Reklama

Wielka muzyka głosem UKSW

Niedziela Ogólnopolska 30/2015, str. 26-27

Archiwum Chóru UKSW

Chór koncertuje wszędzie tam, gdzie muzyka sakralna wciąż jest wysoko ceniona

Chór koncertuje wszędzie tam, gdzie muzyka sakralna wciąż jest wysoko ceniona

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jest środa, parę minut przed godz. 19. W przestronnej sali Domu Pielgrzyma przy parafii św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu zebrała się nieduża grupa studentów. Różni ich wiele – kierunki i lata studiów, rodzinne miasta, zainteresowania, jednak łączy o wiele więcej – śpiew. Rozmowy przerywa głos dyrygenta, który jeszcze w biegu intonuje „Bogurodzicę”. To znak, że rozpoczęła się kolejna próba chóru Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Po krańce Europy

Korzenie zespołu sięgają 1968 r., kiedy to ks. Zbigniew Piasecki założył i zaczął prowadzić chór na ówczesnej Akademii Teologii Katolickiej. Początkowo istniały dwa oddzielne chóry – muzykologii oraz ogólnouczelniany, ale zmieniło się to w 1980 r. wraz z przejęciem batuty dyrygenta przez ks. prof. Kazimierza Szymonika. Odtąd dwie, a później trzy próby zespołu w tygodniu oraz występy były zawsze wspólne.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Ks. Szymonik wspomina, że na początku niektórzy krzywo patrzyli na połączenie chórów, jednak nawet największy sceptyk musiał ustąpić pod naporem sukcesów, które dzięki wysokiemu poziomowi zespół zaczął osiągać, koncertując niemal w całej Europie (m.in. w Belgii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, we Włoszech), oraz wielu nagród zdobytych na festiwalach w Polsce i za granicą. – Mieliśmy tak wiele zamówień i zaproszeń na koncerty, że nie byliśmy w stanie na wszystkie odpowiedzieć pozytywnie – mówi ks. Szymonik.

Liczy się brzmienie

Wraz z rokiem akademickim 2014/2015 w chórze nastąpiły zmiany. Po 34 latach pracy z głosami studentów ATK, od 1999 r. UKSW, ks. Kazimierz Szymonik przeszedł na emeryturę, pozostawił jednak zespół w dobrych rękach dr. Michała Sławeckiego – organisty, kompozytora, dyrygenta i gregorianisty, który z chórem jest związany od kilkunastu lat. – To nowy chór – mówi dr Sławecki – ale raczej pod względem składu.

Nowy, ale żadną miarą niezrywający z wypracowanym przez lata charakterem i tradycją. Tak jak było przez 34 lata za ks. Szymonika, tak pozostanie i teraz. – Przede wszystkim liczyć się będą dźwięk, wspólnota i interpretacja – zaznacza dr Sławecki. Trzeba przy tym dodać, że na tradycję zespołu składa się w dużej mierze również repertuar, akcentujący współczesną polską muzykę sakralną.

Wielka muzyka

To właśnie repertuar wyróżnia chór UKSW. Repertuar i klimat wykonania – wewnętrzny „duch” utworu, czytelny dla odbiorcy. – Wielką muzyką może być tylko muzyka sakralna – podkreśla ks. Szymonik. – Żeby powstał wielki dramat, trzeba poruszyć tematy życia i śmierci, doczesności i wieczności, ostatecznego powołania – dodaje.

Czy można przecenić rolę chóru UKSW na polskiej scenie muzyki sakralnej? Za odpowiedź mogą posłużyć nazwiska kompozytorów współpracujących z zespołem: Borkowski, Górecki, Kilar, Łukaszewski, Moryto, Sawa – to tylko niektóre z nich.

Reklama

– Podczas gdy Polska Ludowa nie śpiewała Góreckiego, myśmy to robili – mówi z emfazą wieloletni dyrektor chóru. Mało kto wie, że np. utwór „Totus Tuus” Henryka Mikołaja Góreckiego, skomponowany na trzecią pielgrzymkę Jana Pawła II do Polski, a śpiewany dzisiaj dosłownie na całym świecie, powstał właśnie z inicjatywy chóru UKSW i ks. Szymonika.

Co dalej?

Dzisiaj „nowy chór” UKSW to na pewno zespół z potencjałem, podtrzymujący swoją tradycję. Jednak od lat 80. XX wieku zmienił się nie tylko jego skład, ale również to, na co sam chór nie ma wpływu – polityka i warunki zewnętrzne. Niestety, na niekorzyść zespołu. Trochę dziwi (a może raczej niepokoi) fakt, że paradoksalnie łatwiej było koncertować w poprzednich dekadach niż teraz.

– Dzisiaj na kulturę przeznacza się w Polsce 0,7 proc. PKB – mówi z pewnym żalem ks. Szymonik. – Dla porównania, we Francji kultura otrzymuje nie 0,7 proc., a 7 proc. – przytacza statystyki.

Kiedyś to organizatorzy festiwali troszczyli się o zespoły, ponieważ mieli na to środki. Teraz wyjazd wiąże się z koniecznością zapłaty wpisowego oraz zapewnienia sobie noclegu i wyżywienia. Na to zaś nie każdy zespół stać.

Co może na to poradzić chór? Chór nadal śpiewa. Najpiękniej, jak umie; ćwiczy wytrwale i dba o każdą nutę. Koncertuje wszędzie tam, gdzie muzyka sakralna jest wysoko ceniona.

Do repertuaru chóru UKSW na najbliższy rok dr Sławecki planuje włączyć m.in. „Stabat Mater” Pergolesiego, kilka utworów z chorału gregoriańskiego, „Completorium” Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego oraz własną, premierową kompozycję.

Na rok 2015 planowana jest również premiera płyty z nagraniami chóru UKSW pt. „Sanctorum Polonorum Laudes” realizowana przez firmę DUX.

Kontakt z dyrektorem artystycznym chóru: mail: chor.akademicki.uksw@gmail.com, tel. +48 608-099-470

2015-07-21 11:36

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież apeluje o rozwijanie ochrony małoletnich i bezbronnych w Kościele

2025-03-25 10:29

[ TEMATY ]

Franciszek

Ochrona małoletnich

Vatican Media

Papież Franciszek

Papież Franciszek

O rozwój ochrony i zapobiegania wykorzystywaniu małoletnich w Kościele zaapelował Ojciec Święty w przesłaniu skierowanym do uczestników Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich. Franciszek przygotował swe przesłanie jeszcze podczas pobytu w Klinice Gemelli.

Drodzy bracia i siostry,
CZYTAJ DALEJ

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi. Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga. Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek). W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio. Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia. Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm. Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.
CZYTAJ DALEJ

Dlaczego przekazujemy wiarę?

2025-03-25 20:54

[ TEMATY ]

wiara

Katechizm Wielkopostny

Adobe Stock

Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw?

Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję