Reklama

„KTÓŻ JAK BÓG…”

Wielki Post z błogosławioną wizjonerką

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wielki Post to czas dotykający życia duchowego człowieka – strefy, która ma znaczenie nie mniejsze niż strefa fizyczna i psychiczna, która funkcjonowanie psychofizyczne człowieka stabilizuje i nadaje mu kierunek. Wielki Post jest dla chrześcijanina czasem pewnego wysiłku, wiążącego się z pracą nad sobą, zapanowaniem nad swoimi słabościami, z jakimś wyrzeczeniem itd., a wszystko z uwagi na Jezusa, przeżywającego w tym czasie liturgicznym swój wielki Boży dramat.

Ujmując rzecz Wielkiego Postu od strony jego istoty, jasno trzeba powiedzieć, że tu chodzi o nasze zbawienie. Człowiek, który podlega grzechowi i jego skutkom, mimo wszystko jest jednak przeznaczony do zbawienia. Jezus, który przyszedł na świat, aby zbawić człowieka, zjawia się w okresie Wielkiego Postu w liturgii, w refleksji i w modlitwie Kościoła. Jawi się nam jako Mąż Boleści, umęczony z powodu naszych grzechów. Tak, wielka tajemnica człowieka jest zatopiona w tajemnicy cierpienia Jezusa Chrystusa, w tajemnicy Jego krzyża, ale także w tajemnicy Jego zmartwychwstania.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

POSŁUCHAJ FRAGMENTU KSIĄŻKI - UWOLNIENIE BARABASZA


Reklama

Wielki Post, który rozpoczynamy w tym roku ma dla nas szczególne znaczenie, w tym czasie bowiem przygotowujemy się również do tak upragnionej kanonizacji bł. Jana Pawła II. Pamiętamy dobrze, jak już na pogrzebie Papieża Polaka, który był największym zgromadzeniem chrześcijan w dziejach świata i największym z pogrzebów w historii, tysiące wiernych skandowało: „Santo subito!” – Święty natychmiast! Oczywiście, nie stało się to automatycznie, ale przecież jak na tak poważne sprawy Jan Paweł II bardzo szybko został wyniesiony do chwały ołtarzy. A nastąpiło to po dokładnym zbadaniu znaków jego świętości, m.in. cudów, które miały miejsce za jego przyczyną.



Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II wiele zawdzięcza Kościół powszechny, ale i naród polski. Dlatego każdy z nas, Polaków, chciałby jak najlepiej przygotować się do dnia kanonizacji. Kościół w Polsce proponuje tu wiele różnych programów i akcji pastoralnych. Wpisuje się w te przygotowania aspekt modlitwy kalwaryjskiej – Jan Paweł II niezwykle czcił Pana Jezusa Umęczonego – już w czasach dzieciństwa Papieża otwierał mu oczy na jej wartość jego ojciec, a potem często spotykano go na kalwaryjskich dróżkach i w innych miejscach, gdzie rozważał tajemnicę Męki Pańskiej, aż po pamiętną Drogę Krzyżową 25 marca 2005 r., którą w łączności z zebranymi w Koloseum przeżywał w swojej prywatnej kaplicy, przytulony do krzyża. To była znacząca cecha pobożności Jana Pawła II.

Reklama

I oto redakcja „Niedzieli” ma radość dołączyć do każdego egzemplarza naszego tygodnika z datą 23 marca br. książkę pt. „Pasja”, która jest opisem Męki Pańskiej w wizjach bł. Anny Katarzyny Emmerich. Na jej kanwie powstał znakomity film Mela Gibsona pod tym samym tytułem. Książka, licząca ponad 350 stron, jest darem na Wielki Post wyjątkowego Sponsora, trzeba jedynie ponieść niewielkie koszty jej transportu. Tak więc w ramach normalnego wydania „Niedzieli” otrzymamy również tę cenną pozycję wydawniczą, która niewątpliwie nada szczególny ton naszej refleksji wielkopostnej – będziemy blisko Jezusa, który „za nas cierpiał rany...”.

Niech nam zatem towarzyszy na drodze do dnia kanonizacji Papieża Polaka nie duch jakiegoś triumfalizmu, ale łączności z cierpiącym Jezusem, tak bardzo miłowanym przez Jana Pawła II. Ojciec Święty – ten człowiek Męki Pańskiej, zatopił się w Jezusowym krzyżu całkowicie i chociaż jego życie przebiegało w innych warunkach i innej kulturze – jakże podobne było do życia Mistrza! A w ogóle, jakże wiele mądrości jest w krzyżu Jezusa, jak dużo mądrości niosą i nasze codzienne krzyże, jeśli je, oczywiście, poddamy refleksji. Papież Franciszek sformułował to w postaci zwrotu: „mądrość łez”.

Zechciejcie, Drodzy Czytelnicy i Przyjaciele, nabyć nasz tygodnik (nr 12 z 23 marca), odkrywając w nim piękną książkę opowiedzianą przez Katarzynę Emmerich. Wejdźmy przygotowani w święta tegorocznej Wielkiej Nocy i w wielki dzień kanonizacji bł. Jana Pawła II. Niech Pan Jezus, który tak wiele wycierpiał, by przynieść nam zbawienie, będzie z nami także w naszej codzienności, tak jak podążał z Janem Pawłem II, zwieńczając jego życie chwałą ziemi i nieba.

1. FRAGMENT KSIĄŻKI

2. FRAGMENT KSIĄŻKI

Książka "Pasja wg bł. Katarzyny Emmerich" została dołączona również do Tygodnika "Wsieci" Wydanie nr 12/2014 (68)

2014-03-04 15:17

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież na Wielki Post: podążajmy wspólnie w nadziei

2025-03-05 13:34

[ TEMATY ]

Wielki Post

papież Franciszek

PAP/EPA/ALESSANDRO DI MEO

W orędziu na Wielki Post 2025 Franciszek zachęca do „wspólnego podążania w nadziei”. Podkreśla, że to dzięki miłości Pana Boga jesteśmy zachowani w nadziei, która nie zawodzi. Ona jest pewną i niezachwianą „kotwicą duszy”. Na zakończenie cytuje znamienne słowa św. Teresy od Jezusa: „Ufaj więc, (duszo moja), ufaj, bo nie znasz dnia ani godziny. Czuwaj pilnie, wszystko szybko przemija, choć twoja tęsknota wątpliwym czyni to, co jest pewne, i czas krótki - długim”.

Drodzy Bracia i Siostry!
CZYTAJ DALEJ

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi. Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga. Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek). W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio. Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia. Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm. Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.
CZYTAJ DALEJ

Papież rozpoczął rekonwalescencję. Jak przebiega leczenie?

2025-03-25 15:08

[ TEMATY ]

Watykan

papież Franciszek

rekonwalescencja

PAP/EPA

Zdjęcie papieża Franciszka opuszczającego klinikę Gemelli

Zdjęcie papieża Franciszka opuszczającego klinikę Gemelli

Papież Franciszek, który po ponad pięciu tygodniach pobytu w szpitalu wrócił w niedzielę do Watykanu, przechodzi rekonwalescencję po obustronnym zapaleniu płuc, w tym tlenoterapię, a także fizjoterapię oddechową i motoryczną - podało we wtorek biuro prasowe Stolicy Apostolskiej. Papież koncelebruje msze i pracuje.

Jak przekazano dziennikarzom, rekonwalescencja w Domu Świętej Marty, gdzie mieszka papież, przebiega zgodnie z tym, co zalecili lekarze z Polikliniki Gemelli. Dotyczy to także, jak zaznaczono, pracy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję