1. W tych dniach świętych często będziemy patrzyli na figurkę Dzieciątka Jezus, świecącą choinkę i wyciągniętą dłoń z białym opłatkiem. W naszych zaś sercach odżyje uczucie wdzięczności względem Dobrego Ojca, który pamięta o swojej obietnicy, pamięta o nas. Z tego zaś płynie szczególna radość. Jakże więc nie cieszyć się, kiedy spełnia się to, co było i jest oczekiwane? Spełnia się w nas i razem z nami. W Nowonarodzonym odkrywamy bowiem tak nam potrzebne światło. Postrzegamy wreszcie prawdziwego człowieka.
2.Jan Paweł II w Liście Apostolskim o Różańcu (Rosarium Virginis Mariae) napisał: "Różaniec pomaga otworzyć się na światło. Idąc drogą Chrystusa, (...) wierzący staje przed obrazem człowieka prawdziwego. Kontemplując Jego narodziny uczy się sakralnego charakteru życia, patrząc na dom w Nazarecie poznaje pierwotną prawdę o rodzinie według planu Bożego (...)" (Jan Paweł II, RVM, 25). Wpatrując się w Światło Betlejemskie, możemy łatwiej dostrzegać Chrystusową drogę życia. A dzięki temu lepiej zrozumiemy wagę sakramentalnego charakteru życia i pierwotną prawdę o rodzinie.
Reklama
3. Najpierw zatrzymajmy się chwilę nad sakralnym charakterem życia, który w tajemnicy narodzin Jezusa jest bardzo widoczny. Korzystajmy z tego czasu, aby życiu nam współczesnemu przywrócić blask świętości. Oczyśćmy nasze sumienia. Częściej przystępujmy do Komunii św. Chętnie śpiewajmy kolędy. Sięgajmy do Pisma Świętego i Niedzieli, wsłuchując się w programy Radia Maryja i Katolickiego Radia Podlasie.
4. Nie zapomnijmy o radosnym przeżyciu duszpasterskiej wizyty zwanej "kolędą". Ona zresztą prowadzi nas do kolejnej sugestii Ojca Świętego, aby przypomnieć sobie pierwotną prawdę o rodzinie. A na nią składa się wzajemna miłość, zgoda, poszanowanie życia, troska o wychowanie dzieci. A wszystko po to, aby nic nie przysłaniało Światła Betlejemskiego i nie pomniejszyło radości świątecznej.
Myśląc o rodzinie, nie można pominąć jej szerszego znaczenia. I dlatego nie zapominajmy o chorych, słabych, samotnych i opuszczonych, bezrobotnych i zniechęconych, wątpiących i niewierzących. Wszyscy ludzie należą do naszej Rodziny Bożej. Pamiętajmy o nich w modlitwie, życzeniach, a dzieląc się opłatkiem zapraszajmy do uczestnictwa w naszych dobrach materialnych.
Taką jest Boża Rodzina, taki jest Kościół. W tym się wyraża jego katolicyzm i trwałość. Troszcząc się o wzmocnienie tego rodzaju duchowych więzi, w tym roku podczas "kolędy" przypomnimy sobie treść i znaczenie Pięciu Przykazań Kościelnych, także dla coraz to pełniejszego wrastania w naszą Rodzinę.
5. Matka Najświętsza niech się Nią opiekuje. Niech nas wspomaga. Aniołowie niech wciąż od nowa zwiastują naszemu, smętnemu światu - "radość wielką" (Łk 2, 10). A Dziecię Jezus niech nam błogosławi we wszystkim, co jest dobre.
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku!
Radio to fale, które nadawane przez jednych odbierają drudzy. Radio to dźwięk. Radio to ludzie. Radio odbiera się uchem, ale nadaje sercem. Dziś przypada 30. rocznica powstania Radia Jasna Góra. Na przestrzeni trzech dekad rozgłośnia szerzy kult Matki Bożej wśród tęskniących za Nią słuchaczy.
Na co dzień pracownicy Radia Jasna Góra dbają o to, by w sposób rzetelny przekazywać bieżące informacje. By ich praca przyczyniała się do szerzenia kultu Matki Bożej, nie gorszyła, wręcz przeciwnie - przyciągała ludzi do wiary. Dbają o to, by prezentowane przez nich treści nie były „kościółkowe”, ale ludzkie, bliskie człowiekowi, jednocześnie pomagające jednak słuchaczowi wzrastać duchowo.
Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako
Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi
umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą
chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać
Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany
dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany
dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi.
Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół
wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów
papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto
Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale
przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy
Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia.
Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu
charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę
jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na
Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego.
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny
towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej
randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj
w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach
stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce
sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne,
podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z
życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów
ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga.
Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach
św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle,
przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice
i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło
spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku
IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę
podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej
w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena
Zwiastowania (IV wiek).
W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI
wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim
domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z
wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu
w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania
uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto,
Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio.
Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku.
Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny
dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon
nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu
do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia.
Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat
przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju,
czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój
całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej
z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej,
wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych
gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała
myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm.
Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić
choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało
malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych
mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach,
gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie
dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje
świata.
Lewica przed wyborami wyciąga na sztandary walkę z katolikami
Lewica zaprezentuje dziś projekt ustawy likwidującej Fundusz Kościelny. Koalicjanci patrzą na sprawę z dystansem - informuje w środę "Dziennik Gazeta Prawna".
"Według naszych ustaleń politycy Lewicy nie konsultowali tej sprawy w gronie koalicji" - pisze dziennik. I przypomina, że na początku tygodnia Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (MRPiPS) skierowało wniosek o wpis projektu do wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów. Wkrótce ma się nim zająć zespół ds. programowania prac rządu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
