Reklama

Pod patronatem Jana Pawła II

Niedziela przemyska 6/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Klimkówka to mała wieś, malowniczo położona w paśmie Beskidu Niskiego, w dolinie rzeczki Flory, między dwoma uzdrowiskami Iwoniczem i Rymanowem. W centrum wsi, obok budynku starej szkoły, stoi piękna, nowa Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II oraz Gimnazjum. Szkoła została oddana do użytku i poświęcona przez abp. Józefa Michalika 3 września 1998 r. Szczególnym miejscem w szkole jest kącik patrona z wizerunkiem Papieża i ręcznie haftowanym sztandarem, który został poświęcony przez Ojca Świętego podczas wizyty w Krośnie w 1997 r. W dniach 8-9 listopada 2002 r. Zespół Szkół w Klimkówce był gospodarzem XI Ogólnopolskiego Spotkania Przedstawicieli Szkół im. Jana Pawła II. Do Klimkówki przyjechali przedstawiciele 77 placówek skupionych w "Rodzinie Szkół" (w całej Polsce jest około 230 szkół, które za patrona obrały sobie wielkiego Polaka).
Głównym celem tego zjazdu była integracja "Rodziny Szkół" oraz organizacja konkursu wiedzy o Patronie. Zjazd był także okazją do podsumowania II Ogólnopolskiej Pielgrzymki Rodziny Szkół do Częstochowy. Wyżej wymienione spotkania zaowocowały wspaniałymi dokonaniami. Opracowano treści i zadania do szkolnych programów wychowawczych, organizowano ogólnopolskie turnieje wiedzy o Patronie, konkursy plastyczne, literackie, poetyckie, zawody sportowe, pielgrzymki. "Rodzina Szkół" wydała także okolicznościowe medale, publikacje i foldery.
XI Spotkanie w Klimkówce poprzedzone było wizytą delegacji dyrektorów szkół w Watykanie, na prywatnej audiencji u Ojca Świętego, 4 listopada, w dniu imienin Papieża. Delegacja wręczyła Ojcu Świętemu Monografię Rodziny Szkół oraz duże zdjęcie uczestników pielgrzymki do Częstochowy odbytej 17 października 2002 r.
Wszelkie dokonania "Rodziny Szkół" zrodziły się z wiary i faktu autentyczności osoby Jana Pawła II, która łączy i przekazuje podstawowe wartości. Taką niepodważalną wartością jest miłość i człowieczeństwo. Mówiąc o miłości, trzeba przypomnieć pierwszą encyklikę Ojca Świętego Redemptor hominis. Dogmatyczny tekst encykliki stanowi rozwinięcie przesłania pontyfikatu "Nie lękajcie się". Poprzez Wcielenie - narodziny Syna Bożego - Bóg objawił swą bliskość, tkwiącą w miłości i równocześnie ukazał poprzez miłość prawdziwą głębię społeczeństwa. Bez niej "człowiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jest pozbawione sensu". To miłość Boża pozwala istnieć światu.
W podobnym aspekcie zaprezentowana została część artystyczna w wykonaniu uczniów Szkoły Podstawowej w Klimkówce.
Uroczystą Mszę św. celebrował w kościele parafialnym w Klimkówce abp Józef Michalik. W pięknej homilii Arcypasterz nawiązał do procesu wychowania młodego człowieka. Po Mszy św. Metropolita spotkał się z całą "Rodziną Szkół", gdzie podzielił się z uczestnikami wspomnieniami i refleksjami dotyczącymi Jego osobistych spotkań z Ojcem Świętym. W czasie konferencji Ksiądz Arcybiskup nawiązał do poezji Jana Pawła II, w której odnajdujemy najważniejsze wartości, będące wskazówką dla współczesnego człowieka. Dzięki poezji Karola Wojtyły otrzymujemy nowe światło w spojrzeniu na wiele spraw. Widzimy jak pozostał wierny Bogu i sobie, jak szedł godnie w trosce o to, co ważne i najważniejsze. Pracował i cierpiał z innymi i dla innych, kochał świat i ojczystą ziemię.
Podczas tego kameralnego spotkania z Dostojnikiem Kościoła panował specyficzny, serdeczny nastrój. Wszyscy w skupieniu, ze wzruszeniem słuchali słów Arcybiskupa. Podsumowując rozważania, dochodzimy do wniosku, że osoba Jana Pawła II jest dowodem na to, że jego twórczość i wartości, które prezentuje i głosi są wzorem do naśladowania.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Apage, satanas…! Po manifestacji satanistów w Warszawie

2025-06-15 18:48

[ TEMATY ]

LGBT

PAP

Tego jeszcze „nie grali”: oficjalna reprezentacja satanistów była obecna na paradzie równości w Warszawie. Ciekawa jestem, czy ci biedni ludzie – uczestnicy parady – zdają sobie sprawę, że ulegli manipulacji, że weszli na niebezpieczną drogę duchowego zniewolenia? Może już opętania?

Centrum Warszawy. Wsiadam do metra, a tam w oczy rzucają się dwie panie. Jedna, koło sześćdziesiątki, ubrana w bluzkę w kolorach tęczy, jaskrawo zielone krótkie spodenki, na głowie ma kapelusz słomkowy z przyklejonymi kartkami z napisem: „Odpowiedzią jest miłość”. Ale to nie koniec. Na nogach ma coś w rodzaju tęczowych getrów z frędzlami i sandały w kolorze tęczy. W ręku trzyma dużą torbę z napisem: Berlin. Obok tej damy siedzi mężczyzna, pewnie 20 lat młodszy, cały na czarno, na twarzy maska psiego pyska (co chwila ją zakłada i zdejmuje), z tyłu zaś do spodni ma przyczepiony długi puszysty ogon. Czyli, jak dobrze rozumiem, jest przebrany za psa. Oboje udają się na paradę równości, która właśnie przechodzi ulicami Warszawy – pod patronatem prezydenta stolicy, z udziałem pracowników ambasady Niemiec.
CZYTAJ DALEJ

Dobry jak chleb – św. Brat Albert Chmielowski

Wrażliwość na piękno pozwoliła mu zostać świetnym artystą. Jeszcze bardziej niż sztuka, poruszał go jednak Chrystus, którego potrafił dostrzec w biedakach na krakowskich ulicach. Dla Niego rzucił karierę malarską i przywdział ubogi habit

Święty przyszedł na świat 20 sierpnia 1845 r. w Igłomi k. Krakowa. Niedługo po porodzie dziecko zachorowało. Obawiano się, że nie przeżyje. Józefa Chmielowska, matka chłopca, poprosiła ubogich, którzy stali przed kościołem, by wraz z chrzestnymi trzymali go do chrztu świętego. W ten sposób zapewniła mu tzw. błogosławieństwo ubogich. 28 sierpnia 1845 r. przyjął chrzest z wody w Igołomi. Ceremonii chrztu dopełniono 17 czerwca 1847 r. w kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie. Na chrzcie otrzymał imiona Adam Bernard Hilary. Jako sześcioletni chłopiec został przez matkę poświęcony Bogu w czasie pielgrzymki do Mogiły. Bardzo wcześnie został osierocony. Kiedy miał 8 lat, umarł jego ojciec, sześć lat później zmarła matka. W wieku osiemnastu lat Adam przyłącza się do powstania styczniowego. W przegranej bitwie pod Miechowem zostaje ranny i trafia do niewoli. W prymitywnych warunkach, bez znieczulenia, przechodzi amputację lewej nogi. Dzięki staraniom rodziny udało mu się jednak opuścić carskie więzienie i wyjechać do Francji.
CZYTAJ DALEJ

Sakrament kapłaństwa czy sakrament święceń? Jaki sakrament przyjmuje diakon, prezbiter i biskup?

2025-06-17 17:31

[ TEMATY ]

kapłaństwo

święcenia

Karol Porwich/Niedziela

Sakrament kapłaństwa czy sakrament święceń? Jaki sakrament przyjmuje diakon, prezbiter i biskup? Co to znaczy? - na te pytania odpowiada ks. dr Andrzej Persidok, wykładowca teologii fundamentalnej na Akademii Katolickiej w Warszawie. Ks. dr Persidok przypomina też, że - w myśl nauczania Kościoła - diakonem, prezbiterem i biskupem zostaje się już na zawsze, również po śmierci.

Maria Czerska (KAI): Co to znaczy „przyjąć sakrament kapłaństwa”? Maj i czerwiec to miesiące, w których najczęściej odbywają się święcenia - diakonatu i prezbiteratu? Czy te osoby przyjmują ten sam sakrament?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję