W Dzień Dziecka Utraconego 15 października, na cmentarzu komunalnym przy ul. Słowiańskiej w Świdnicy odbył się pogrzeb dzieci martwo urodzonych ze świdnickiego szpitala. W uroczystym obrzędzie uczestniczyli rodzice, kapłani i mieszkańcy miasta, którzy przyszli, by wspólnie modlić się i okazać solidarność z rodzinami dotkniętymi stratą.
Ks. kan. Mirosław Rakoczy, diecezjalny duszpasterz rodzin, przewodniczył obrzędowi pochówku dzieci nienarodzonych na cmentarzu komunalnym przy ul. Słowiańskiej w Świdnicy.
Inicjatywę wspólnie podjęły Fundacja „Małżeństwo Rodzina”, Diakonia Życia Ruchu Światło-Życie oraz Wydział Duszpasterstwa Rodzin Diecezji Świdnickiej. Od 2021 roku tego rodzaju pochówki w Świdnicy mają charakter religijny, poprzedzony modlitwą i liturgią, której przewodniczy diecezjalny duszpasterz rodzin ks. kan. Mirosław Rakoczy.
– „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże” – przypomniał w homilii słowa Pana Jezusa ks. kan. Rakoczy. – W obliczu śmierci dzieci, które nie zdążyły się narodzić, trudno znaleźć słowa, które ukryją ból serca. A jednak wierzymy, że w oczach Bożych żadne życie nie jest zbyt krótkie, by było bez sensu. Choć te dzieci nie ujrzały światła tego świata, wierzymy, że od razu ujrzały światło Boga – przekonywał kapłan, wskazując na nadzieję płynącą z wiary w Boże miłosierdzie.
Po liturgii kondukt żałobny przy śpiewie obrzędowych pieśni pogrzebowych, odprowadził białą trumienkę na miejsce spoczynku. Modlitwie towarzyszyły łzy rodziców, a także wzruszenie obecnych, którzy, jak podkreślano, chcieli dać świadectwo szacunku dla każdego ludzkiego życia, nawet tego najkrótszego.
Reklama
– Każde z tych dzieci jest umiłowanym dzieckiem Boga, choć nie usłyszeliśmy jego głosu. Bóg zna je po imieniu i przyjął z miłością w swoje ramiona – dodał duszpasterz.
Na zakończenie modlitwy wierni prosili Boga o siłę dla osieroconych rodziców, by w Jego miłości odnaleźli ukojenie i pewność, że ich dzieci żyją szczęśliwie w niebie.
Dzień Dziecka Utraconego obchodzony 15 października w wielu krajach świata, jest nie tylko momentem wspomnienia zmarłych dzieci, ale także czasem refleksji nad żałobą rodziców oraz potrzebą wsparcia duchowego i psychologicznego. Symbolem tego dnia jest różowo-niebieska wstążka, znak miłości i pamięci o dzieciach, które odeszły zbyt wcześnie.
ks. Mirosław Benedyk/Niedziela
Dzień Dziecka Utraconego
ks. Mirosław Benedyk/Niedziela
Dzień Dziecka Utraconego
ks. Mirosław Benedyk/Niedziela
Dzień Dziecka Utraconego
ks. Mirosław Benedyk/Niedziela
ks. Mirosław Benedyk/Niedziela
Dzień Dziecka Utraconego
ks. Mirosław Benedyk/Niedziela
Dzień Dziecka Utraconego
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Ks. dr Karoli Litawa został nowym rektorem Ogólnopolskiego Seminarium dla Starszych Kandydatów do
Święceń
W dniach 13 - 15 października br. w Gdańsku odbywają się obrady 402. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. W drugim dniu obrad odbyły się wybory do gremiów Episkopatu oraz do instytucji kościelnych podległych Konferencji Episkopatu Polski.
Nowym Rektorem Ogólnopolskiego Seminarium dla Starszych Kandydatów do Święceń – w miejsce ks. prof. Sławomira Szczyrby, który z racji wieku odchodzi na emeryturę – został powołany (na 1. pięcioletnią kadencję) ks. dr Karol LITAWA.
Św. Teresa Wielka z Ávila – piękna kobieta, „teolog życia kontemplacyjnego”
Czy czytali Państwo „Drogę doskonałości” św. Teresy z Avila, reformatorki żeńskich klasztorów karmelitańskich, mistyczki i wizjonerki? A jej listy pisane do osób duchownych i świeckich? To zaskakująca literatura. Autorka, święta i doktor Kościoła, żyjąca w XVI w. w Hiszpanii, ujawnia w niej nadzwyczajną trzeźwość umysłu oraz wiedzę o świecie i człowieku. Jej znajomość ludzkiej, a szczególnie kobiecej natury, z pewnością przydaje się i dziś niejednemu kierownikowi duchowemu. Trapiona chorobami, prawie nieustannie cierpiąca, św. Teresa zwraca się do swoich sióstr językiem miłości, wolnym od pobłażania, ale świadczącym o głębokim rozumieniu i nadprzyrodzonym poznaniu tego, co w człowieku słabe, i może stanowić pożywkę dla szatańskich pokus.
Po latach pobytu w klasztorze św. Teresa podjęła trudne dzieło reformy żeńskich wspólnot karmelitańskich. Dostrzegła niedogodności i zagrożenia wynikające z utrzymywania dużych zgromadzeń, zaproponowała więc, aby mniszki całkowicie oddane na służbę Chrystusowi mieszkały w małych wspólnotach, bez stałego dochodu, zdane na Bożą Opatrzność, ale wolne od nadmiernej troski o swe utrzymanie. Zadbała także o zdrowie duchowych córek, nakazując, aby ich skromne siedziby otoczone były dużymi ogrodami, w których będą pracować i modlić się, korzystając ze świeżego powietrza i słońca. Te wskazania św. Reformatorki pozytywnie zweryfikował czas i do dziś są przestrzegane przy fundacji nowych klasztorów.
Oczywiście, główna troska św. Teresy skierowana była na duchowy rozwój Karmelu. Widziała zagrożenia dla Kościoła ze strony proponowanych przez świat herezji. Cóż może zrobić kobieta? - pytała świadoma realiów. Modlitwa i ofiara jest stale Kościołowi potrzebna. Kobieta, przez daną jej od Boga intuicję i wrażliwość, potrafi zaangażować nie tylko swój umysł, ale i serce na służbę Bożej sprawy. W życiu ukrytym i czystym, przez modlitwę i ufność może ona wyprowadzić z Serca Jezusa łaski dla ludzi. Jak korzeń schowany w ziemię czerpie soki nie dla siebie, ale dla rośliny, której część stanowi, tak mniszka za klauzurą Karmelu podtrzymuje duchowe życie otaczającego świata. Dąży do zażyłości z Panem nie dla zaspokojenia własnych pragnień, lecz dla Królestwa Bożego, aby Stwórca udzielał się obficie stworzeniu, karmiąc je łaską i miłością. Tak widziała to św. Teresa i tak postrzegają swe zadanie dzisiejsze karmelitanki. Modlą się za Kościół, za grzeszników i ludzi poświęconych Bogu, narażonych na potężne i przebiegłe zasadzki złego, aby wytrwali i wypełnili swoje powołanie. Szczęśliwe miasto, w którym Karmel znalazł schronienie. Szczęśliwa Łódź.
Pełne wiary, wolne od strapień doczesnych, mieszkanki Karmelu potrzebują wszakże naszego wsparcia, materialnej ofiary, dziękczynnej modlitwy. W przededniu święta Założycielki Karmelu terezjańskiego, w roku poprzedzającym 80. rocznicę obecności Karmelitanek Bosych w Łodzi przy ul. św. Teresy 6, ku nim zwracamy spojrzenie. Niech trwa wymiana darów.
Mel Gibson wraca na plan po ponad dwóch dekadach. W Rzymie ruszyły zdjęcia do „Pasji 2” – kontynuacji słynnego filmu z 2004 roku. W jednej z głównych ról zobaczymy Polkę, Kasię Smutniak. Premiera zapowiedziana jest na 2027 rok.
Po ponad dwudziestu latach od premiery „Pasji”, Mel Gibson ponownie stanął za kamerą, by zrealizować drugą część głośnego filmu. Zdjęcia do produkcji rozpoczęły się w ubiegłym tygodniu w Rzymie. Jak poinformował magazyn Variety, obsada została całkowicie wymieniona, a wśród nowych twarzy znalazła się także polska aktorka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
