Reklama

Niedziela Kielecka

Stróżowie wiary

Ojcowie kapucyni nie są jakimiś nowoczesnymi społecznikami w centrum miasta, ale sługami Jezusa, który obdarza ich charyzmatycznym powołaniem – mówił bp Jan Piotrowski w parafii św. Franciszka z Asyżu.

Niedziela kielecka 44/2022, str. I

[ TEMATY ]

kapucyni

TER

Dziękowali Bogu za 25 lat posługi w Kielcach

Dziękowali Bogu za 25 lat posługi w Kielcach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ojcowie kapucyni świętowali 25. rocznicę swojej posługi w Kielcach. We wspomnienie liturgiczne św. Franciszka z Asyżu uroczystej Eucharystii dziękczynnej przewodniczył bp Jan Piotrowski. Wraz z nim przy ołtarzu modlili się licznie zgromadzeni kapłani, w tym poprzedni proboszczowie kapucyńskiej parafii: o. Marek Metelica, pierwszy pasterz wspólnoty w Kielcach, oraz o. Adam Sroka. Pasterza diecezji powitał nowy proboszcz o. Bogumił Kusiak. Przypomniał, że w 1994 r., po ingresie bp. Kazimierza Ryczana biskup spotkał się z ówczesnym prowincjałem Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji Krakowskiej o. Józefem Mizerą z propozycją, by kapucyni przyszli do Kielc. Jak podkreślił, „kapucyni z radością przyjęli tę propozycję, a kapituła prowincjalna w tym samym roku potwierdziła chęć przyjścia braci do Kielc i podjęcia pracy duszpasterskiej, ze szczególnym uwzględnieniem całodziennej spowiedzi i adoracji Najświętszego Sakramentu”.

Ratował walący się Kościół

W homilii Biskup mówił o św. Franciszku, który po nawróceniu był „jak urodzajne drzewo przynoszące aż do naszych czasów niezliczone owoce na całym świecie”. Przypomniał postać papieża Innocentego III, który w św. Franciszku rozpoznał „zakonnika ze swojego snu ratującego walący się kościół” i który udzielił Franciszkowi błogosławieństwa dla jego misji ewangelizacyjnej. Biskup przypomniał, że przez wieki misję ewangelizacyjną ojca założyciela podejmują zakony franciszkańskie, a wśród nich „ojcowie kapucyni, którzy od 25 lat prowadzą tę kielecką parafię”. – Jest to wyjątkowa parafia, ponieważ jest pośrodku ludzkiego życia. Bracia w niej posługujący są głosicielami Dobrej Nowiny, szafarzami sakramentów, zwłaszcza codziennej Eucharystii oraz sakramentu pokuty i pojednania. Są stróżami wiary, katechizują, są kapelanami szpitalnymi, a życie tej wspólnoty ubogacają dziełami miłosierdzia – mówił. Biskup dodał za św. Pawłem Apostołem, że „są blisko Jezusa ukrzyżowanego, a łaska jaką im daje, pozwala na cierpliwe realizowanie franciszkańskiego wezwania: pokój i dobro”.

Śp. Bp Ryczanowi jako wotum wdzięczności

Biskup Piotrowski, zwracając się do ojców kapucynów, powiedział: – Do Jezusa nie idzie się samemu i sami ku Niemu nie idziecie ku waszej wygodzie, ale prowadzicie całą parafialną wspólnotę. Tego wam gratuluję”. W trakcie Mszy św. bp Jan poświęcił tablicę pamiątkową dedykowaną dobrodziejowi klasztoru – bp. Kazimierzowi Ryczanowi. Biskup Ryczan erygował parafię św. Franciszka z Asyżu 30 listopada 1997 r., a kilka tygodni wcześniej poświęcił kaplicę. Pięć lat temu bp Jan Piotrowski dokonał konsekracji świątyni. W 2013 r. rozpoczęto budowę klasztoru, który poświęcono w 2019 r. Obecnie w Kielcach pracuje 14 kapucynów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2022-10-25 14:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież do kapucynów: angażujcie się w ewangelizację Europy

Do radości, która jest programem życiowym zachęcił papież Franciszek kapucynów, z włoskiej prowincji Marche, z którymi spotkał w czwartek, 10 października.

Przestrzegł zakonników przed postawą ciągłego, duchowego niezadowolenia, która prowadzi do złego samopoczucia. W ten sposób można czuć się ciągle prześladowanym i stale narzekać. Taka postawa przeczy potrzebie nieustannego nawracania się, do której wzywa nas Bóg. Należy więc ciągle dążyć do pokory, która jest owocem nawrócenia. Ona także pomaga w przezwyciężaniu pokusy klerykalizmu, która czyha na każdego duchownego.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

10 lat temu zmarł Tadeusz Różewicz

2024-04-24 08:39

[ TEMATY ]

wspomnienie

Tadeusz Różewicz

histoiria

wikipedia.org

"Po wojnie nad Polską przeszła kometa poezji. Głową tej komety był Różewicz, reszta to ogon" - powiedział o nim Stanisław Grochowiak. 24 kwietnia mija 10 lat od śmierci Tadeusza Różewicza.

"Nie mogę sobie nawet wyobrazić, jak wyglądałaby powojenna poezja polska bez wierszy Tadeusza Różewicza. Wszyscy mu coś zawdzięczamy, choć nie każdy z nas potrafi się do tego przyznać" - pisała o Różewiczu Wisława Szymborska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję