Reklama

Książki

Bajka, wiara i szlak św. Jakuba

Przygodę ze szlakiem św. Jakuba rozpoczął kilka lat temu jako nastolatek, przemierzając Camino Polaco, szlak pielgrzymkowy leżący w województwie kujawsko-pomorskim (relacjonował ją na łamach „Głosu z Torunia”). Kilka razy przeszedł też Camino de Santiago, docierając do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela. Te wędrówki były dla niego inspiracją do napisania książki „Camino de Santiago: O chłopcu, który przeszedł 365 dni”. Nie jest to jednak debiut pisarski młodego podróżnika: ma on już na swoim koncie kilka książek, w tym tomików poezji, opowiadań oraz powieści. Prowadzi również blog autorski pt. „Zastanów się nad tym”.

Niedziela toruńska 51/2017, str. VI

[ TEMATY ]

wywiad

książka

Archiwum Mikołaja Wyrzykowskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Marianna Mucha: – W swojej najnowszej książce pt. „Camino de Santiago: O chłopcu, który przeszedł 365 dni” połączyłeś dwie pasje – do pisania i podróży. Powieść ta to nie są jednak Twoje wspomnienia ani dziennik drogi. Co skłoniło Cię do napisania książki o Camino właśnie w takiej postaci?

Mikołaj Wyrzykowski: – Powstało do tej pory wiele książek o szlaku św. Jakuba: niektóre czytałem, o innych słyszałem. W większości są to relacje z podróży: pielgrzymka do Santiago de Compostela jest tak silnym przeżyciem duchowym i fizycznym, że każdy ma ochotę się nim podzielić, bo oprócz rzeczy niewysłowionych pozostało nadal wiele do powiedzenia. Podobnie było ze mną. Nie chciałem jednak odtwarzać na nowo mojej wędrówki, ale w jakiś sposób przekazać esencję tego, co przeżyłem. Wybrałem opowieści o wędrówce chłopca z psem w formie bajki. To zupełna nowość pośród pozycji o Camino.

– Jest to więc fikcja literacka, inspirowana jednak tym, co sam przeżyłeś na pielgrzymich szlakach. Na ile opisane postaci czy rozmowy mają swoje odzwierciedlenie w tym, czego sam doświadczyłeś podczas wędrówek?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Książka jest w pewnym sensie odbiciem mojej wewnętrznej drogi. Występują w niej postaci, które rzeczywiście spotkałem, lecz, podobnie jak wydarzenia, wszystko zmieszane jest ze światem wyobraźni. W ten sposób staje się to uniwersalną opowieścią: każdy może odnaleźć się w głównym bohaterze.

– Komu poleciłbyś swoją książkę? Dzieciom, dorosłym, nastolatkom…?

– Opowiadam o dojrzewaniu, ale i odnajdywaniu w sobie dziecka, o nieustannym błądzeniu między rzeczywistością a jej wyobrażeniami oraz wyznaczaniu własnej drogi. Można powiedzieć, że to uniwersalna bajka dla dzieci i dorosłych, tak jak choćby „Piotruś Pan” czy „Mały Książę”, w której każdy znajdzie coś dla siebie. To powieść, dzięki której dzieci odkryją bajkowy świat Camino de Santiago. Dorośli, którzy już przeszli szlak, zderzą się z jego zupełnie nową wizją. Dla tych zaś, którzy nie słyszeli i nie zamierzają wyruszyć do Santiago, będzie to po prostu opowieść o odnajdywaniu siebie w drodze.

– Dla bohatera Twojej książki podróż do grobu św. Jakuba jest ważnym krokiem życiowym. Czym dla Ciebie jest piesze wędrowanie do historycznych sanktuariów?

– Kiedy w tym roku wędrowałem szlakiem wiodącym do Rzymu, w schroniskach często pytano nas o cel podróży. Odpowiadałem zawsze, że chodzi mi o szukanie Boga w drodze. Mam na myśli różne małe cuda, historie, spotykanych ludzi oraz samą drogę, po której czasem zdaje się, jakby ktoś nas prowadził. Początkowe poszukiwanie staje się coraz bardziej zwyczajnym „dostrzeganiem”.

– Jakie są Twoje kolejne podróżnicze plany? Może Ziemia Święta albo przejście Camino od progu domu do grobu św. Jakuba? Mogłoby to stanowić inspirację do kolejnej książki…

– Mam różne pomysły, jednak na razie nie będę ich ujawniał. Zapraszam do śledzenia mojego bloga www.mikolajwyrzykowski.pl, gdzie na bieżąco opowiadam o moich wyprawach i nie tylko. Tymczasem, aby odpowiedzieć na pytanie, powtórzę myśl z książki: Ufam i daję się prowadzić drodze.

***

Książka pt. „Camino de Santiago: O chłopcu, który przeszedł 365 dni” do nabycia w księgarni diecezjalnej na Rynku Staromiejskim 18 w Toruniu oraz w sklepie internetowym Wydawnictwa Rudy Smok www.rudysmok.pl . Zapraszamy na spotkanie z autorem i promocję książki, które odbędą się 7 stycznia 2018 r. o godz. 18 w kawiarni Libri e Caffé przy ul. Franciszkańskiej 16 w Toruniu

2017-12-13 11:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ks. prof. Dębiński: KUL od niemal 100 lat służy Polsce i Kościołowi

[ TEMATY ]

wywiad

uniwersytet

KUL

Archiwum sanktuarium

Ks. prof. Antoni Dębiński, rektor KUL

Ks. prof. Antoni Dębiński, rektor KUL

KUL jest uczelnią otwartą na naukowe wyzwania współczesności, ale ma wciąż ten sam cel - przygotować studentów do pełnej i odpowiedzialnej pracy dla dobra Ojczyzny i Kościoła - mówi KAI ks. prof. Antoni Dębiński, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Ksiądz Rektor przedstawia dokonania KUL-u w ciągu niemal już 100-letniej historii tego jedynego w Polsce uniwersytetu katolickiego. Prezentujemy Państwu wywiad z Rektorem KUL-u.

KAI: Księże Rektorze, przed nami 98. rok akademicki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Rok ten będzie poświęcony m.in. przygotowaniu do 100-lecia jubileuszu tej Alma Mater. KUL ma już trwałe miejsce w najnowszej historii Polski oraz Kościoła. Jakie są najważniejsze jego osiągnięcia?
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa w tradycji Kościoła

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.

Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
CZYTAJ DALEJ

Najpobożniejsza dziewczyna w parafii - bł. Karolina Kózkówna

2025-04-14 21:04

[ TEMATY ]

bł. Karolina Kózkówna

Mat.prasowy

Bł. Karolina Kózkówna

Bł. Karolina Kózkówna

Zgłębiając publikowane teksty kaznodziejskie o bł. Karolinie Kózce, można dojść do stwierdzenia, że niejednokrotnie głosiciele starali się w swoich kazaniach znaleźć klucz albo klucze w postaci słów, określeń, wyrażeń, które stawały się zwornikami w przybliżaniu postaci błogosławionej, jej życia i drogi do świętości. Niewątpliwie takimi słowami, wyrażeniami-kluczami opisującymi bł. Karolinę Kózkę są wielorakie tytuły, jakie ją charakteryzują.

Co znamienne, wiele z nich funkcjonowało już za życia bł. Karoliny w świadomości jej współczesnych. Tytuły te bardziej odżyły w świadomości wiernych i zostały przekazane do współczesnych czasów jako „świadkowie” osobowości i świętości bł. Karoliny Kózki. W publikowanych kazaniach bardzo często pojawiają się odniesienia do świadków życia bł. Karoliny Kózki, którzy niejako na co dzień mieli możliwość obserwacji jej dążenia do świętości. Na tej kanwie pojawiły się bardzo szybko określenia – wyrażenia, jak: „Gwiazda ludu”, „prawdziwy anioł”, „najpobożniejsza dziewczyna w parafii”, „pierwsza dusza do nieba”, które były odzwierciedleniem jej dobroci, pobożności, uczynności, dobrego serca i otwartości na innych. To przekonanie o świętości bł. Karoliny Kózki wyrażone tytułami z czasów jej współczesnych także znajduje wyraz w przepowiadaniu kaznodziejskim.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję