Reklama

Niedziela Sandomierska

Dar życia i szansa na szczęście

Niedziela sandomierska 28/2013, str. 1

[ TEMATY ]

życie

okno życia

adopcja

Archiwum Caritas

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W czasie niedawnych dyskusji na temat wartości i potrzeby istnienia „Okien Życia”, w lawinie słów ginie podstawowy sens tego miejsca i jego niepowtarzalny charakter. Dlatego warto przypomnieć, że Okno Życia to przede wszystkim szansa dla dziecka - bezbronnego, nie mogącego jeszcze samodzielnie się obronić. Jest to szansa na to, co najcenniejsze, czyli dar życia.

W Sandomierzu „Okno Życia” powstało 25 marca 2009 r., czyli w czasie kiedy Kościół obchodzi Dzień Świętości Życia. Istnieje ono przy Caritas Diecezji Sandomierskiej. Inicjatywa powstania miejsca, gdzie będzie można anonimowo zostawić noworodka, właśnie w Sandomierzu, należała do bp. Andrzeja Dzięgi i dyrektora Caritas Diecezji Sandomierskiej ks. Bogusława Pituchy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Okno Życia w Sandomierzu mieści się przy ul. Opatowskiej 10, w budynku należącym obecnie do Sióstr Miłosierdzia, tuż przy wejściu do tego domu. Lokalizacja nie jest przypadkowa. Bowiem nawiązuje ona do korzeni historycznych, gdyż już w XIII wieku, w okresie prowadzenia działalności dobroczynnej przy kościele Świętego Ducha przez Duchaków istniało w tym punkcie miejsce przeznaczone do anonimowego pozostawienia dziecka, które trafiało potem do prowadzonej przez zakonników ochronki lub na wychowanie do rodzin włościańskich. W późniejszym okresie dzieło to przejęły Siostry Miłosierdzia, następnie był prowadzony tylko szpital. Po wielu latach inicjatywa ta powróciła do tego miejsca. Patronat nad „Oknem Życia” objął Caritas Diecezji Sandomierskiej, a bezpośrednią opiekę nad nim sprawują Siostry Szarytki. Uroczyste otwarcie „Okna Życia” miało miejsce w dniu Zwiastowania Pańskiego w 2009 r.

Okno Życia jest ratunkiem dla niechcianego dziecka, gdyż inaczej byłoby ono porzucone. Broni też matkę przed oskarżeniem popełnienia przestępstwa narażenia dziecka na utratę zdrowia i życia. Okno Życia pozwala zagubionej matce anonimowo pozostawić nowonarodzone dziecko w specjalnie przygotowanym miejscu. Okno otwiera się z zewnątrz. Po włożeniu dziecka uruchamia się alarm, który powiadamia Siostry. Następnie Siostry przejmują opiekę na noworodkiem i powiadamiają pogotowie. Dziecko trafia na badania diagnostyczne do Powiatowego Szpitala w Sandomierzu na oddział ginekologiczno-położniczy, a powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie ma za zadanie zapewnić dziecku bezpieczne miejsce pobytu tymczasowego, czyli wybrać rodzinę zastępczą, w której maluch ma przebywać do czasu zakończenia procedury adopcyjnej prowadzonej przez Publiczny Ośrodek Opiekuńczo-Adopcyjny.

Reklama

Celem akcji prowadzonej przez Kościół jest ratowanie bezbronnych dzieci, które narażone są na porzucenie i utratę życia oraz pomoc matkom, które straciły nadzieję na realizację własnego macierzyństwa, ponieważ w ich życiu brakło miłości od najbliższych i od społeczeństwa.

Okno Życia w Sandomierzu jest pierwszym dziełem tego rodzaju działającym na terenie miasta. Natomiast w historii diecezji sandomierskiej jest to drugie Okno Życia. Pierwsze zostało otwarte i poświęcone w Tarnobrzegu, na osiedlu Serbinów, przy parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy 2 lutego 2009 r.

Do sandomierskiego „Okna Życia” do chwili obecnej nie trafiło jeszcze żadne dziecko.

2013-07-10 11:55

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przypomnieć o szczególnym darze

W drugiej połowie września br. do wielu małopolskich parafii trafiły listy, a w nich, obok pisma z krakowskiego Ośrodka Adopcyjnego „Dzieło Pomocy Dzieciom”, znalazły się ulotki skierowane do rodzin, które myślą o adopcji, oraz do kobiet noszących pod sercem dziecko i przeżywających dylematy dotyczące rodzicielstwa

Te pisma mogą się zapodziać w obfitej korespondencji, która trafia na stół kancelarii parafialnych. Tymczasem warto je zauważyć i upowszechnić w lokalnej wspólnocie. Zwłaszcza dziś, gdy media bombardują nas informacjami o śmiertelnych pobiciach małych dzieci, o mordowaniu nowonarodzonych przez pozostawione często samym sobie kobiety.

CZYTAJ DALEJ

22 maja: wspomnienie św. Rity – patronki trudnych spraw

[ TEMATY ]

św. Rita

Archiwum

Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych

Św. Rita, patronka spraw trudnych i beznadziejnych

W kalendarzu liturgicznym Kościół wspomina 22 maja św. Ritę z Cascii, zakonnicę, patronkę trudnych spraw. Do ponownego odczytania jej doświadczenia ludzkiego i duchowego jako znaku Bożego Miłosierdzia zachęca również papież Franciszek.

Margherita (której skrócona forma Rita stała się w praktyce jej nowym imieniem) urodziła się w 1367 r. w Cascii w środkowych Włoszech. Wbrew swojej woli musiała poślubić Ferdinando Manciniego, któremu urodziła dwóch synów. Gdy jej brutalnego i awanturniczego małżonka zamordowano w 1401 roku, obaj jej synowie przysięgli krwawą zemstę. Rita modliła się gorąco, aby jej dzieci nie były mordercami, ale synowie zginęli w 1402 roku. Choć z trudem znosiła swój los, przebaczyła oprawcom. Chciała wstąpić jako pustelnica do zakonu augustianów w Cascia, ale nie przyjęto jej. Tradycja mówi, że w nocnym widzeniu ukazali się jej święci Jan Chrzciciel, Augustyn i Mikołaj z Tolentino, którzy zaprowadzili ją do bram zakonnych. Po wielokrotnych odmowach Ritę ostatecznie przyjęto do zakonu w 1407 r.

CZYTAJ DALEJ

List Biskupa legnickiego do kapłanów

2024-05-23 07:03

ks. Waldemar Wesołowski

Drodzy Bracia Kapłani!

Z okazji tegorocznego święta Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, pragnę przesłać Wam najserdeczniejsze wyrazy życzliwości oraz wdzięczności za Waszą duszpasterską posługę. Jest to dla mnie okazja, by podziękować za Waszą codzienną pracę w uświęcaniu Ludu Bożego: w ciszy konfesjonałów, w których towarzyszycie ludzkim dramatom oraz mierzycie się z coraz trudniejszymi sytuacjami; przy ołtarzu Pańskim, na którym spotykamy żywego Boga, a jednocześnie dostrzegamy coraz mniejszą liczbę gromadzących się wokół Niego osób; oraz na ambonie, która dzisiaj jest ogromnym wyzwaniem głoszenia Prawdy oraz i zwracania się do osób o różnych poglądach, wrażliwości oraz życiowym doświadczeniu. Dziękuję za Waszą codzienną pracę: w szkołach, w kancelariach parafialnych, w szpitalach, domach osób chorych, we wspólnotach i grupach parafialnych, w zaangażowaniu w sprawy gospodarcze oraz we wszystkich miejscach, do których docieracie z Ewangelią, a których nie sposób wymienić w jednym liście. Doceniając wszystko co robicie, mam świadomość, że kapłańska praca owocuje powoli i często nawet po podjętym wysiłku nie widzimy od razu efektów naszych działań.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję