Sięgnij po najlepsze

Byliśmy zwykłą parą. Szybka znajomość i prędka decyzja o ślubie. Kościół w naszym życiu był raz w tygodniu i dodatkowo od święta. To nam wystarczało. Myślenie o małżeństwie w perspektywie wiary ograniczało się do teorii, że za męża i żonę trzeba się modlić, a przed ślubem nie współżyć. Trudne...

Potem ślub, z którego niewiele pamiętam... Wkrótce okazało się, że jestem w ciąży. Ucieszyliśmy się bardzo. Ja chyba bardziej. Mój mąż jeszcze wtedy niedowierzał. 29. tydzień ciąży – wizyta kontrolna – i piorunująca diagnoza. Rozpoczął się poród. Lekarz dał mi godzinę na spakowanie się i pojawienie się w szpitalu. Zabieg, który miał uratować moje nienarodzone dziecko, i szereg czynności medycznych, które miały w tym pomóc. Od tamtej pory nie mogę znieść pobierania krwi...

Współżycie zostało zakazane. Trzeba było sobie z tym jakoś poradzić. Nie było to łatwe. Już wtedy zaczęła we mnie kiełkować myśl, że w seksie nie chodzi tylko o ciało.

Reklama

Ja wykorzystywana, on – niekochany

Urodziła się nasza córka. Nie, nie byłam szczęśliwa. Nie wiedziałam, jak się nią opiekować. Marzyłam o przespanej nocy i zrozumieniu, dlaczego płacze. Cały czas porównywałam się do matek z gazetek, które wszystko wiedzą i wyglądają, jakby nigdy nie rodziły. Wtedy postanowiłam, że więcej dzieci mieć nie będę. Dorobiłam do tego taką ideę, że ani moje ciało nie podołało ciąży, ani ja nie potrafię być matką.

No cóż... Trzy miesiące później byłam w ciąży. To był szok. I trud. Zwłaszcza że chwilę wcześniej zdiagnozowano u mnie mięśniaka. W 5. tygodniu informacja, że ciąża jest zagrożona. Nie miałam w sobie ani krzty walki, by ją ratować. Wykonywałam jedynie polecenia lekarza. Bez wiary, że to się uda.

Udało się. Urodził się nasz syn. I wtedy już postanowiliśmy: więcej dzieci nie będzie. Rozmawialiśmy, jak to zrobić, i ustaliliśmy, że najlepsze będą prezerwatywy. Bo nie zatruwają organizmu, są przystępne cenowo. Tak funkcjonowaliśmy przez jakiś czas i wcale nie było lepiej. Współżycie nie dawało nam takiej radości, jakiej oczekiwaliśmy. Coraz częściej czułam się wykorzystywana przez mojego męża. Jakbym była tylko po to, by zaspokoić jego potrzeby. Zaczynałam oponować, a to wywoływało poważne napięcia. On natomiast czuł się nieważny i niekochany.

Reklama

Małżeński seks i... Dobra Nowina?

I pewnego dnia trafiłam na książkę Christophera Westa „Dobra Nowina o seksie i małżeństwie”. Jak można w jednym tytule łączyć seks i Dobrą Nowinę? Kupiłam i w autobusie w drodze do domu przejrzałam całą. Już wtedy podjęłam decyzję – przechodzimy na metody naturalne. Nie, to nie był wybór wiary. To raczej chęć skorzystania z czegoś innego niż antykoncepcja, która i tak nie dawała satysfakcji.

Od tamtej chwili mija prawie 11 lat. Nie żałuję ani dnia, ani jednego trudnego momentu, ani jednej trudnej rozmowy. Wraz z rozpoczęciem stosowania metody naturalnego planowania rodziny nasze małżeństwo – początkowo zupełnie nieświadomie – weszło na nową drogę. Wzajemnej bliskości, wyrozumiałości, cierpliwości, uczenia się siebie nawzajem. Również w najintymniejszych szczegółach. Patrzenia na siebie jako na dar.

To także czas odkrywania daru rodzicielstwa. Bo z każdym miesiącem poznawania siebie jako kobiety, rodziło się we mnie – ku mojemu zaskoczeniu – pragnienie posiadania kolejnego dziecka. I zdarzyło się również, że dostaliśmy dwoje dzieci na chwilę. Nie narodziły się. I właśnie te dzieci, mimo ogromnego bólu z powodu ich straty, nauczyły mnie kochać te, które dzisiaj są z nami. Pozwoliły dostrzec, jaki to skarb.

Bóg zawsze o tym wiedział...

Już od wielu lat nie boję się ciąży. Oczywiście, pojawiają się czysto ludzkie pytania: a jak by to było? Ale mam zaufanie. Do męża, że będzie przy mnie, że się zaopiekuje, że będzie tulił to dzieciątko i patrzył na nie z miłością. Ale przede wszystkim mam zaufanie do Boga – że przecież zawsze wiedział, co jest dla nas najlepsze.

Zebrała i opracowała: Małgorzata Cichoń

Magdalena Wojtak: Jaka panuje atmosfera w środowisku medycznym w związku z koronawirusem?

Dr Grażyna Rybak: Epidemia pokazała, co jest istotą lekarskiego powołania. Troska o zdrowie i życie mobilizują Służbę Zdrowia do wspólnego działania: lekarze, pielęgniarki poświęcają swoje zdrowie i chronią swoje rodziny, niosąc pomoc chorym. Wzruszają mnie postawy młodych lekarzy, którzy zdecydowali się nawet na kilkutygodniową rozłąkę z najbliższymi po to, żeby ich nie narażać na zakażenie. Nie spotkałam się w swoim otoczeniu z osobami, które unikałyby pracy w tym trudnym czasie.

Była jednak na Mazowszu grupa lekarzy i pielęgniarek, którzy mimo polecenia wojewody, nie stawili się do pracy w wyznaczonych szpitalach.

Wezwania zostały wysłane do wielu osób, bez analizy ich sytuacji. Jest oczywiste, że niektórzy nie mieli warunków do podjęcia pracy, bo sami byli chorzy, na zwolnieniu lub mieli dziecko pod opieką itp. Nie widzę w tym złej woli, ale takie są realia życia.

Jak wygląda teraz Pani praca?

Przekształciła się w telemedycynę. Kontaktuję się głównie zdalnie z pacjentami i cieszy mnie, że mogę im pomóc poprzez telefoniczną rozmowę oraz interpretację przesłanych badań i zdjęć. Oczywiście, nic nie zastąpi zbadania dziecka i spotkania z jego prawnym opiekunem – tak jak obecnie przy kwalifikowaniu do szczepienia – ale dzisiaj, gdy posiadamy sprzęt umożliwiający zdalny kontakt z pacjentem, można rozpoznać i leczyć wiele schorzeń.

Widzi Pani w telemedycynie przyszłość?

Ogromną. I to nie tylko w pediatrii. Rodzice wysyłają mi nagrania zachowań dziecka, wyglądu gardła czy zmian skórnych. Obecnie nie mam możliwości osłuchania pacjenta, ale na rynku jest już sprzęt, umożliwiający lekarzowi zdalnie, po podłączeniu do komputera posłuchania bicia serca i pracy płuc.

„Zanim zastosujesz antykoncepcję, porozmawiajmy” to książka, której jest pani współautorką. Jak antykoncepcja wpływa na myślenie o aborcji w razie niepowodzenia działania środków zapobiegających ciąży?

Aborcja zaczyna się od antykoncepcji i myślenia przeciwko poczęciu. Wśród lekarzy z jednej strony widać nastawienie na ratowanie życia, a z drugiej obserwujemy, jak lekką ręką wypisują środki antykoncepcyjne i kierują na aborcję, gdy występuje wada genetyczna dziecka lub jej prawdopodobieństwo.

Jakie konsekwencje zdrowotne wywołuje antykoncepcja u kobiet i dzieci?

U kobiet może powodować zakrzepicę, zatorowość płucną, a nawet zgon, niepłodność, otyłość, udary czy nowotwory sutka i szyjki macicy. Wpływa także na obniżenie libido i skłonność do depresji, co może być przyczyną rozpadu małżeństwa. Dzieci matek, które stosowały antykoncepcję, mają częściej za niską masą urodzeniową oraz zaburzenia autystyczne, a także wady narządów płciowych. Matkom tych dzieci trudno wrócić do wagi sprzed ciąży. Kobiety stosujące antykoncepcję mogą też mieć np. trudności w wyborze partnera na całe życie.

Książkę więc napisało samo życie?

Tak. Razem z farmaceutką Aleksandrą Dziubak wpadłyśmy na pomysł tego popularno-naukowego poradnika, który najpierw miał być ulotką dla kobiet przychodzących do apteki lub ginekologa po pigułkę EllaOne, tzw. dzień po. Głównym jego celem jest przedstawienie medycznych argumentów pokazujących, jak szkodliwe są środki antykoncepcyjne i jakie mają konsekwencje zdrowotne dla kobiety, relacji małżeńskiej, a także dzieci. Przekazywane na kartach książki informacje są poparte 75 publikacjami naukowymi.

Co znajdziemy w tym poradniku?

Rozpoczyna się od dialogu farmaceuty z klientką. Zawiera także list dziewczyny, która ucierpiała podczas stosowania tabletek antykoncepcyjnych oraz przykładową rozmowę ginekologa z kobietą oczekującą recepty na pigułki. Publikacja wskazuje, jakich argumentów medycznych powinien użyć lekarz podczas odmowy wypisania recepty na środki antykoncepcyjne. Uczy, jak zatroszczyć się o płodność i kontrolę urodzin. Znajdziemy tutaj również opis objawów występujących nie tylko u kobiet sięgających po antykoncepcję, ale także u dzieci matek, które stosowały te środki.

Czy można mówić tym samym językiem o antykoncepcji do młodzieży i lekarzy?

Książka napisana jest zrozumiałym językiem dla młodzieży, narzeczonych i małżonków, w formie dialogów lekarza i farmaceuty. Poza opisem powikłań antykoncepcji książka wskazuje także na korzystną dla zdrowia umiejętność rozpoznawania naturalnej płodności i zachęca do życia zgodnie z jej rytmem, aby osiągnąć szczęście w miłości.

Środowiska Medyczne: Świętej Rodziny i Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich wystosowały listy do parlamentarzystów w związku z projektem ustawy „Zatrzymaj aborcję”. Stulecie urodzin Jana Pawła II szczególnie zobowiązuje do całkowitej ochrony życia nienarodzonych?

Ojciec Święty podczas pierwszej pielgrzymki do naszego kraju w Nowym Targu mówił, że modli się o to, „aby rodzina polska dawała życie i była wierna świętemu prawu życia”. Stulecie urodzin Jana Pawła II jest znakomitą okazją, aby wreszcie przyjąć znajdujący się prawie od 3 lat w Sejmie projekt „Zatrzymaj aborcję”, który sprawi, że nienarodzone, chore dzieci nie będą zabijane.

Jest sporo osób popierających obecne prawo, nazwane kompromisem aborcyjnym.

Obecnie obowiązująca ustawa z 1993 r. jest sprzeczna. Z jednej strony podkreśla, że życie ludzkie jest wartością i jest chronione przez Konstytucję, a z drugiej strony dopuszcza trzy wyjątki, które w świetle prawa pozwalają na zabicie nienarodzonych dzieci. Napisaliśmy wspomniane listy, aby upomnieć się o to, by prawo równo traktowało zarówno zdrowe dzieci, jak i te, które mają wady genetyczne i chroniło ich życie.