W tym roku mija 160 lat od jego narodzin dla nieba. O drugiej nad ranem 4 sierpnia 1859 r. Jan Maria Vianney udał się na spotkanie z Ojcem Niebieskim. „Jakże wspaniałe przyjęcie musiała mu zgotować wielka rzesza synów pojednanych z Ojcem za pośrednictwem jego pracy proboszcza i spowiednika!” – pisał w liście ustanawiającym Rok Kapłański papież Benedykt XVI
Rok Kapłański został ogłoszony z okazji 150. rocznicy śmierci św. Jana Marii Vianney`a. Trwał od 19 czerwca 2009 r. do 11 czerwca 2010 r. a patronowało mu hasło: „Wierność Chrystusa, wierność kapłana”.
W naszej diecezji istnieje takie szczególne miejsce, jedyne na mapie Kościoła sosnowieckiego, któremu patronuje proboszcz z Ars św. Jan Maria Vianney. Chodzi rzecz jasna o sanktuarium w Czeladzi-Piaskach przy parafii Matki Bożej Bolesnej, które 3 maja 2015 r. erygował pasterz naszej diecezji bp Grzegorz Kaszak, nadając mu tytuł św. Jana Marii Vianneya.
Wiadomo jednak, że już kilkadziesiąt lat wcześniej w tym miejscu w sposób szczególny czczono patrona proboszczów. Do szerzenia kultu świętego przyczyniły się nie tylko niezwykła działalność i potęga ducha proboszcza z Ars, ale także pokrewieństwo z nim przez osobę inż. Wiktora Vianneya, który w latach 1905-31 pełnił funkcję dyrektora Towarzystwa Bezimiennego Kopalń Węgla „Czeladź”. Zarządzając towarzystwem, Wiktor Vianney (bliski krewny Jana Vianneya) nie tylko stworzył uchodzącą wówczas za wzorową kolonię robotniczą „Piaski”, ale przyczynił się także do powstania miejscowego kościoła, który powstał w latach 1922-24. Rosnący kult proboszcza z Ars spowodował, że w latach 80. XX wieku do czeladzkiego kościoła sprowadzono relikwie świętego, a także poświęcono jego obraz.
W Roku Kapłańskim
Reklama
A we wspomnianym Roku Kapłańskim do naszego diecezjalnego Ars przybywali wraz ze swoimi kapłanami pielgrzymi z całego Kościoła sosnowieckiego. Warto przypomnieć ten niezwykły czas, a zwłaszcza dzień 22 czerwca 2010 r., kiedy na zakończenie Roku Kapłańskiego w tutejszym sanktuarium przed relikwiami proboszcza z Ars zgromadziła się na modlitwie liczna rzesza duchownych naszej diecezji pod przewodnictwem bp. Grzegorza Kaszaka i bp. Piotra Skuchy. Wówczas bp Kaszak poświęcił pomnik św. Jana Vianneya na placu kościelnym.
Modlitwa trwa
Dziś nie można wyobrazić sobie właściwszego miejsca na mapie naszej diecezji do modlitwy za kapłanów i o nowe kapłańskie powołania jak właśnie czeladzkie sanktuarium. Ta modlitwa trwa! W każdy czwartek miesiąca po wieczornej Mszy św. odprawiana jest tutaj Nowenna do św. Jana Vianneya oraz odbywa się adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Z kolei w każdy pierwszy czwartek miesiąca do modlitwy za kapłanów przyłączają się „Margaretki”, którym przewodniczy diecezjalny asystent, wikariusz tej parafii, ks. Tomasz Zmarzły. Sanktuarium św. Jana Vianneya to także ustanowione przez ordynariusza naszej diecezji Diecezjalne Centrum Apostolatu Modlitwy za Kapłanów „Margaretka”. Tutaj także każdego roku w dniu wspomnienia proboszcza z Ars przyjeżdżają kapłani naszej diecezji na kapłański zjazd. Tegoroczny miał miejsce 3 sierpnia. Rozpoczęła go adoracja, a następnie miała miejsce konferencja, którą wygłosił ks. Jacek Pędziwiatr, podobnie jak homilię podczas uroczystej Eucharystii pod przewodnictwem bp. Grzegorza Kaszaka. Kapłańskie spotkanie zakończyła agapa.
Za wstawiennictwem patrona proboszczów
– Do naszego sanktuarium przybywają też często na chwilę refleksji i modlitwy kapłani indywidualnie, a także zorganizowane grupy pielgrzymkowe. Kościół jest zawsze otwarty i gotowy do przyjmowania wiernych. W naszym diecezjalnym Ars modlimy się nieustannie, aby za wstawiennictwem św. Jana Marii Vianneya Bóg obdarzył swój Kościół świętymi kapłanami i aby w wiernych wzrastało pragnienie wspierania i dopomagania im w tej posłudze – podkreśla proboszcz parafii, kustosz sanktuarium, ks. Józef Handerek.
Tablica w kościele w Boluminku przypomina o bogatej historii zakonnika
Brat Jan Vianney i jego historia wciąż są żywe w parafii w Boluminku. Wojenne perypetie tego młodego zakonnika skłaniają do refleksji nad własną wiarą.
W kruchcie kościoła w Boluminku 13 września odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą pochodzącemu z parafii br. Janowi Vianneyowi. Tablicę, ufundowaną przez rodzinę Kończewskich, poświęcił proboszcz ks. kan. Tadeusz Myszk.
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
W Eucharystii i pogrzebie udział wzięło kilkanaście osób, siostry ze zgromadzenia Służebnic Przenajświętszej Krwi, przedstawiciele duszpasterstwa rodzin i Domowego Kościoła oraz czterech księży proboszczów legnickich parafii.
Jak podkreśla ks. Roman Raczak, kapelan legnickiego szpitala, to pierwsza taka msza i pochówek z obecnością wiernych. – Takie pogrzeby odbywają się już od kilku lat, zazwyczaj byłem ja oraz jeden z pracowników zakładu pogrzebowego. Dzięki informacji i zachętom, dzisiaj możemy zebrać się we wspólnocie wiernych – podkreśla. Zwraca też uwagę na fakt, że dzięki współpracy z kierownictwem szpitala, raz na kwartał ciała dzieci, które nie przyszły na świat, albo odeszły w wyniku poronienia lub w innych okolicznościach, są kremowane i chowane w zbiorowej mogile. – Czasem się zdarza, że rodzice są pogrążeni w smutku, nie mają siły myśleć o pochówku, podpisują dokumenty i wydawać by się mogło, że sprawa jest zakończona. Świadomość przychodzi później. Dlatego są te uroczystości żałobne, aby dać możliwość pożegnania nienarodzonych dzieci – dodaje.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
