Reklama

Kultura

Życia nie można zmarnować

Niedziela Ogólnopolska 45/2015, str. 55

[ TEMATY ]

film

O. Dariusz Mazurek OFMConv

Ekipa TVP realizująca film; z prawej strony – Krzysztof Tadej, twórca filmu, w otoczeniu pracowników ambasady RP w Limie

Ekipa TVP realizująca film; z prawej strony – Krzysztof Tadej, twórca filmu, w otoczeniu pracowników
ambasady RP w Limie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Film dokumentalny „Życia nie można zmarnować” to opowieść o dwóch polskich zakonnikach, zamordowanych w Peru w 1991 r. Michał Tomaszek i Zbigniew Strzałkowski, franciszkanie konwentualni, w chwili zabójstwa mieli 31 i 33 lata. Film pokazuje ich życie i działalność. Został zrealizowany przez ekipę TVP w peruwiańskich Andach i w Polsce.

O. Zbigniew Strzałkowski i o. Michał Tomaszek zostali zastrzeleni przez członków komunistycznej organizacji „Świetlisty Szlak”. Zostaną beatyfikowani 5 grudnia 2015 r. Będą pierwszymi polskimi misjonarzami męczennikami.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W filmie widzowie zobaczą m.in. wypowiedzi ostatniego świadka porwania polskich zakonników – siostry zakonnej Berty Hernandez, a także emerytowanego biskupa Luisa Bambarena, który zaprosił do Peru polskich zakonników, również mieszkańców Pariacoto i polskich misjonarzy obecnie tam pracujących. W Polsce zostały nagrane rozmowy z rodzinami męczenników, w tym z mamą o. Zbigniewa, która od wielu lat nie chciała się wypowiadać na temat tych dramatycznych wydarzeń.

Zdjęcia filmowe w Peru ekipa TVP realizowała w Limie, Chimbote, w Barrance nad Oceanem Spokojnym i w parafii Pariacoto. Obecnie Pariacoto to miasteczko, w którym mieszka 2 tys. osób. Teren parafii to 73 wsie znajdujące się w peruwiańskich Andach.

Reklama

Film mówi także o efektach pracy pierwszych polskich misjonarzy męczenników. Przed kamerami wypowiadają się osoby, które pod ich wpływem zmieniły swoje życie, m.in. o. Dariusz Mazurek, który po zamordowaniu zakonników postanowił wstąpić do zakonu i obecnie jest misjonarzem w Peru. Mimo że od śmierci o. Michała Tomaszka i o. Zbigniewa Strzałkowskiego minęły 24 lata, dzięki filmowi poznamy Peruwiańczyków, którzy każdego dnia dziękują za pracę zamordowanych Polaków.

Piękna muzyka, piękne zdjęcia, wzruszające wspomnienia, biało-czerwona flaga tam, w Peru, daleko od Polski, i duma z bycia Polakiem. Taki jest ten film.

* * *

Czas trwania: 54:04 min

Rok produkcji: 2015

Scenariusz i reżyseria: Krzysztof Tadej

Zdjęcia: Wojciech Kozłowski

Dźwięk: Wojciech Zająkała

Światło: Sławomir Dębkowski

Montaż: Paweł Gołdziński

Lektorzy: Janusz Szydłowski i Lesław Żurek

Oprawa muzyczna: Joanna Fidos

Kierownicy produkcji: Tomasz Rychter, Katarzyna Ragu-Pokropek

Producent: Ryszard Urbaniak

Redakcja: ks. Rafał Sztejka, Joanna Ładzińska-Molak

2015-11-04 08:49

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Berlinale: Złoty Niedźwiedź dla filmu "Fuocoammare"

[ TEMATY ]

film

Twitter.com

Kadr z filmu

Kadr z filmu

Główną nagrodę – Złotego Niedźwiedzia - zakończonego 20 lutego w Berlinie 66. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego otrzymał film dokumentalny „Fuocoammare” (Fire at Sea)” w reżyserii Gianfranco Rosiego. Film opowiada o życiu rodziny włoskich rybaków oraz o uchodźcach z Afryki, zatrzymujących się w drodze do Europy na wyspie Lampedusa. Jednocześnie film ten został uhonorowany Nagrodę Ekumeniczną i filmową nagrodą Amnesty International.

Gianfranco Rosi skrzyżował w swoim dziele losy afrykańskich uchodźców z życiem włoskiej rodziny rybaków na wyspie Lampedusa. Uzasadniając przyznanie mu Nagrody Ekumenicznej jury podkreśliło 19 lutego, że „w przepełnionym poetyką filmie Rosi ukazuje dwa odrębne światy łącząc je poprzez osobę lekarza oraz motyw morza, które jednych żywi, a innych zabija”. Zdaniem Jury Ekumenicznego jest to „film, ukazujący nowe spojrzenie na katastrofę, film, który nie chce zaakceptować status quo”.
CZYTAJ DALEJ

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski: świeccy nie są gośćmi w Kościele, są u siebie

2025-09-27 17:55

[ TEMATY ]

abp Wojciech Polak

Fot. Archidiecezja Gnieźnieńska/ B. Kruszyk

Wierni świeccy nie są gośćmi w Kościele, są u siebie, dlatego są wezwani do aktywnego i odpowiedzialnego zatroszczenia się o swój dom - mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak podczas inauguracji kolejnego roku w Prymasowskim Studium Teologiczno-Pastoralnym w Gnieźnie, w którym przygotowanie do przyjęcia posług rozpoczynają m.in. przyszli katechiści, akolici i lektorzy.

Wierni świeccy nie są gośćmi w Kościele, są u siebie, dlatego są wezwani do aktywnego i odpowiedzialnego zatroszczenia się o swój dom - mówił Prymas Polski abp Wojciech Polak podczas inauguracji kolejnego roku w Prymasowskim Studium Teologiczno-Pastoralnym w Gnieźnie, w którym przygotowanie do przyjęcia posług rozpoczynają m.in. przyszli katechiści, akolici i lektorzy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję