Parafia kolejarzy

Koluszki to największy węzeł kolejowy w Polsce. Miasto kolejarzy ma dwie parafie, starszą pw. Niepokalanego Poczęcia NMP oraz młodszą pw. św. Katarzyny.

Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny to bezsprzecznie najpiękniejszy budynek w Koluszkach. Nikomu, kto odwiedza Koluszki, nie umyka uwadze górująca nad miastem piękna neogotycka świątynia. Ta dużych rozmiarów ceglana świątynia, w swej zaledwie 120 – letniej historii, towarzyszy wiernym we wzniosłych oraz trudnych chwilach, stanowi także wspaniały przykład zaangażowania i poświęcenia się na rzecz wspólnej sprawy. Położone na styku trzech linii kolejowych: Warszawsko – Wiedeńskiej, Iwangorodzko – Dąbrowskiej i Fabryczno – Łódzkiej, XIX–wieczne Koluszki nie posiadały świątyni katolickiej, w której mieszkańcy, w większości pracownicy kolejowi, mogliby dziękować Bogu za wszelkie łaski i pomyślności, które spływały na szybko rozwijające się miasteczko. W związku z posiadaną stacją, najwygodniejszym rozwiązaniem był wyjazd na niedzielne nabożeństwo pociągiem do Łodzi. Jednak odległości jakie koluszkowianie mieli do pokonania sprawiały, że mało który zapracowany kolejarz czy rolnik miał chęci i czas, aby wybrać się w tak daleką i wyczerpującą podróż. Z tego właśnie powodu koluszkowianie postanowili wznieść świątynię na swoim własnym podwórku. Do tego celu powołano komitet budowy złożony głównie z pracowników kolejowych i okolicznych mieszkańców. Plan zakładał budowę jednonawowej świątyni, w modnym wówczas stylu neogotyckim, zwieńczoną strzelistą wieżą. Głównym problemem, znacznie przewyższającym trudności finansowe, było uzyskanie zgodę na budowę od zaborczych władz carskich. Szukano odpowiedniego powodu, dla jakiego kościół miał być wybudowany. Idealnym, aby przypodobać się władzom, okazał się pomysł wzniesienia świątyni na pamiątkę ślubu rosyjskiego następcy tronu Mikołaja Romanowa z Aleksandrą Fiodorowną, który odbył się w 1894 roku w Petersburgu. Niemniej jednak najważniejsza była zgoda władz Guberni Piotrkowskiej, pod której protektoratem znajdowały się Koluszki, a następnie władz centralnych. Uznano, że kościół będzie doskonałą możliwością uczczenia koronacji pary cesarskiej, która miała odbyć się w maju 1896 r. w Moskwie. Budowniczowie otrzymali zatwierdzone plany kościoła i pozwolenie na budowę, zaś w lipcu 1896 roku ruszyły prace budowlane. Chętni do pomocy kopali fundamenty, a wozami konnymi zwożono kamienie polne na podmurówkę. Kto nie mógł pomóc fizycznie, wpłacał ofiary na rzecz budowy kościoła. Wsparcie finansowe płynęło także od każdego z zarządów linii kolejowych przebiegających przez Koluszki oraz łódzkich fabrykantów. Dary od fabrycznych potentatów na budowę koluszkowskiej świątyni są pięknym przykładem okazania jedności przez Chrześcijan, Protestantów i Żydów. Sufragan Warszawski biskup Kazimierz Ruszkiewicz 18 października 1896 roku dokonał poświęcenia fundamentów oraz wmurowanie kamienia węgielnego pod budowaną świątynie. 27 maja 1898 roku do Koluszek przybył ks. biskup Wincenty Chościak Popiel, który dokonał poświęcenia dzwonów, którym nadano imiona św. Wojciecha i św. Kazimierza. Wkrótce potem zorganizowane zostały chóry i śpiew gregoriański. 2 sierpnia 1898 roku w święto Matki Bożej Anielskiej w koluszkowskiej świątyni odbyła się pierwsza w historii tego kościoła uroczystość I Komunii Świętej. W sierpniu 1904 roku decyzją Metropolity Warszawskiego ustanowiono w Koluszkach parafię, do której przynależało około 4000 wiernych. Uroczystego konsekrowania świątyni i erygowania parafii dokonał 8 października 1904 roku Arcybiskup Metropolita Warszawski Wincenty Chościak Popiel. Prace wykończeniowe wnętrza kościoła wciąż trwały. Świątynia szczęśliwie przetrwała zawirowania I wojny światowej. Po rozbrojeniu Niemców i zaprowadzeniu porządku w miasteczku, kontynuowano rozpoczętą w 1913 roku rozbudowę koluszkowskiej świątyni. Wreszcie, po 25 latach, w 1921 roku kościół został ukończony. Przy parafii prężnie działały III Zakon Św. Franciszka, Żywy Różaniec, Straż Honorowa Najświętszego Serca Jezusa, Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary, Związek Ministrantów, Sodalicja Mariańska (katolickie stowarzyszenie świeckich, którego celem było łącznie życia chrześcijańskiego ze studiami), chór kościelny oraz Katolickie Stowarzyszenie Mężów, Katolickie Stowarzyszenie Kobiet, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży męskiej i żeńskiej.

Wnętrze świątyni

W drewnianym ołtarzu głównym świątyni znajduje się figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Po bokach wzniesiono również drewniane dwa ołtarze boczne: świętego Józefa i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Przy nich odprawiane są liczne nabożeństwa w tygodniu m.in.: nabożeństwo do św. Jana Pawła II, do św. Józefa, do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Na uwagę zasługuje drewniana ambona na lewym filarze kościoła, będąca darem koluszkowskich kolejarzy z 1923 roku. Z tyłu świątyni na balkonie znajdują się 14-głosowe organy, po gruntownym remoncie w 2005 r., zaś na górującej nad miastem wieży trzy dzwony. Na murach świątyni i w kruchcie umieszczone są tablice pamiątkowe ku czci ofiar II wojny światowej i budowniczego świątyni - księdza Ignacego Dąbrowskiego. Przed kościołem znajduje się pomnik św. Maksymiliana Marii Kolbego, zaś za nim popiersie św. Jana Pawła II. Parafia posiada murowaną plebanię wzniesioną w latach 1900-1904 oraz dom parafialny z lat 80-tych, w którym mieszkają księża wikariusze, mieści się kancelaria i odbywają się tam spotkania grup parafialnych. Na terenie parafii znajduje się ponad 100-letni cmentarz o powierzchni 3,3 ha z ponad 6,5 tysiącami nagrobków. Parafia liczy 10 tysięcy mieszkańców. Poza Koluszkami należą do niej miejscowości: Długie, Felicjanów, Jeziorko, Katarzynów, Redzeń Nowy, Słotwiny, Stamirowice, Stefanów i Zygmuntów. Jest ona siedzibą dekanatu koluszkowskiego liczącego 9 parafii.

Duszpasterstwo parafialne

Proboszczem parafii od 6 lipca 2019 roku jest ks. kan. Sławomir Jałmużny. Posługują w niej dwaj wikariusze: ks. Emanuel Stańczyk i ks. Andrzej Jastrzemsbki, zaś pomoc duszpasterską świadczy ks. prał. Kazimierz Pacholik, były proboszcz. Ponad 120-letnia koluszkowska parafia ma dobrze rozwinięte duszpasterstwo. Mocno działa grupa Odnowy w Duchu Świętym, oaza młodzieżowa. Przy ołtarzu posługują ministranci, lektorzy oraz nadzwyczajni szafarze. Prężnie działa Caritas, w którym wyróżnia się grupa wolontariacka Szkolnego Koła Caritas. - Uczniowie odwiedzają i pomagają niepełnosprawnym w domach. Niedawno na specjalnych warsztatach w szkole młodzież tworzyła kartki dla osób chorych i samotnych. Następnie roznosili je po domach, rozmawiali z tymi osobami, pomagali spędzając z nimi czas. W liceum działa Koło Misyjne. Dbamy głównie o duszpasterstwo młodzieży, bo oni najrzadziej zaglądają do kościoła. Mamy specjalne msze młodzieżowe w niedzielę o 18.00. Śpiew podczas mszy animuje schola młodzieżowa, która niedawno zajęła I miejsce w dekanalnym przeglądzie piosenki religijnej. Do uroczystości I Komunii Świętej przygotowuje się blisko 100 dzieci. Reaktywujemy działalność chóru parafialnego. Działa asysta i krąg biblijny. Nasi katechiści są odpowiedzialni za trzyletnie przygotowanie młodzieży do sakramentu bierzmowania. Działają trzy zespoły synodalne – wylicza ks. proboszcz Sławomir Jałmużny. Na terenie parafii znajdują się dwa przedszkola miejskie nr 1 i 2, Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza, Zespół Szkół nr 2 w Koluszkach (technikum, liceum ogólnokształcące, szkoła zawodowa), Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy dla niepełnosprawnych, dwie szkoły podstawowe w Koluszkach i jedna w Długiem. Parafia od lat jest organizatorem Pieszej Pielgrzymki Koluszkowskiej na Jasną Górę. W tym roku na uroczystość Matki Boskiej Jasnogórskiej szło ponad 150 osób z Koluszek i nieodległych Brzezin. Z racji na położenie w największym węźle kolejowym w kraju, w kościele często sprawowane są msze święte za pracowników kolei. W ostatnią niedzielę listopada odbyła się uroczysta msza święta w intencji kolejarzy i ich rodzin, z udziałem dyrekcji władz centralnych PKP, pocztów sztandarowych z całej Polski i duszpasterza kolejarzy. - Bardzo dobrze układa się współpraca z miastem. Wspólnie organizujemy razem Orszak Trzech Króli, Festyn Rodziny w maju, obchody Święta Niepodległości. Nasza parafia liczy 10 tysięcy mieszkańców, jednak sporo osób wyjechało za granicę, głównie do Niemiec i Wielkiej Brytanii. Podczas pandemii frekwencja spadła nam z 38 do 20 %. Powoli ludzie wracają. Warto podkreślić, że z osób obecnych na mszy świętej niedzielnej, 65% przystępuje do komunii świętej. Bardzo dużo osób korzysta z sakramentu pojednania, kapłani są dostępni dla wiernych nie tylko podczas mszy i nabożeństw. Dużo czasu na to poświęca senior ks. prał. Kazimierz Pacholik, który był proboszczem przez ponad 15 lat – podkreśla ks. Jałmużny. Parafianie są bardzo otwarci na potrzeby innych. W adwencie parafia zorganizowała akcję „Drzewko Szczęścia”. Przed ołtarzem wywieszone były aniołki z imionami potrzebujących dzieci, wierni mogli wziąć jednego z nich i zakupić potrzebne rzeczy dla dzieci. Ponad 40 aniołków rozeszło się w bardzo szybkim tempie. Ksiądz proboszcz przyniósł ten zwyczaj ze swojej poprzedniej parafii w Bendkowie. W kwestii gospodarczej w ostatnim czasie trwały prace przy odwilgoceniu kościoła, wstawione zostały zewnętrzne okna w kościele. Witraże zostały wypełnione i osłonięte przez nowe okna. - Przygotowujemy się do remontu dachu na wiosnę. Dzięki ofiarności parafian, udało się już zakupić materiał budowlany, czekamy na ładną pogodę, by rozpocząć prace renowacyjne – mówi ks. Proboszcz. W jego planach jest także ubogacenie wnętrza świątyni.

Odpust parafialny przypada 8 grudnia we wspomnienie Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W tym roku mszy świętej odpustowej przewodniczył ks. Michał Pietrasik, proboszcz w parafii w Gałkowie. Sumę poprzedziła Godzina Łaski, podczas które Bogu powierzane są za przyczyną Maryi, nie tylko intencje własne i swojej rodziny, ale także modlitwy za pokój na świecie, Kościół powszechny i nawrócenie grzeszników. Ważne jest również dziękczynienie za dotychczasowe łaski, otrzymane od Boga przez mieszkańców koluszkowskiej parafii.