Reklama

Niedziela Wrocławska

Całodobowa opieka duchowa, czyli o tym, jak zakonny fartuch stał się niezwykłym płaszczem

Niedziela wrocławska 28/2014, str. 6

[ TEMATY ]

Karmel

www.karmelicibosi.pl

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Co łączy objawienie maryjne z XIII w., wrocławskich karmelitów i przypadkowo spotykanych przez nas ludzi? Wszyscy mieścimy się pod jednym płaszczem, który rozciąga się na cały świat.

„Daj znak, że to Twój zakon”

Pustelnicy żyjący na Górze Karmel, miejscu niezwykle istotnym dla mistyki chrześcijańskiej, pierwszą wybudowaną tam kaplicę poświęcili Matce Bożej. Pogrążeni w modlitwie, na wzór proroka Eliasza, który właśnie tam zanosząc modlitwy do potężnego Boga Izraela, pokonał bogów Baala, wiedli spokojne życie do czasów wygaśnięcia rozejmu pomiędzy cesarzem a sułtanem egipskim, czego skutkiem było odzyskanie przez krzyżowców terenów Jerozolimy, Nazaretu czy Betlejem. Strwożony wizją upadku zakonu generał Szymon Stock gorąco modli się do Maryi, patronki karmelitów, o pomoc i znak, że opiekuje się zgromadzeniem. W nocy z 15 na 16 lipca Matka Boża ukazała się zakonnikowi, przekazując mu wiadomość: „Umiłowany synu! Przyjmij Szkaplerz Twojego Zakonu. Przywilej dla ciebie i Karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia wiecznego”. Szkaplerz w wersji zakonnej stanowi część habitu, dwa kawałki materiału z otworem na głowę, z których jeden opada na przód, drugi na tył ciała. – Szkaplerz dla świeckich nazywam wersją mini szkaplerza zakonników – opowiada karmelita bosy o. Krzysztof Piskorz. – To także kawałki materiału, z których jeden przedstawia Matkę Bożą, a drugi Pana Jezusa, konkretnie Jego serce. Ważne, by płótno było brązowe, kolor powinien nawiązywać do wyglądu habitów noszonych w zakonie karmelitów. Szkaplerz występuje również w formie medalika, wtedy też jedna strona musi przedstawiać Maryję, a druga nawiązywać do Pana Jezusa. Nie jest niższy rangą, ustalono, że taka forma będzie odpowiednia dla tych, którzy ze względu na swoją pracę nie mogą nosić szkaplerza materiałowego, bo szybko by się niszczył – wyjaśnia karmelita. Nie ma jednak wątpliwości co do tego, że obietnice przekazane przez Maryję św. Szymonowi Stockowi dotyczą nie tylko zakonników, ale wszystkich ludzi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Duchowy drogowskaz

Przyjęcie szkaplerza pociąga za sobą pewne obietnice i przywileje. Jednym z najpopularniejszych jest tzw. przywilej sobotni, którego treść oznacza, że każdy, kto z wiarą nosi szkaplerz, zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci. – Można się zastanawiać, jak to możliwe i jak patrzeć na ten przywilej, skoro u Pana Boga nie ma czasu – zastanawia się o. Piskorz. – Trzeba przyjąć go z wiarą, że czas czyśćca zostanie skrócony. Nie możemy jednak traktować szkaplerza magicznie – noszę go, więc automatycznie zaciągam jakieś przywileje. Zawsze potrzeba wiary – konkluduje zakonnik. Warunek przyjęcia szkaplerza o. Piskorz nazywa „pozytywnym nastawieniem do Matki Bożej”. – Nie każdy ma nabożeństwo do Maryi, choć w kościele katolickim duchowość maryjna jest bardzo rozwinięta. Przyjmując szkaplerz, trzeba chcieć otworzyć się na Matkę Bożą i pozwolić Jej działać! – opowiada karmelita. Wspomina także, że słyszał wiele świadectw od ludzi, którzy przybliżyli się do Maryi właśnie przez przyjęcie szkaplerza. – Funkcjonujemy w przekonaniu, że to my musimy robić coś dla Pana Boga i dla Maryi, ale zejdźmy na płaszczyznę myślenia, że to Pan Bóg i Maryja chcą zrobić coś dla nas – zachęca o. Piskorz. – Doświadczam Jej opieki, widzę, że chce mnie prowadzić do Boga i być coraz bliżej mnie. Ważne jest, by nosić szkaplerz, by był z nami cały czas, on sam w sobie jest już nabożeństwem, modlitwą skierowaną do Maryi. Na rekolekcjach, które głoszę, zawsze zachęcam do przyjmowania szkaplerza, bo on także przypomina o naszym chrzcie, to „przyoblekanie chrzcielne”, zanurzanie w łaskę Bożą. Więc mówię: przyjąłeś chrzest, przyjmuj szkaplerz! – opowiada ze śmiechem zakonnik.

Wielka mistyka w prostych gestach

Czcicielem Matki Bożej Szkaplerznej był św. Jan Paweł II, który powtarzał, że „kto przyjmuje szkaplerz, zostaje wprowadzony do ziemi Karmelu, aby spożywać jej owoce” i sam tych owoców doświadczał. Zmarł w pierwszą sobotę miesiąca – dniu szczególnie poświęconym Matce Bożej. – Św. Jan Paweł II zwrócił uwagę na to, że Maryja to nie tylko nasza matka, ale i siostra. Obie te relacje są dobre, ale każda z nich jest inna. Potrzebujemy nie tylko matki, ale też i siostry, towarzyszki, dlatego też pełna nazwa naszego zgromadzenia brzmi „Zakon Braci Bosych Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel” – mówi o. Piskorz. Przyjęcie szkaplerza oznacza naśladowanie Maryi, które trzeba jednak dobrze zrozumieć. – Jeśli ktoś chce poznać Pana Boga, nie ma lepszej drogi od pójścia za Maryją. Tak naprawdę, kiedy wpatrujemy się w nią, naśladujemy samego Boga, bo Ona jest w Niego zapatrzona. Maryja nigdy nie zatrzymuje naszej wiary i miłości na sobie, zawsze prowadzi do Boga – podsumowuje zakonnik.

2014-07-08 14:29

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O górze Karmel

Niedziela Ogólnopolska 28/2004

[ TEMATY ]

Karmel

Bożena Sztajner/Niedziela

Góra Karmel zajmuje honorowe miejsce w mistyce chrześcijańskiej, w dziejach religii, w historii i w geografii.
Na wyżyny najwyższej wzniosłości mistycznej wyniósł górę Karmel św. Jan od Krzyża. Ten współreformator zakonu karmelitańskiego - wraz ze św. Teresą z Avili - dla potrzeb duchowych karmelitanek napisał fundamentalne w mistyce dzieło Droga na Górę Karmel. Góra Karmel jest tu miejscem zjednoczenia się w najwyższym stopniu z Bogiem w duchu wzajemnej miłości Boga i człowieka. Księga traktuje o tym, jak pokonać wszelkie przeszkody i trudności, piętrzące się na tej drodze. We właściwy temu świętemu i znakomitemu poecie sposób ukazana jest konieczność przejścia przez „noc czynną” zmysłów, ducha, pamięci i woli, przez „noc ciemną”. Jest to wszystko konieczne po to, by każda dusza mogła zrozumieć, „jaką drogą idzie i jaką iść powinna, jeśli chce dojść na szczyt Góry”.
Geograficznie góra Karmel jest jednym z najpiękniejszych miejsc Ziemi Świętej. Jak kadłub okrętu wcina się w Morze Śródziemne swym wysokim na 546 m masywem, sąsiadującym z Hajfą. Piękno tej góry było wielokrotnie opiewane, także w Biblii. Karmel znaczy po hebrajsku „ogród Boży”. W grotach wśród zieleni i strumyków tej góry już w zamierzchłych czasach biblijnych pędzili życie pustelnicy.
Góra Karmel w szczególny sposób związana jest ze świętym prorokiem Eliaszem, który na niej przebywał. Dramatyczne dzieje św. Eliasza - współpatrona zakonu karmelitańskiego - opisane są w Pierwszej Księdze Królewskiej. To właśnie na Karmelu św. Eliasz złożył ofiarę przyjętą przez Boga, przez co rozgromił kapłanów Baala. Na Karmelu przebywał też uczeń Eliasza, św. Elizeusz. Przewodnik Donata Baldi OFM W Ojczyźnie Chrystusa podaje, że „od czasów proroka Eliasza ciągnie się linia duchowego dziedzictwa aż do powstałego tutaj Zakonu Karmelitańskiego”.
Dla duchowości chrześcijańskiej i karmelitańskiej w szczególności niezwykle ważna jest wizja obłoku podnoszącego się nad morzem, jaką miał św. Eliasz, powszechnie uznawana za prefigurację objawienia Niepokalanego Poczęcia.
Życie pustelnicze na górze Karmel szczególnie rozkwitło w czasach władania Ziemią Świętą przez krzyżowców. W początkach XIII w. pojawiła się idea nadania pustelnikom reguły. Uczynił to św. Brokard wspólnie z patriarchą Jerozolimy - św. Albertem z Vercelli. Tak powstał zakon karmelitański - zakon pustelników Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Eremici zbudowali na Karmelu świątyńkę ku czci Matki Bożej.
Po upadku Akki (1291) klasztor na Karmelu został zburzony, a większość zakonników poniosła śmierć męczeńską z rąk tureckich. Pozostali zakonnicy przenieśli się do Europy. Ale większość karmelitów musiała emigrować do Europy już wcześniej, w I połowie XIII w. W 1251 r. w Aylesford w Anglii Matka Boża objawiła św. Szymonowi Stockowi Szkaplerz Święty jako znak, w którym zwycięży on piętrzące się przed zakonem trudności, i wyraz opieki Maryi nad Jej poświęconym i umiłowanym przez Nią zakonem.
Karmelici dwukrotnie w historii wracali na Karmel. Dziś wznosi się tam sanktuarium „Stella Maris”, a pod prezbiterium bazyliki klasztornej znajduje się udokumentowana tradycją grota św. Eliasza.
Ileż to więc wątków ludzkiej duchowości spina jedno pojęcie: Góra Karmel.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Ten, kto kocha na wzór Jezusa, nie jest zniewolony sobą, jest wyzwolony do służby, do dawania siebie - powiedział bp Adam Bab.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję