Reklama

Dokąd zmierza Europa?!

Niedziela zamojsko-lubaczowska 15/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najnowsza historia zna wiele zdumiewających rozstrzygnięć sądowych, w których składy orzekające dokonywały karkołomnej interpretacji przepisów prawa, zawierających treści zupełnie odmienne od wyinterpretowanych. Przykładem niech będzie choćby orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Alicji Tysiąc, której polskie sądy odmówiły „prawa” do aborcji. Orzeczenie znane jest powszechnie, więc w tym miejscu nie będzie analizowane. By jednak pokazać zdolności interpretacyjne niektórych przedstawicieli dzisiejszej europejskiej władzy sądowniczej, zwracamy jedynie uwagę na podstawową, kuriozalną tezę zawartą w tym orzeczeniu. Otóż ETPCz owo „prawo” do aborcji, czyli „prawo” do zabicia dziecka w łonie matki, wyinterpretował z art. 8 Konwencji Europejskiej - „każdy ma prawo do poszanowania życia prywatnego” - a swą interpretację oparł na następującym, autorskim stwierdzeniu: „prawo regulujące przerywanie ciąży dotyczy sfery życia prywatnego, ponieważ kiedy kobieta jest w ciąży, jej prywatne życie jest ściśle powiązane z rozwijającym się płodem…”. Prawda, że zdumiewające?
Ciekawe, jak potoczyłyby się losy Eluany, gdyby sąd we Włoszech odmówił jej ojcu prawa do zdecydowania o jej śmierci. Na nic by się to zdało, sprawa zapewne trafiłaby do Strasburga, a tam ETPCz pewnie stwierdziłby per analogiam, że „prawo” do eutanazji dotyczy sfery życia prywatnego opiekującego się Eluaną ojca, ponieważ kiedy ona jest obłożnie chora i trzeba się nią na bieżąco zajmować, to prywatne życie zajmującego się nią ojca „jest ściśle powiązane” z wegetującym, kompletnie niepełnosprawnym dzieckiem. Tym samym brak możliwości przeprowadzenia eutanazji w tym przypadku, podobnie jak brak możliwości poddania się zabiegowi aborcji w przypadku Alicji Tysiąc, byłby pewnie sprzeczny z - zapisanym w art. 8 Konwencji - prawem do poszanowania życia prywatnego.
Absurd? Niestety nie tylko. To zatrważająca europejska rzeczywistość, w której wartość życia ludzkiego jest coraz bardziej redukowana. Czy w tej rzeczywistości możemy być pewni, że użyta przez twórców projektu ustawy bioetycznej klauzula „dobra pacjenta” nie może być interpretowana jako „prawo” do eutanazji? Nie, dziś takiej pewności nie ma. Czy w ogóle można zatem stworzyć normę prawną jednoznacznie i pewnie określającą co to znaczy „uporczywa terapia”? Nie, wyrażamy przekonanie, że takiej możliwości dziś nie ma. Należy jednak zadać jeszcze jedno pytanie: Czy w ogóle istnieje konieczność stworzenia takiej regulacji?
Jesteśmy przekonani, że w przytłaczającej większości przypadków tzw. uporczywa terapia nie jest stosowana. W przytłaczającej większości przypadków przebieg zdarzeń wygląda tak, jak w następującym przykładzie: 44-letnia Danuta, od kilkunastu lat cierpiąca na raka kości, umiera. Rodzina, widząc pogarszający się z godziny na godzinę stan matki, córki, siostry, wzywa lekarza z przychodni. Przybywa młody, niedoświadczony lekarz, który po krótkim badaniu stwierdza z przerażeniem - „Ta kobieta umiera, natychmiast do szpitala”. Na szczęście po kilku minutach przyjeżdża także inny, doświadczony lekarz z tej samej przychodni i ze spokojem oznajmia: „Pozwólmy jej odejść, nie męczmy jej, przewożenie do szpitala w jej stanie nic nie pomoże, a narazi tylko pacjentkę na cierpienie”. Po kilku godzinach przyjeżdża także onkolog z miejscowego hospicjum i potwierdza: „Naszym zadaniem w obecnym stanie pacjentki jest zadbanie o godne, możliwie bezbolesne odejście, a nie walka o życie, bo na to jest już za późno…”. Takie sytuacje mają miejsce codziennie w całej Polsce.
Wyrażamy przekonanie, że lekarze sami, bez dodatkowych dokumentów czy przepisów prawa, doskonale wiedzą, kiedy ratować życie, a kiedy walczyć tylko z bólem i pomóc godnie odejść. Przepisy prawa w tej materii wprowadzą tylko niepotrzebną i szkodliwą konfuzję. A co, jeśli zdarzy się sytuacja dwuznaczna, niejasna, w której lekarz nie jest w stanie stwierdzić czy pacjent już umiera, czy też należy go ratować, bo być może jeszcze będzie żył? W takiej sytuacji, w imię uniknięcia niebezpieczeństwa czyhającego na tysiące obłożnie chorych, należy stosować godnościową zasadę in dubbio pro dignitate i bezwzględnie ratować życie. Wszelkie testamenty życia mogą ten obowiązek w podobnych sytuacjach czynić nieczytelnym, co rodzić może wyłącznie tragiczne skutki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rzym: ostatnie dni, by zobaczyć Dallego i św. Jana od Krzyża

2024-06-21 20:24

[ TEMATY ]

obraz

obraz

Rzym

Salvador Dalli

www.vaticannews.va/pl

Ekspozycja w kościele św. Marcelego przy Via del Corso

Ekspozycja w kościele św. Marcelego przy Via del Corso

Jeszcze tylko przez trzy dni, do 23 czerwca, można podziwiać w Rzymie jeden z najsłynniejszych obrazów Salvadora Dallego oraz jego mistyczny pierwowzór, czyli szkic nakreślony przez św. Jana od Krzyża. Przedstawia on ukrzyżowanie Jezusa, ale w niespotykanej dotąd perspektywie, z góry, jakby z punktu widzenia Boga Ojca. Oba dzieła po raz pierwszy zostały wystawione razem. Można je zobaczyć bezpłatnie w kościele św. Marcelego na via del Corso.

Mottem tej niezwykłej wystawy są słowa, które usłyszał św. Jan od Krzyża, kiedy szybkimi pociągnięciami pióra szkicował ukrzyżowanie Jezusa: „Jeśli pragniesz słowa nadziei, to utkwij swój wzrok tylko na Nim, a znajdziesz więcej niż pragniesz”. Jak mówi Radiu Watykańskiemu kurator wystawy ks. Alessio Geretti, Salvador Dalí zobaczył ten szkic u karmelitanek w Avili w 1948 r. Był to dla niego wielki duchowy wstrząs, który sprawił, że na nowo odkrył piękno wiary katolickiej. Malując Ukrzyżowanego, nie ośmiela się ukazać Jego piękna, bo wie, że przewyższa wszelkie wyobrażenia. Obraz nie jest owocem artystycznej brawury, ale przedstawia to, co św. Jan widział naprawdę w mistycznym uniesieniu.

CZYTAJ DALEJ

Zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej 2024

2024-06-19 16:00

[ TEMATY ]

księża

zmiany personalne

dekrety 2024

Monika Jaworska

Księża otrzymali dekrety

Księża otrzymali dekrety

Prezentujemy zmiany personalne w diecezji bielsko-żywieckiej.

Proboszczowie/Administratorzy

CZYTAJ DALEJ

Dziękczynienie za 45 lat kapłaństwa w Strachocinie

2024-06-22 09:20

archiwum parafii

Jubilaci na Bobolówce

Jubilaci na Bobolówce

Za 45 lat posługi kapłańskiej dziękowali księża, którzy święcenia przyjęli w 1979 r. Wśród nich byli abp Adam Szal i bp Marian Buczek.

Tym razem przy okazji rocznicy święceń prezbiteratu, księża z rocznika spotkali się w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie, gdzie posługę proboszcza pełni ks. Józef Niżnik, także należący do kursu świętującego rocznicę.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję