Wiosna zawsze była upragnioną i wyczekiwaną porą roku. Świadczą o tym nasze polskie przysłowia: „Aby do wiosny; W wiośnie każdy odrośnie; Z wiosną nadzieje rosną”. Bo wiosna – to jak życia poranek, jak uśmiech dziecka. Z nastaniem tej najradośniejszej pory roku stajemy się bardziej pogodni, ożywieni, młodsi, pełni nadziei i optymizmu. Wszak nie tylko przyroda, ale i nasze życie polega na nieustannym odradzaniu się ku dobru i pięknu, ku tym wartościom, dla których warto żyć.

Dla nas, chrześcijan, wiosna jest zmartwychwstaniem. Jest radością ze zwycięstwa naszego Zbawiciela nad grzechem i śmiercią, ale także – przez wielkopostną pokutę – udziałem w Jego zwycięstwie. Jak rozbudzona ze snu przyroda, chodzimy w nowości życia, w promieniach wolności dzieci Bożych. Kontemplacja wiosennej przyrody pobudza do głębszego przeżywania wiosny w sferze duchowej.

Spójrzmy na tę naszą duchową wiosnę oczyma dziecka, aby przeżywać ją bardziej spontanicznie i radośnie. Wyraża ją popularna piosenka: „Radośnie żyć na świecie”. Przytoczymy tutaj tylko istotne fragmenty każdej ze strof: „Radośnie żyć na świecie, bo Pan Bóg kocha nas. Dał życie nam i słońce, i cały piękny świat. I tylu dobrych ludzi i własny nowy szlak”. Radujmy się – jak dzieci – każdym darem Bożej miłości, by nasza codzienność nabrała kolorów.

Druga strofa dziecięcej piosenki ukazuje drogę doskonalenia swego życia: „Radośnie żyć na świecie, bo można naprzód iść, być co dzień coraz lepszym i kochać nawet krzyż”. Trzecia zaś strofa każe się cieszyć możliwością czynienia tego, co najpiękniejsze: „Radośnie żyć na świecie, bo dobro można siać. Pomagać zawsze ludziom, dawać, a nie brać. Co ma się najlepszego każdemu z braci dać”. Te proste dziecięce słowa stanowią program na nigdy niekończącą się wiosnę, tu na ziemi i po przejściu na drugi brzeg.

Chcemy naprzód iść fizycznie i duchowo; wędrować fizycznie, by wzrastać duchowo, umacniając równocześnie kondycję fizyczną. Wracamy do znanych już z minionych lat wędrówek pieszych, mających charakter bądź turystyki, zwłaszcza turystyki religijnej, bądź pielgrzymek. Duszpasterstwo turystyczne zachęca do owianych radością pieszych wędrówek przez całą wiosnę, lato i jesień, a częściowo także w warunkach zimowych. Warto je organizować samodzielnie w małych rodzinnych, sąsiedzkich i koleżeńskich grupach. Zaleca się także udział w odgórnie organizowanych wyprawach przez różne instytucje, zwłaszcza przez oddziały PTTK, a także przez duszpasterzy. Duszpasterstwo turystyczne szczególnie zaleca udział w kilku organizowanych wędrówkach w kwietniu:

– w pierwszą niedzielę kwietnia (7 kwietnia) Bractwo św. Jakuba w Przeworsku organizuje przejście pierwszego etapu Podkarpackiej Drogi św. Jakuba z Medyki do Przemyśla. Rozpocznie się ono Mszą św. w Medyce o godz. 7.30;

– w sobotę 13 kwietnia, Dyrekcja Bieszczadzkiego Parku Narodowego i parafia w Ustrzykach Górnych organizują nabożeństwo Drogi Krzyżowej na trasie z Wołosatego na Rozsypaniec. Rozpocznie się ono Mszą św. na cmentarzu w Wołosatym o godz. 9.00. Zgłoszenia na wyjazd zbiorowy z Przemyśla przyjmuje ks. K. Bełch, tel. 604 269 761; 16 678 80 26.

– Oddział PTTK w Przemyślu organizuje w Wielki Piątek (19 IV) Drogę Krzyżową na górskich stokach Bieszczadów;

– Duszpasterstwo Turystyczne organizuje tradycyjne „Powitanie wiosny” w niedzielę 28 kwietnia. Rozpocznie się ono Mszą św. w Sanktuarium Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu k. Ustrzyk Dolnych o godz. 8.00. Zgłoszenia na wyjazd zbiorowy z Przemyśla przyjmuje ks. K. Bełch, tel. 604 269 761; 16 678 80 26.