Na początku nakreślił kontekst rozważanego listu. Niewielkie, lecz bogate miasteczko Filadelfia zbudowane zostało na przełęczy, która stanowiła bramę do głębi półwyspu. Było również bramą i punktem odniesienia dla hellenizacji znajdujących się dalej terenów. Mieszkańcy Filadelfii mieli więc poczucie, że są bramą i mają misję wobec tych, którzy mieszkają dalej.

W mieście znajdowała się też świątynia Janusa – boga wojny, mostów i bram. Świątynia miała dwie bramy, które pozostawały zamknięte w czasie pokoju. Otwierano je w czasie wojny, by Janus mógł wyruszyć do walki. Pojęcie bramy było więc mocno obecne w świadomości mieszkańców Filadelfii.

Miasto nie rozwinęło się zbyt mocno pod względem demograficznym z powodu trzęsień ziemi. Kładło się to cieniem na dobrobycie mieszkańców Filadelfii. Ale to daje też zrozumienie określenia, którego Jezus używa w liście: „Zwycięzcę uczynię filarem świątyni”.

– Świątynia utrzymuje się na filarach. Filar wiąże się z poczuciem bezpieczeństwa – tłumaczył ks. Łuźniak, podkreślając, że brama i filar to słowa-klucze, ważne dla mieszkańców Filadelfii.

Sama nazwa „Filadelfia” oznacza „głęboką bratnią przyjaźń”. Król Attalos, który je założył, zyskał imię Filadelf ze względu na swoją trwałą miłość do brata, mimo różnych prób ich skłócenia. W mieście odbywały się zawody sportowe poświęcone przyjaźni. Zwycięzca w zawodach otrzymywał wieniec laurowy. Stąd w liście mowa o wieńcu zwycięstwa.

Innym aspektem życia w Filadelfii był kult Dionizosa, boga wina. Uprawiano tu winorośl, produkowano dobrej jakości wino, ale wiązało się to z wielką rozwiązłością.

– Sama wspólnota chrześcijan w Filadelfii była nieliczna. To jedna z najmniejszych, do których są adresowane listy Apokalipsy. Chrześcijanie w Filadelfii byli malutką garstką. Nie stanowili większości tego miasta, ale Pan Jezus patrzy na nich ze szczególną czułością, dlatego, że ta garstka jest wierna, stabilna pod względem wiary. Może być punktem odniesienia dla chrześcijan z okolicznych miejscowości – podkreślał ks. Łuźniak.

– To, co ważne dla nas dzisiaj to fakt, że ten Kościół ma „moc znikomą”. To jest garstka ludzi, niewielka grupa. Ta garstka wyznawców, za którą nie stoi żadna realna siła polityczna, składa na tyle mocne świadectwo Chrystusowi, że wobec tego świadectwa nie można przejść obojętnie. Nagrodą za tę wierność Jezusowi są otwarte drzwi do serc ludzi; to są drzwi, które się otwierają przed misją ewangelizacyjną mieszkańców Filadelfii. Otwarte drzwi to znak, że mimo że ta grupa jest niewielka, to ma przed sobą perspektywy i to wystarcza, by działania tej wspólnoty były owocne – tłumaczył kapłan.

Przed mieszkańcami Filadelfii Bóg stawia otwarte drzwi i obiecuje, że pozostaną one otwarte. Nie liczba bowiem zwycięża. Podstawą jest wierność Panu Bogu i jedność z Jezusem, trwanie w kontemplacji Pana Jezusa. Na tym opiera się owocność misji ewangelizacyjnej. Drugim źródłem mocy jest współodczuwanie z braćmi w wierze, budowanie jedności mistycznego Ciała, jedność i miłość braterska.

– Wspólnota, która jest zintegrowana wzajemną miłością, choćby była niewielka, jest bardzo odporna, trwała. Jesteśmy jedno ze sobą przez chrzest, Eucharystię, wyznawaną wiarę. Ale ważne jest, byśmy sobie wyrażali jedność i miłość w zewnętrzny sposób: w geście, słowie, czynie. Traktowali współsiostrę i współbrata jak kogoś bliskiego, choć nieznanego z imienia (…) Miłość braterska i wierność w trwaniu przy Jezusie to dwa filary, które dzisiaj stawia przed nami Kościół. Ta wierność i miłość braterska są w stanie odbudować Kościół, mogą one dać moc i nowego ducha każdej wspólnocie – podkreślał ks. Łuźniak.

Po wysłuchaniu katechezy przedstawiciele parafialnych zespołów presynodalnych adorowali Jezusa w Najświętszym Sakramencie, po czym w domu katechetycznym wzięli udział w integracyjnej części spotkania przy kawie i herbacie.

Ks. Paweł Cembrowicz, proboszcz parafii katedralnej przypomniał, że zbliżamy się do otwarcia synodu archidiecezji wrocławskiej. Wydarzenie będzie miało miejsce 19 maja w kościele NMP na Piasku. Rozpocznie się o godz. o 14.