Urodziła się w szlacheckiej rodzinie i otrzymała klasyczne wykształcenie. Już jako przeorysza benedyktynek ujawniła, że od 3. roku życia miewała wizje, podczas których rozmawiała z Bogiem. Treść przeżyć mistycznych spisała w trzech księgach: Scito vias Domini (Poznaj drogi Pana), Liber vitae (Księga zasług życia) i Liber Divinorum Operum (Księga dzieł Bożych). Ważne w jej piśmiennictwie były również dzieła dotyczące medycyny, historii naturalnej i lecznictwa. Hildegarda była uważną obserwatorką natury i ludzi. Publikacje z zakresu medycyny ludowej przyniosły jej miano pierwszej niewiasty pośród lekarzy i przyrodników Niemiec i do dziś są chętnie czytane. Była też obdarzona talentem artystycznym, m.in. komponowała hymny, antyfony i pieśni, które zostały zebrane pod tytułem Symphoniae Harmoniae Caelestium Revelationum (Symfonia harmonii objawień niebieskich). Benedykt XVI, kiedy ogłaszał ją doktorem Kościoła, podkreślił: „ Święta Hildegarda z Bingen, która była ważną postacią kobiecą XII wieku, wniosła cenny wkład w rozwój Kościoła swej epoki, doceniając dary otrzymane od Boga i okazując się kobietą o żywej inteligencji, głębokiej wrażliwości i uznanym autorytecie duchowym. Pan obdarzył ją duchem prorockim i wielką zdolnością do rozpoznawania znaków czasu”.
Św. Hildegarda z Bingen, dziewica i doktor Kościoła ur. 16 września 1098 r. w Rupertsbergu zm. 17 września 1179 r. w Rupertsbergu
Był bratem Bernarda, najznamienitszego z cystersów, który przyczynił się do rozwoju zakonu i wywarł przemożny wpływ na duchowość europejską.
Gerard, jak przystało na szlacheckiego syna, sposobił się do stanu rycerskiego, gdy jego brat zwierzył mu się z zamiaru wstąpienia do zakonu. Młodzieniec – pochłonięty wizją życia świeckiego – nie zrozumiał powołania Bernarda i odwodził go od podjętej decyzji. Wkrótce po ich rozmowie Gerard uczestniczył w bitwie, w której został ranny i schwytany przez wroga. Cierpienie, którego doznał w niewoli, rozjaśniło jego umysł i rozpaliło w jego sercu ogień powołania; podobną duchową przemianę w niewoli kilka dekad później przeszedł Franciszek z Asyżu. Gdy Gerard został oswobodzony, podążył drogą, którą wcześniej odradzał swojemu bratu.
Dziś, w Uroczystość św. Józefa, przypada 9.rocznica sakry biskupiej ks. bp. Jacka Kicińskiego.
W imieniu redakcji i czytelników „Niedzieli Wrocławskiej” ks. bp. Jackowi życzymy mocy Ducha Świętego w głoszeniu Ewangelii i podejmowanych działaniach. Niech Chrystus, który przyniósł ludzkości prawdę o Bożej miłości pochylającej się nad każdym człowiekiem, umacnia w pasterskiej posłudze i pomnaża radość wypływającą z bycia z innymi i dla innych. Niech Maryja, która otula macierzyńskim płaszczem Kościół, otacza Księdza Biskupa swoją opieką
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
