Krok 1. Ustal porządek wartości i trzymaj się go

Co na samym początku czyni kobietę piękną? Jej mądrość… Mądrość przejawia się poprzez dobro, roztropność, wrażliwość serca, zdolność do wybierania tego, co ważniejsze w porządku wartości, a także szukanie Prawdy. Mądra kobieta, jak Maryja, kieruje się rozumem, ale i intuicją serca, aby wybierać zawsze większe dobro. Skąd Maryja wiedziała, co było największym dobrem? Ona wiernie wsłuchiwała się w mądrość zapisaną w Słowie Bożym, które rozważała i zachowywała. Maryja była pełna mądrości, ponieważ była pełna Ducha Świętego. Całkowicie oddana Jego prowadzeniu.

Krok 2. Bądź odważna i czerp siłę z codziennych zmagań

Kobieta odważna jak Maryja czerpie swą siłę do codziennych zmagań z mocy Bożej. Ile trzeba było odwagi i siły ducha, by przeżyć Drogę Krzyżową i współodczuwać cierpienie Chrystusa? Kobieta odważna nie boi się, ponieważ wie, że jej siła i moc nie zależą od niej samej, ale są darem udzielanym w obfitości przez kogoś znacznie potężniejszego.

Maryja ma świadomość bycia obdarowaną i chronioną przez Boga. Stąd wypływa jej siła i odwaga, które również sprawiły, że mogła pokonać samotnie trudną trasę do Elżbiety, będąc już w ciąży, a na końcu wyśpiewać hymn uwielbienia Boga! Maryja czerpie odwagę przez modlitwę i relację z Jezusem. Wie, że z Nim zawsze zwycięży. To On jest źródłem odwagi, która usuwa lęk.

Krok 3. Odpowiadaj na swoją rolę i powołanie

Kobieta pokorna jak Maryja to nie ta, która wycofuje się z wielkich pragnień, zakrywając się skromnością, ale ta, która uznając swoją wartość w oczach Bożych, jest gotowa z radością odpowiedzieć na swoją rolę i powołanie. Dopiero to czyni ją prawdziwie spełnioną i szczęśliwą.

„Oto ja, służebnica Pańska” – tak przecież odpowiada Maryja Aniołowi przy zwiastowaniu. Dla Maryi pytanie o to, czy zrobi coś, o co prosi ją Bóg, było pytaniem o tożsamość. W tożsamości kryje się cała nasza istota, rola, misja, godność, powołanie i wartość. W tożsamości jest prawda o nas. Maryja nie próbowała się wymigiwać czymś w stylu: „Nie, nie, to zbyt wiele dla mnie, nie nadaję się, jaka tam ze mnie błogosławiona…”.

Jak często my kobiety zapominamy o godności, do której stworzył nas Bóg. Zranienia i grzechy nakładają na nas maski kłamstw, które gaszą nasze poczucie wartości i nie pozwalają wierzyć, że naprawdę jesteśmy ważne, cenne, wybrane, kochane i piękne…

4. Realizuj talenty, które służą miłości

Maryja, świadoma darów otrzymanych od Boga, to także kobieta świadoma odpowiedzialności za pomnażanie talentów i mądre wykorzystanie charyzmatów, tak, aby poprzez dobro i piękno, jakich są wyrazem, chwaliły Pana i były świadectwem Jego Miłości. Maryja jako ta, która jest przepełniona Duchem Świętym, nie tylko posiada pełnię Jego darów, ale i pozwala, by On się nią swobodnie posługiwał, nie roszcząc sobie prawa do zatrzymywania niczego dla siebie, ale wszystko oddając do dyspozycji Najwyższego. Wie, że to jest w służbie Miłości.

Każdy dar, umiejętność, czyli to, co potrafimy zrobić – czy to jest taniec, czy śpiew, czy umycie kubka – możemy zrealizować dzięki działaniu Ducha Świętego, który nadaje wartość naszym czynom, jeśli tylko będziemy mieć w sobie intencję miłości.

Jeśli tańczę, to staram się o piękno mojego tańca dla Tego, którego kocham. Wdzięk i gracja nie są już wynikiem samego wyszlifowania techniki, ale promieniowania miłością. Dlatego Maryja tańczyła, uwielbiając Boga. Dlatego każda z nas może tańczyć: idąc do pracy, wieszając pranie czy odgarniając grzywkę z czółka dziecka…

5. Módl się i kochaj

Maryja była piękna przez modlitwę nieustanną, tj. ciągły kontakt z Bogiem i głęboką relację z Nim, która nie tylko promieniowała na całe jej życie, ale była także światłem dla innych.

Św. Teresa z Avila pisała, że modlitwa to nic innego jak „miłosne przebywanie w obecności Tego, o którym wiemy, że nas kocha”. Czy zakochanie nie sprawia, że kobieta pięknieje? Przemieniający wpływ modlitwy działa przede wszystkim wewnątrz duszy, ale odbija się także w całej naszej postawie, w uczynkach, słowach, gestach… a nawet na naszych twarzach. Może właśnie dlatego Maryja jest opisywana w objawieniach jako najpiękniejsza kobieta, jaką kiedykolwiek widziano.

6. Zaufaj - nawet w największej próbie

Kobieta piękna to kobieta pełna pokoju wypływającego z zaufania Bogu, łagodna, opanowana, cierpliwa… Nie skarżąca się na sytuacje, ale dostrzegająca w nich łaskę. Troszcząca się o sprawy codzienne, ale oddająca je Temu, który nad wszystkim czuwa.

Gdyby Maryja nie uwierzyła, czy Słowo Wcielone przyszłoby na świat? Gdyby Maryja nie zaufała, czy mogłaby w każdym, nawet najcięższym momencie swojego życia, powiedzieć Bogu „fiat” – niech będzie, jak Ty chcesz? Maryja była pełna łaski. Bo uwierzyła. Dała pełne przyzwolenie na to, co miało się wydarzyć w jej życiu, poprzez wiarę aż po krzyż. Zdanie się na wolę Bożą nie było pełne rezygnacji, ale ufnego zawierzenia, któremu dawała wyraz przez posłuszeństwo.

Jak wiele zależy od naszej wiary i ufności… Jezus mówił do św. Faustyny, że naczyniem ufności czerpie się łaski ze zdroju Miłosierdzia. Dlatego kobieta piękna to kobieta pełna nadziei, która pomimo beznadziejnych sytuacji zawsze woła „Amen!”, bo wie, że nie ma nic niemożliwego dla tego, kto wierzy.

7. Kochaj jak Maryja i bądź duchową matką

Wszystkie poprzednio wymienione cechy nie mogłyby w pełni zakwitnąć, gdyby nie były dyktowane i przepełnione miłością. Najpiękniejszym wyrazem miłości kobiety jest cecha, która najpełniej określa jej tożsamość, tj. macierzyństwo. Bycie Matką Boga, a przez Niego i naszą, jest sednem misji Maryi, jej powołania i realizacją służby, na którą się zgodziła przy zwiastowaniu.

W macierzyństwie zawiera się wszystko, co stanowi o miłości: troska, oddanie, poświęcenie, dostrzeganie potrzeb… Nie każda z nas będzie matką biologiczną, ale każda z natury ma pragnienie opiekuńczości, bycia dla kogoś… To pragnienie wlał w nas sam Bóg, nawet jeśli świat próbuje czasem temu zaprzeczyć. Maryja pokazuje, jak pięknie możemy wypełnić naszą rolę i pragnienie także poprzez macierzyństwo duchowe. Ona sama stała się dla nas Matką, przyjmując wolę Jezusa.

Nie bójmy się kochać tak jak ona, myśląc o tym, że każdy człowiek, którego Bóg stawia na naszej drodze, jest nam powierzony, abyśmy otoczyły go macierzyńską troską, choćby modlitewną. Potrzeba tylko jednego – miłości.

Agata Stodolska – ma 34 lata, pochodzi z Chełmu Śląskiego, obecnie należy do parafii św. Szczepana z Krakowa. Jest opiekunką wspólnoty Lilia. Główną posługą grupy jest modlitwa i głoszenie Słowa poprzez taniec oraz realizacja wezwania z Fatimy, „aby Maryja była bardziej znana i kochana”.

www.wspolnota-lilia.pl