Tysiące studentów, duszpasterze, siostry zakonne oraz wiele innych osób przeszło 27 marca przez wrocławski Rynek, uczestnicząc w Akademickiej Drodze Krzyżowej. Rozważania do tegorocznego nabożeństwa przygotował benedyktyn o. Karol Meissner – miały one wspólny tytuł „Cena radości”. Pochód za krzyżem wyruszył spod kościoła uniwersyteckiego, wzbudzając zainteresowanie wielu przechodniów – byli i tacy, którzy dołączyli do Drogi Krzyżowej. Przy bazylice garnizonowej do uczestników nabożeństwa przemówił abp Józef Kupny, który podkreślił, że tak jak w życiu każdego człowieka, tak też i w życiu Pana Jezusa były takie chwile, w których nie chciał być sam. – Niestety wtedy, gdy Pan Jezus najbardziej potrzebował obecności człowieka, przegapiliśmy szansę, aby być blisko Niego. Myślę, że ludzkość próbuje wciąż nadrobić ten stracony czas, dlatego chcemy mu towarzyszyć – mówił metropolita. – Jak wtedy życie toczyło się dalej, tak i my dzisiaj mogliśmy tego doświadczyć. Obok toczyło się życie swoim torem, a my szliśmy wpatrzeni w drzewo krzyża i rozważaliśmy w swoim sercu, być może tak jak Maryja, która towarzyszyła Jezusowi, Jego miłość, Jego cierpienie – dodał. Zakończeniem Drogi była Msza św. sprawowana w kościele garnizonowym.
„Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami”- te słowa można było usłyszeć w piątek 26 lutego br., nie tylko we wszystkich świątyniach czy kaplicach podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej, ale także w Parku Miejskim w Legnicy.
Właśnie w tym miejscu wolontariusze ŚDM z campusu Legnica, wraz ze swoimi opiekunami, zorganizowali specjalne i można powiedzieć nietypowe nabożeństwo „Drogi Krzyżowej”. To modlitewne spotkanie w ciemnościach parku miejskiego otrzymało nazwę Ekstremalnej Drogi Krzyżowej za nienarodzonych. Przy blasku świec, w modlitewnej zadumie a także z pasyjnymi pieśniami na ustach, ponad 100 osób przeszło parkowymi alejkami rozważając Mękę Jezusa Chrystusa.
19 kwietnia 1943 r., w getcie warszawskim rozpoczęło się powstanie, które przeszło do historii jako największy akt zbrojnego sprzeciwu wobec Holokaustu. Kronikarz getta Emanuel Ringelblum pisał o walce motywowanej honorem, który nakazywał Żydom nie dać się „prowadzić bezwolnie na rzeź”.
„Była wśród nas wielka radość, wśród żydowskich bojowników. Nagle stał się cud, oto wielcy niemieccy +bohaterowie+ wycofali się w ogromnej panice w obliczu żydowskich granatów i bomb” – zeznawała podczas słynnego procesu Adolfa Eichmanna, jednego z architektów Holokaustu, Cywia Lubetkin ps. Celina. W kwietniu 1943 r. należała do dowództwa Żydowskiej Organizacji Bojowej, jednej z dwóch formacji zbrojnych żydowskiego podziemia w getcie. Zrzeszeni w nich konspiratorzy podjęli decyzję o podjęciu walki, której najważniejszym celem miała być „śmierć na własnych warunkach”. Tym samym odrzucili dominujące wcześniej przekonanie, że tylko stosowanie się do poleceń okupantów może uratować choćby część społeczności żydowskiej w okupowanej Polsce. W połowie 1942 r. było już jasne, że założeniem działań III Rzeszy jest doprowadzenie do eksterminacji narodu żydowskiego.
wikipedia/autor nieznany na licencji Creative Commons
Ks. Tomas Halík
Prezydent Rosji Władimir Putin realizuje strategię Hitlera, a zachodnie iluzje, że dotrzyma umów, pójdzie na kompromisy i może być uważany za partnera w negocjacjach dyplomatycznych, są równie niebezpieczne jak naiwność Zachodu u progu II wojny światowej - powiedział na kończącym się dziś w Łomży wiosennym zgromadzeniu plenarnym Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE) ks. prof. Tomáš Halík. Wskazał, że „miłość nieprzyjaciół w przypadku agresora - jak czytamy w encyklice «Fratelli tutti» - oznacza uniemożliwienie mu czynienia zła, czyli wytrącenie mu broni z ręki, powstrzymanie go. Obawiam się, że jest to jedyna realistyczna droga do pokoju na Ukrainie”, stwierdził przewodniczący Czeskiej Akademii Chrześcijańskiej.
W swoim wystąpieniu ks. Halík zauważył, że na europejskim kontynentalnym zgromadzeniu synodalnym w Pradze w lutym 2023 roku stało się oczywiste, że Kościoły w niektórych krajach postkomunistycznych nie przyjęły jeszcze wystarczająco Vaticanum II. Wyjaśnił, że gdy odbywał się Sobór Watykański II, katolicy w tych krajach z powodu ideologicznej cenzury nie mieli lub mieli minimalny dostęp do literatury teologicznej, która uformowała intelektualne zaplecze soboru. A bez znajomości tego intelektualnego kontekstu niemożliwe było zrozumienie właściwego znaczenia soboru. Dlatego posoborowa odnowa Kościoła w tych krajach była przeważnie bardzo powierzchowna, ograniczając się praktycznie do liturgii, podczas gdy dalszych zmian wymagała mentalność.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.