Reklama

Niedziela Małopolska

Jego śladami

Miałem szczęście, że byłem w Ghanie razem z Ojcem Świętym – powiedział kard. Stanisław Dziwisz do pielgrzymów z dalekiego kraju.

Niedziela małopolska 25/2023, str. III

[ TEMATY ]

pielgrzymowanie

MFS/ Niedziela

Spotkanie z kard. Stanisławem Dziwiszem upamiętniono wspólną fotografią

Spotkanie z kard. Stanisławem Dziwiszem upamiętniono wspólną fotografią

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Na początku czerwca do Krakowa przyjechali pielgrzymi z Ghany. Ich przewodnikiem był abp Henryk Jagodziński, nuncjusz apostolski w Ghanie.

Pierwsze skojarzenie

– To jest pielgrzymka śladami Jana Pawła II, w której uczestniczą osoby należące do stowarzyszenia odznaczonych Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego i Orderem Świętego Sylwestra – poinformował Niedzielę abp Henryk Jagodziński, wyjaśniając, że odznaczeni wyróżnili się szczególnym zaangażowaniem w Kościele, w kulturze czy w niesieniu pomocy charytatywnej w swym kraju.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wspominał, że podczas pierwszego spotkania z tym stowarzyszeniem, gdy został nuncjuszem w Ghanie, grupa bardzo życzliwie go przyjęła, jako rodaka Jana Pawła II. – Być może niewielu Polaków wie, ale bardzo często, gdy się wyjedzie za granicę, to dla obcokrajowców pierwszym skojarzeniem z Polską jest św. Jan Paweł II – zaznacza abp Jagodziński i dodaje, że pielgrzymi bardzo chcieli poznać miejsca związane z papieżem Polakiem. Hierarcha podkreśla, że Kościół katolicki w Ghanie wyróżnia także kult Bożego Miłosierdzia. Zapewnia: – W każdym kościele, w którym byłem, jest obraz Jezusa Miłosiernego!

Żywy Kościół

W pierwszy dzień pielgrzymki grupa z Ghany spotkała się z kard. Stanisławem Dziwiszem. – Miałem szczęście, że byłem w Ghanie razem z Ojcem Świętym – powiedział do pielgrzymów żywy świadek świętości Jana Pawła II i podkreślił, że w czasie wizyty w Ghanie Ojciec Święty spotkał żywy Kościół.

Kardynał w interesujący sposób opowiadał m.in. o Janie Pawle II, o Krakowie, jego wielowiekowej historii, o PRL-u, o kulcie Bożego Miłosierdzia. Odpowiadał także na pytania pielgrzymów, którzy podarowali kard. Dziwiszowi upominki przywiezione z Ghany, a sami zostali obdarowani medalami ze św. Janem Pawłem II.

W kolejne dni pielgrzymi zwiedzili m.in. Wawel, katedrę wawelską, Skałkę, gdzie uczestniczyli w Eucharystii. Nawiedzili także sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Odwiedzili również rodzinne strony nuncjusza apostolskiego – Kielce i Małogoszcz. W kieleckiej katedrze Mszę św. dla pielgrzymów odprawił bp Jan Piotrowski, ordynariusz kielecki. Na ich pielgrzymim szlaku znalazły się także Wadowice. Tu modlili się w bazylice i zwiedzili papieskie muzeum. W Boże Ciało oddali hołd Jezusowi w Najświętszym Sakramencie, idąc w procesji w krakowskich Bronowicach, a następnego dnia udali się do Rzymu, gdzie modlili się przy grobie św. Jana Pawła II oraz uczestniczyli w audiencji generalnej z Ojcem Świętym Franciszkiem. W czwartek 15 czerwca wrócili do Ghany.

Reklama

Fascynacja i szacunek

Współorganizatorem pielgrzymki była prof. Ewa Kucharska, która w rozmowie z Niedzielą przyznała, że jest to owoc jej oficjalnej wizyty w stolicy Ghany – Akrze, gdzie nawiązała współpracę m.in. ze szpitalem w Damongo. – To są nie tylko kontakty naukowe, ale także towarzyskie i gdy okazało się, że jest planowana taka pielgrzymka, to chętnie włączyłam się w jej organizację – przyznaje pani profesor. I dodaje: – Wspólnie z nuncjuszem apostolskim abp. Henrykiem przygotowaliśmy program, który został zrealizowany.

Profesor Ewa Kucharska z uznaniem mówi o pielgrzymach, a zapytana o ich stosunek do papieża Polaka, stwierdza: – Dla pielgrzymów z Ghany, podobnie jak wielu obcokrajowców, Polska nieodmiennie kojarzy się ze św. Janem Pawłem II. Zauważyłam, że goście z Ghany są nim zafascynowani. Oni kochają Jana Pawła II i bardzo wierzą w to, co on robił. Darzą go ogromnym szacunkiem.

2023-06-14 08:42

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Camino de Santiago w Hiszpanii - trzecim po Jerozolimie i Rzymie szlakiem pielgrzymkowym w Europie

[ TEMATY ]

Camino

pielgrzymowanie

ks. Łukasz Romańczuk

Camino de Santiago w Hiszpanii było trzecim po Jerozolimie i Rzymie szlakiem pielgrzymkowym w Europie. Do dziś podążają nim ludzie różnych wyznań i narodowości. 26 Dróg Jakubowych, które łącznie liczą ponad 6 tys. km przebiega przez teren Polski i wciąż powstają nowe.


Podziel się cytatem

Św. Jakub syn Zebedeusza był jednym z 12 apostołów Chrystusa. Należał do grona jego najbliższych osób. Zginął śmiercią męczeńską. Jest czczony nie tylko jako święty Kościoła katolickiego ale także ormiańskiego, koptyjskiego czy ewangelickiego.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 31.): Pasterze mili

2024-05-30 21:21

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

Materiał prasowy

Czy Maryja i Kościół mają podobne cechy? Czemu Maryja jest Matką Kościoła? Co Matka Boża ma wspólnego z biskupami? I co właściwie Jej postawa mówi nam o posłuszeństwie? Zapraszamy na trzydziesty pierwszy (ostatni) odcinek „Podcastu umajonego” ks. Tomasza Podlewskiego o maryjnym patrzeniu na Kościół i jego pasterzy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję