Przed nami Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. We Wrocławiu nabożeństwa oraz spotkania o charakterze ekumenicznym odbywać się będą od niedzieli 22 stycznia do niedzieli 29 stycznia pod hasłem „Pojednanie – Miłość Chrystusa przynagla nas”. Każdego dnia gospodarzami wydarzeń zostaną Kościoły poszczególnych wyznań chrześcijańskich: rzymskokatolicki, polskokatolicki, ewangelicki, prawosławny, ewangelicko-metodystyczny oraz chrześcijan baptystów. Tradycyjnie w każdej ze świątyń słowo Boże wygłosi duchowny innego wyznania (szczegółowy program na str. III). Podczas ubiegłorocznej inauguracji we wrocławskiej katedrze abp Józef Kupny mówił: – Pragniemy modlić się razem, aby nasza jedność była bardziej doskonała. Aby mieszkańcy Dolnego Śląska mogli żyć w miłości i solidarności, dla budowania lepszego świata na fundamencie, którym jest Boża miłość i szacunek do każdego człowieka. Możemy naprawdę odnowić społeczeństwo i cały świat.
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan może być dla nas także doskonałą okazją do solidarności z chrześcijanami w Syrii, którzy cierpią prześladowania z powodu swej miłości do Chrystusa. Może to być modlitwa, post lub konkretne wsparcie finansowe. Do programu Caritas „Rodzina – rodzinie”, który pomaga syryjskim rodzinom w Aleppo, uchodźcom syryjskim w Libanie oraz rodzinom libańskim, które wskutek masowego napływu uchodźców popadły w nędzę, przyłączył się abp Józef Kupny i objął wsparciem finansowym uchodźców. – Zaangażowanie w akcję Caritas „Rodzina – rodzinie” i pomoc osobom dotkniętym wojną na Bliskim Wschodzie Ksiądz Arcybiskup uznał za coś oczywistego i naturalnego, stąd nie podawaliśmy tej informacji do publicznej wiadomości – wyjaśnia ks. Rafał Kowalski, rzecznik archidiecezji wrocławskiej, i dodaje: – Wielokrotnie natomiast, zarówno w oficjalnym nauczaniu, jak i podczas prywatnych rozmów, nasz Metropolita podkreśla, że bycie chrześcijaninem nie może ograniczać się jedynie do tego, by nie czynić zła. To – jak zauważa abp Kupny – zdecydowanie za mało. Przypomina zawsze, że powinniśmy wykorzystywać każdą okazję do czynienia dobra. Ona bowiem może już nigdy więcej nie powrócić. Od nas natomiast w dużej mierze zależy poziom dobra i nadziei w świecie.
Ks. Kowalski podkreśla, że pierwsi chrześcijanie nie myśleli, jak się nazwać, jaki szyld wywiesić na swoich drzwiach: – Żyli nauką Jezusa. Mieszkańcy Antiochii zaś skojarzyli ich z Jezusem Chrystusem i nazwali po raz pierwszy chrześcijanami. To prowokuje do postawienia pytania, czy w XXI w. ktoś skojarzy nas z naszym Zbawicielem i co musielibyśmy zrobić, by nadano nam taką właśnie nazwę. Słowo Boże nie jest nam dane po to, byśmy się go uczyli, zapamiętywali je czy komentowali, ale byśmy nadawali mu ciało, to znaczy, by stawało się widoczne w czynach, słowach i decyzjach tych, którzy dziś nazywają siebie ludźmi Chrystusowymi.
Pełna jedność wśród chrześcijan jest wciąż dla nas celem. Im bliżej będziemy Chrystusa i Jego nawrócenia tym bliżej będziemy siebie, jako Jego wyznawcy – powiedział abp Stanisław Budzik. Metropolita lubelski przewodniczył mszy świętej na zakończenie lubelskiego tygodnia modlitw o jedność chrześcijan. W piątkowej liturgii wzięli udział przedstawiciele innych wyznań chrześcijańskich.
W homilii abp Budzik mówił o patronie dnia, którym był św. Paweł z Tarsu, jako orędowniku dążeń do jedności chrześcijan. – Od momentu nawrócenia, Jezus stał się dla niego wszystkim. Nie pragnął niczego innego jak Chrystusa i jego krzyża, mimo że wcześniej był prześladowcą Kościoła. Tylko przez nawrócenie serc, Bóg może wyzwolić nas z naszych niewierności, słabości i podziałów – mówił metropolita lubelski.
Bazylika Santa Maria Maggiore – najważniejsza świątynia dedykowana Matce Bożej
Wśród wielu uroczystości, świąt i wspomnień Najświętszej Maryi Panny, jakich wiele jest w ciągu roku liturgicznego, dowolne wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi jest nieco zapomniane, już przez sam fakt, że jest ono dowolne. Święto imienia Maryi zaczęto obchodzić w Hiszpanii, ale dopiero po zwycięstwie odniesionym przez Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, 12 września 1683 r. papież bł. Innocenty XI, na wniosek polskiego króla rozciągnął jego obchód na cały Kościół katolicki. Zgodnie z tradycją i żydowskim zwyczajem Matka Boża cztery dni po swoim urodzeniu otrzymała imię Maryja. Ponieważ Jej urodziny obchodzimy 8 września, stąd 12 września przypada wspomnienie nadania Najświętszej Dziewicy imienia Miriam. To hebrajskie imię oznacza „być pięknym lub wspaniałym”, zaś w języku aramejskim, którym posługiwano się w Palestynie w czasach Jezusa i Maryi, imię to występuje w znaczeniu „Pani”. Gdy zsumujemy znaczenia tego imienia w języku hebrajskim i aramejskim, otrzymamy tytuł „Piękna Pani”. Zatem Maryja to „Piękna Pani”, i tak jest ona nazywana od najdawniejszych czasów. Potwierdziły to badania archeologiczne przeprowadzone w Grocie Nazaretańskiej pod kierownictwem o. Bellarmimo Bagattiego. Największą niespodzianką było wydobycie kamienia z napisem: EMAPIA. To skrót greckiego wyrażenia: „Chaire Maria” (Bądź pozdrowiona, Maryjo). To jedne z najstarszych dowodów czci oddawanej Maryi, Matce Bożej. Po przeprowadzeniu zaś wnikliwych badań archeolodzy doszli do wniosku, że znaleziska te są fragmentami najstarszej świątyni chrześcijańskiej w Nazarecie. Znaleziono tam również dwa inne napisy z końca I wieku. Drugi z nich zawiera dwa słowa: „Piękna Pani”. Kiedy czytamy relacje osób widzących Matkę Bożą, np. św. Katarzyny Labouré, św. Bernadety Soubirous czy Dzieci z Fatimy, wszystkie te osoby nazywają Maryję Piękną Panią. Przejdźmy teraz do samego wspomnienia Najświętszego Imienia Maryi. Wyżej powiedziano, że bł. Innocenty XI wspomnienie to rozciągnął na cały Kościół na wiosek naszego Króla Polski. W 1683 r. potężna turecka armia groziła całej Europie, w tym Stolicy Apostolskiej. Pewny siebie Sułtan Mehmed IV rozmyślał, jak to uczyni z Bazyliki św. Piotra stajnię dla swoich rumaków. Wydawało się, że nie ma już ratunku ani dla oblężonego Wiednia i całego chrześcijaństwa. W tym ciężkim położeniu bł. Innocenty XI wysłał posła do Jana III Sobieskiego z prośbą, aby pośpieszył na odsiecz, podobne poselstwo wysłał cesarz austriacki. Jednak Sejm, mając na uwadze pusty skarb i wyczerpany wojnami kraj, wahał się. Wtedy to spowiednik króla św. Stanisław Papczyński dzięki Maryi ostatecznie przekonał króla oraz sejm. Matka Boża ukazała się św. Stanisławowi i zapewniła o zwycięstwie. Kazała iść pod Wiedeń i walczyć. Założyciel Marianów wystąpił wobec króla, senatu, legata papieskiego i przemówił tymi słowami: „Zapewniam cię, królu, Imieniem Dziewicy Maryi, że zwyciężysz i okryjesz siebie, rycerstwo polskie i Ojczyznę nieśmiertelną chwałą”. Sobieski idąc na odsiecz Wiednia, zatrzymał się na Jasnej Górze. Wstępował też po drodze do innych sanktuariów maryjnych, aby błagać Maryję o pomoc. 12 września Sobieski przed bitwą uczestniczył w dwóch Mszach św., w tej drugiej służąc bł. Markowi d’Aviano jako ministrant. Przystąpił do Komunii św. i leżąc krzyżem, wraz z całym wojskiem ufnie polecał się Matce Najświętszej. Chcąc, aby wszystko działo się pod Jej znakiem, dał rycerstwu hasło: „W imię Panny Maryi – Panie Boże, dopomóż!”. Polska jazda z imieniem Maryi na ustach ruszyła do ataku, śpiewając „Bogurodzicę”. Armia turecka licząca ok. 200 tys. żołnierzy uciekała przed 23 tys. polskiej jazdy. Atak był tak piorunujący i widowiskowy, że wojska cesarza austriackiego opóźniły swoje uderzenie, żeby podziwiać szarżę naszej husarii. Tego dnia zginęło 25 tys. Turków, a Polaków tylko jeden tysiąc.
Ojciec Święty spotkał się z uczestnikami Światowego Spotkania na rzecz Braterstwa Ludzkiego, które dziś i jutro odbywa się w Watykanie. Zachęcił, by w świecie podzielonym konfliktami, przemocą i obojętnością, powracać do pytania, jakie Pan Bóg zadał Kainowi: „Gdzie jest brat twój?” i własną postawą dawać na nie odpowiedź.
Ojciec Święty, nawiązując do nauczania swojego poprzednika, zwłaszcza do encykliki papieża Franciszka „Fratelli tutti”, przypomniał po raz kolejny, że wojna nie jest właściwą drogą rozwiązywania konfliktów. Mówił też o tym, że historia pierwszego konfliktu Kaina z Ablem, opisana na kartach Księgi Rodzaju nie powinna prowadzić nas do wniosków, że przemoc jest „czymś normalnym”, co istnieje „od zawsze”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
