To nie jest figura Maryi, która ocalała w pożarze paryskiej katedry sprzed dwóch tygodni. Tę uwidocznioną na zdjęciu strażacy wydobyli w kwietniu 2009 r. po trzęsieniu ziemi, które nawiedziło włoską Abruzję – kataklizm wydarzył się w nocy z Niedzieli Palmowej na poniedziałek Wielkiego Tygodnia. Marmurowa figura Matki Bożej, cudownie nienaruszona, była ukryta pod gruzami pogańskiego kościoła Paganica.
W pożarze paryskiej katedry ocalała inna, zawieszona wysoko na prawym filarze przed ołtarzem z Pietą. I choć w katedrze było aż 37 rozmaitych przedstawień Matki Boskiej (wciąż nie wiadomo, które przetrwały pożar), tylko tę jedną uważano za patronkę kościoła. To Notre Dame de Paris, Nasza Pani, figura z XIV wieku. Maryja trzyma na rękach Jezusa, który bawi się Jej klamrą od płaszcza. Patrzy w taki sposób, jakby chciała coś powiedzieć swojemu Dziecku, ale czeka, uśmiechając się ukradkiem. Pod tą figurą 25 grudnia 1886 r. dokonało się jedno z najbardziej poruszających nawróceń. Niewierzący 18-letni Paul Claudel wstąpił do katedry Notre-Dame, by przyjrzeć się nabożeństwu. Jeszcze nie był wybitnym poetą i dramaturgiem, dopiero zaczynał pisać i sądził, że w katolickich obrzędach znajdzie materiał do dekadenckich gryzmołów. „Nie mając nic lepszego do roboty poszedłem na Nieszpory. Chłopcy chóru katedralnego w białych komeżkach śpiewali właśnie, jak później się dowiedziałem «Magnificat». Stałem w tłumie przy drugim filarze u wejścia do chóru, na prawo po stronie zakrystii. Wtedy to zdarzył się fakt, który przesądził o całym moim życiu. W mgnieniu oka serce moje zostało porażone i UWIERZYŁEM. Owładnęło mną nagle rozdzierające uczucie niewinności, wiekuistego dziecięctwa Bożego: niewysłowione doznanie! To jest prawda! – Bóg istnieje, jest tam. To ktoś tak konkretny jak ja, osoba. – On kocha mnie, woła mnie. Z oczu moich trysnęły łzy...” – napisał Claudel.
Przed nami maj, Jej miesiąc. Dni, które możemy nasączyć wezwaniami Litanii Loretańskiej i niczym mały Jezus uwieszony Jej ramion szeptać Mamie najwspanialsze szczebioty. Możemy Jej sprawić radość przychodząc do kościołów na majowe nabożeństwa. Ona naprawdę lubi, gdy dzieci Ją odwiedzają, jak każda mama. I jak każda czeka z prezentem...
Procesja różańcowa z obrazem Matki Bożej Latyczowskiej w 2014 r.
Przed nami wielkie uroczystości maryjne. W niedzielę, 7 października, na cudowny wizerunek Matki Bożej Latyczowskiej, znajdujący się w kościele przy ul. Bursztynowej w Lublinie, zostaną nałożone złote korony
Łaskami słynący obraz Matki Bożej jest kopią obrazu Matki Bożej Śnieżnej z rzymskiej Bazyliki Santa Maria Maggiore. Pod koniec XVI wieku został podarowany przez papieża Klemensa VIII dominikańskim zakonnikom, podejmującym misję ewangelizacji Podola. Ci osiedlili się w Latyczowie (dziś miasteczko w środkowej Ukrainie). Wkrótce okazało się, że wierni modlący się przed przywiezionym przez nich obrazem Matki Bożej otrzymują liczne łaski. W dowód uznania cudów i czci dla Maryi papież Pius VI zlecił ukoronować obraz złotymi koronami; uroczystość odbyła się 4 października 1778 r. Kilkadziesiąt lat później korony zostały skradzione; rekoronacja odbyła się w 1880 r. Nałożone wówczas korony znajdowały się na skroniach Maryi i Jezusa do 2014 r.
Tłumienie wszystkiego w sobie może nas powoli wypalać. Jezus uczy nas, by nie bać się krzyku, o ile jest szczery, pokorny i skierowany do Ojca – mówił Leon XIV w katechezie, która była poświęcona śmierci Jezusa. Przypomniał, że nie konał on w milczeniu, ale umierając zawołał donośnym głosem. Papież podjął się refleksji nad znaczeniem tego ostatniego krzyku Zbawiciela.
Podkreślił, że zawiera on w sobie wszystko: cierpienie, opuszczenie, wiarę, dar z siebie. „Krzyk Jezusa – mówił Ojciec Święty – poprzedzony jest pytaniem, jednym z najbardziej bolesnych, jakie można wypowiedzieć: ‘Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?’. Jest to pierwszy wers Psalmu 22, ale na ustach Jezusa nabiera on wyjątkowego znaczenia. Syn, który zawsze żył w najściślejszej komunii z Ojcem, doświadcza teraz milczenia, nieobecności, otchłani. Nie chodzi o kryzys wiary, lecz ostatni etap miłości, która oddaje siebie aż do końca. Krzyk Jezusa nie jest rozpaczą, lecz szczerością, prawdą doprowadzoną do granic możliwości, ufnością, która trwa nawet wtedy, gdy wszystko milczy”.
XXVI Pielgrzymka Służb Mundurowych Województwa Podkarpackiego w Leżajsku
2025-09-11 09:38
Łukasz Sztolf
Archiwum bazyliki w Leżajsku
Pielgrzymka zgromadziła mundurowych całego województwa
W poniedziałek, 8 września 2025 r., w Leżajsku, abp Kryspin Dubiel, Nuncjusz Apostolski w Angoli, przewodniczył Eucharystii podczas XXVI Pielgrzymki Służb Mundurowych Województwa Podkarpackiego połączona z XXVI Dożynkami Powiatowymi.
W homilii hierarcha zaznaczył, że naród polski jest narodem maryjnym. – Popatrzymy na naszą Ojczyznę, jest wiele świątyń dedykowanych Matce naszego Pana i naszej Matce Maryi – powiedział. – Popatrzmy na tę pobożność ludową, która zrodziła wiele modlitw i tradycji, aby w rękach Niepokalanej Matki, jak w rękach Tej, która najlepiej zabezpieczy codzienną egzystencję człowieka, ludzie zawierzali swoją pracę, swój trud, swoje rodziny – dodał i przypomniał, że obchody w Leżajsku, który wybrała sobie Maryja, wiążą się z tradycyjnym świętem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. – To Maryja, jak Jutrzenka, w chwili swojego narodzenia już stała się zapowiedzią tej wielkiej wolności. Wolności, która została nam dana i zadana, bo przyjście Chrystusa, Jego dzieło odkupienia wiąże się także z odpowiedzią człowieka, gdyż Pan Bóg w Jezusie Chrystusie nie może zbawić człowieka wbrew jego woli – podkreślił hierarcha.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
