Mieszkańcy Gorzkowa i okolicznych wiosek przygotowują się do jubileuszu 400-lecia budowy kościoła. Główne uroczystości odbędą się za kilka lat, w 2023 r. Z inspiracji proboszcza ks. Krzysztofa Adamowskiego rozpoczęła się renowacja świątyni. Dzięki zaangażowaniu parafian, ale też życzliwości konserwatora zabytków w Lublinie odnowiono dwa ołtarze boczne – Matki Bożej i Chrystusa Ukrzyżowanego. Wielkim pragnieniem wspólnoty jest przywrócenie pierwotnego piękna głównemu ołtarzowi, w którym umieszczony jest obraz patrona. – Potrzeba dużo pracy i modlitwy, aby wraz z odnawianą świątynią piękniały nasze serca, dlatego planujemy przeprowadzenie misji świętych, które umocnią naszą więź z Bogiem – zapowiedział Ksiądz Proboszcz.
Reklama
Jednym z etapów przygotowań do jubileuszu było uroczyste przeżywanie 370. rocznicy konsekracji kościoła, dokonanej w 1647 r. przez bp. Mikołaja Świrskiego. Z tej okazji w 29 października w parafii gościł bp Józef Wróbel. Pasterz przewodniczył Mszy św., podczas której poświęcił odnowiony ołtarz Chrystusa Ukrzyżowanego. U stóp krzyża umieszczone zostały relikwie Drzewa Krzyża. Ich obecność w parafii została odnotowana w kronikach z początku XX wieku. – Cieszę się z obecności wśród was, tym bardziej, że moja wizyta łączy się z rocznicą konsekracji świątyni i poświęceniem odnowionego ołtarza. Wasz piękny kościół jest świadectwem wiary pokoleń i waszej troski o dom Boży. Mam nadzieję, że z Bożą pomocą uda wam się zrealizować wszystkie zamiary – mówił Ksiądz Biskup.
W homilii bp Wróbel przypomniał, że świątynia jest uprzywilejowanym miejscem spotkania Boga i człowieka. Przywołując biblijne obrazy, wskazywał, że człowiek od zarania dziejów potrzebował takiego miejsca: od kamienia Jakuba, na którym składane były ofiary, poprzez namiot spotkania Mojżesza, wspaniałą świątynię jerozolimską, aż po chrześcijańskie kościoły. Podkreślał, że każde spotkanie z Bogiem sprawia, że człowiek zostaje przeniknięty Jego łaską, odbija Jego światło i promienieje Bogiem. – Miejsce na kościół zbudowany przez waszych przodków wybrał sam Bóg, by tu zamieszkać z wami. W tym miejscu od wieków mówi do nas Chrystus. Dla nas na ołtarzu stawia swój krzyż odkupienia i uwielbienia; jest z nami prawdziwie obecny – podkreślał Pasterz. Wskazując na odnowiony krzyż, apelował do wiernych, by wpatrując się w święty znak zbawienia, coraz bardziej doceniali wielkość Bożej miłości i odpowiadali na nią umiłowaniem Boga i bliźniego. Dziękował tym, którzy nie zadowalają się tylko niedzielną Eucharystią, ale przez codzienną modlitwę i apostolską pracę w grupach formacyjnych ewangelizują świat. Wzywał, by miłością otoczyć wszystkich, także tych, którzy są z daleka od Chrystusa. – Mamy tak jak On troszczyć się o wszystkich, bo Chrystus umarł za każdego człowieka – podkreślał.
Parafia w Gorzkowie została utworzona ok. 1404 r.; troszczyły się o nią rody Gorzkowskich i Sobieskich. Pierwszy, drewniany kościół został zniszczony w okresie reformacji. Obecna świątynia została zbudowana w 1623 r. z fundacji Stanisława Gorzkowskiego. Mimo rozbudowy do dziś zachowała cechy późnego renesansu. W kościele znajdują się zabytkowe ołtarze oraz cenne obrazy z XVII-XIX wieku.
Obchodzimy właśnie uroczystość rocznicy poświęcenia kościoła własnego. Warto w tym dniu przyjrzeć się osobom, które dbają o to abyśmy jak najpiękniej mogli przeżyć spotkanie z Bogiem Obecnym w Jego Domu. Jednak nic nie zrobi się samo. Potrzeba niewidzialnych rąk, by przygotować szaty do Mszy św., by odpowiednio udekorować kościół czy kaplicę, wcześniej posprzątać, odkurzyć, pozamiatać. Osoby, które wykonują te prace dostrzegane są niezwykle rzadko, ale musimy mieć świadomość, że są i gdy nagle przestanie coś działać, coś się popsuje natychmiast pojawi się np. kościelny. Patronem kościelnych jest św. Józef.
Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako
Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi
umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą
chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać
Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany
dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany
dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi.
Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół
wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów
papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto
Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale
przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy
Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia.
Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu
charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę
jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na
Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego.
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny
towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej
randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj
w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach
stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce
sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne,
podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z
życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów
ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga.
Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach
św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle,
przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice
i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło
spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku
IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę
podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej
w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena
Zwiastowania (IV wiek).
W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI
wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim
domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z
wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu
w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania
uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto,
Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio.
Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku.
Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny
dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon
nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu
do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia.
Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat
przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju,
czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój
całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej
z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej,
wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych
gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała
myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm.
Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić
choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało
malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych
mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach,
gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie
dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje
świata.
Bénédicte Lemmelijn, została mianowana przez papieża Franciszka członkiem ważnego organu nadzorującego uniwersytety katolickie
Papież Franciszek powołuje kolejne kobiety na ważne stanowiska w Watykanie. Kontrowersyjna belgijska profesor teologii, 56-letnia Bénédicte Lemmelijn, została mianowana przez papieża Franciszka członkiem ważnego organu nadzorującego uniwersytety katolickie. Poinformowało o tym biuro prasowe Stolicy Apostolskiej. Wraz z trzema kolegami z Hiszpanii, Konga i Chorwacji została członkiem rady doradczej ds. naukowych watykańskiej Agencji Stolicy Apostolskiej ds. Oceny i Promocji Jakości Uniwersytetów i Wydziałów Kościelnych (Avepro).
Agencja monitoruje działalność około 250 uniwersytetów i wydziałów katolickich na całym świecie i stara się przyczyniać do zwiększenia ich efektywności ekonomicznej i jakości nauczania poprzez współpracę i wymianę. Członkowie Rady Doradczej ds. Naukowych są mianowani na okres pięciu lat.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.