Reklama

Niedziela Kielecka

Diecezja Kielecka ma nowego biskupa pomocniczego

Niedziela kielecka 47/2017, str. 1

[ TEMATY ]

biskup

TD

Bp Jan Piotrowski ogłasza nominację papieską, w środku bp nominat Andrzej Kaleta

Bp Jan Piotrowski ogłasza nominację papieską, w środku bp nominat 
Andrzej Kaleta

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Decyzją papieża Franciszka biskupem pomocniczym diecezji kieleckiej został mianowany 8 listopada 2017 r. ks. Andrzej Kaleta, doktor nauk humanistycznych, dotychczasowy wikariusz biskupi ds. stałej formacji prezbiterów i ojciec duchowny, wykładowca misjologii w kieleckim WSD, wieloletni dyrektor seminaryjnej biblioteki, niegdyś adiunkt na UJK i proboszcz w Kościelcu. Biskup Nominat otrzymał stolicę tytularną Massita i już w dniu ogłoszenia nominacji zapowiedział, że jego zwołaniem biskupim będzie jedno słowo: „Fidelitas”, czyli wierność.

Bp Jan Piotrowski, ogłaszając decyzję Ojca Świętego w kaplicy kurialnej, podkreślił, że „Kościół kielecki ma w sobie moc rodzenia powołań biskupich” oraz że Biskup Nominat wpisuje się w historię diecezji kieleckiej, dołączając do listy biskupów pomocniczych, którą otworzył bp Franciszek Sonik. Przekazał mu także krzyż papieski, otrzymany od współpracowników Jana Pawła II.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Biskup Nominat tak uzasadniał wybór zawołania: „Fidelitas”. – Wydaje mi się, że to słowo w ostatnich latach zostało zaliczone do słownika pojęć mało używanych i niechcianych. Współczesne społeczności niewiele mówią o wierności i dlatego z Europą dzieje się coś niedobrego (…). Wierność jest czymś niekiedy bardzo trudnym. Odnosi się [pojęcie, przyp. red.] do wierności sobie nawzajem w małżeństwie, wierności Chrystusowi czy wierności ojczyźnie, zasadom lub historii, z której wyrastamy. Dziś ucieka się od rzeczy podstawowych, a trzeba się nimi cieszyć – zaznaczał w rozmowie z dziennikarzami. Podkreślił także, że „Fidelitas” można postawić na drodze naszych relacji do Pana Boga, bo trzeba być „wiernym Bogu w naszej wierze, zachować wierność kapłaństwu, czy środowisku, z którego się wyszło”.

Mówiąc o pracy proboszczowskiej w Kościelcu zauważył: – Bardzo chciałem tego doświadczenia proboszczowskiego, i szczerze mówiąc, myślałem, że będzie to funkcja dożywotnia. Ciepło wspominał także doświadczenia wychowawcze z podopiecznymi w seminarium.

Reklama

Biskup nominat jest znany z zamiłowania do książek, ma bibliofilskie pasje i spore doświadczenie w opiece nad powierzonymi mu, jako dyrektorowi biblioteki WSD, zabytkami piśmiennictwa zdeponowanymi w seminaryjnej bibliotece, wśród jego zainteresowań naukowych jest m.in. historia prasy, w tym katolickiej. – Odbyłem studia bibliologiczne, które zaowocowały m.in. także funkcją pracownika i adiunkta na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach, w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa. To cała gama doświadczeń i spotkań z ludźmi, nieocenione doświadczenie – wspomina.

Z kolei w ramach przygotowań do doktoratu, studiując misjologię na ATK, skupił się na czasopismach misyjnych z okresu międzywojnia; dzisiaj podkreśla „bogactwo dorobku polskiego z tego okresu” i ogromną spuściznę misyjną. Biskup Nominat lubi wędrować po górach, które skłaniają do „refleksyjnego milczenia”. Zapytany o obecne lektury, wyjaśnia: – Mam ich wiele, ale może wymieniłbym, spośród chętnie czytanych przeze mnie pozycji – kardynała Roberta Saraha „Moc milczenia” – mówi bp nominat Andrzej Kaleta.

Urodził się 14 lutego 1957 r. w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Busku-Zdroju. Wstępując do Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, zrezygnował z kontynuowania studiów na Politechnice Świętokrzyskiej (posiadał już tytuł technika-mechanika, jako absolwent policealnego studium zawodowego). Święcenia kapłańskie otrzymał w 1985 r. i przez pięć kolejnych lat posługiwał jako wikariusz parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Chmielniku (1985-90) oraz św. Wojciecha w Kielcach (1990-91). Jako wikariusz angażował się m.in. w pracę z młodzieżą w Ruchu Światło-Życie oraz posługę chorym. W latach 1991-94 był prefektem alumnów w kieleckim Seminarium. Od roku 1994 do 2006 był z kolei odpowiedzialny za Bibliotekę WSD w Kielcach, a od 2006 do 2014 r. pełnił funkcję ojca duchownego alumnów kieleckiego seminarium. W latach 2001-15 był także zatrudniony jako adiunkt w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

W 2014 r. bp Kazimierz Ryczan mianował ks. Kaletę proboszczem parafii św. Wojciecha w Kościelcu, jednak już w 2016 r. biskup kielecki Jan Piotrowski powierzył mu z kolei funkcję diecezjalnego ojca duchownego kapłanów i wikariusza biskupiego do spraw stałej formacji prezbiterów. Obecnie Biskup Nominat prowadzi wykłady z misjologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach.

2017-11-15 11:25

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Ryś: krzyż nadaje moc przepowiadaniu Jezusa

[ TEMATY ]

biskup

abp Grzegorz Ryś

Sieć Bakhita

Mszy św. przewodniczył bp Grzegorz Ryś

Mszy św. przewodniczył bp Grzegorz Ryś

Bp Grzegorz Ryś przewodniczył w środę wieczorem kolejnej Mszy św. w ramach pielgrzymowania po kościołach stacyjnych archidiecezji krakowskiej. "Krzyż nadaje moc przepowiadaniu Jezusa Chrystusa. To jest przepowiadanie, za którym stoi śmierć i cierpienie za nas" - mówił do przybyłych do krakowskiej Bazyliki Mariackiej.

Hierarcha odwołał się do historii Jonasza i wskazał, że prorok odkrył w swoim życiu Boga miłosiernego, który kocha jego nieprzyjaciół. "Bóg kocha moich wrogów - powiedzcie to sobie do ucha. Przeszkadza Wam to? Często myślimy: 'Niech sobie Bóg kocha, kogo chce. Tylko dlaczego moim sercem, moimi rękami, moim działaniem, dlaczego ja mam moich wrogów ocalać?'" - wskazywał.

CZYTAJ DALEJ

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Rada KEP ds. Społecznych o relacji Kościół – Państwo: Wroga separacja szkodzi dobru człowieka

2024-05-21 18:51

[ TEMATY ]

episkopat

Episkopat News

Kościół i Państwo, niezależne i autonomiczne - każde w swojej dziedzinie, są zobowiązane do współpracy dla dobra wspólnego. Wroga separacja szkodzi dobru człowieka - napisali członkowie Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych w stanowisku wydanym po spotkaniu Rady, które miało miejsce 21 maja w Warszawie. Obradom przewodniczył bp Marian Florczyk.

W wydanym po obradach stanowisku dotyczącym aktualnej relacji Kościół - Państwo członkowie Rady zauważyli, że „w obecnej rzeczywistości polityczno-społecznej zamiast separacji skoordynowanej, typowej dla państwa świeckiego, promowany jest wzorzec separacji wrogiej, właściwej dla ideologii laicyzmu”. Członkowie Rady wskazali, że separacja skoordynowana to „wzajemna autonomiczna współpraca Kościoła i Państwa, zapewniająca realizację dobra wspólnego opartego o transcendentną godność człowieka i naturalne prawo moralne”. „W tym modelu Państwo jest bezstronne wyznaniowo a w konsekwencji otwarte na współpracę z Kościołami i wspólnotami religijnymi” - czytamy w stanowisku. Separacja wroga natomiast, polega „na usuwaniu i ostatecznym zwalczaniu symboli religijnych i przejawów kultu religijnego, eliminowaniu społecznej roli Kościoła oraz wszelkich przejawów prywatnego i publicznego życia religijnego”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję