Reklama

Rodzina

Przepis na Adwent

Jak – w obliczu wszechobecnych już niemal kolęd i ozdób choinkowych – nie stracić tego wyjątkowego czasu? Co zrobić, żeby te zewnętrzne „przyspieszacze” nas nie pokonały?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pewnie każda rodzina ma na to swoje sposoby, właściwe tylko dla niej, dostosowane do wieku jej członków, do ich charakterów, pasji i tego, czym żyją na co dzień. Zaczerpnięte z tradycji rodziny męża, żony, wypracowane w trakcie wspólnego życia. Poniżej garść adwentowych inspiracji. Na początek...

Wieniec adwentowy

Warto go przygotować przed pierwszą niedzielą Adwentu. Każdego roku może mieć inny styl – raz z kokardkami, innym razem tylko z naturalnymi ozdobami: szyszkami, żołędziami, suszonymi plastrami pomarańczy, jeszcze innego roku – z maleńkimi bombkami własnej roboty. Leżący przez 4 tygodnie w centralnym miejscu domu nie tylko zdobi wnętrze, ale też stwarza w nim atmosferę oczekiwania i przypomina o tym, co najważniejsze.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Obowiązkowe w wieńcu świece jedni zapalają dla ocieplenia atmosfery, inni – jako element modlitwy. W tygodniu można zapalać je podczas wieczornej modlitwy, a w niedziele – w czasie porannej. Wtedy właśnie warto przeczytać również Ewangelię na niedzielę i ją rozważyć. Można się wesprzeć komentarzami i rozważaniami dostępnymi również w internecie. Tu polecamy zwłaszcza nasz redakcyjny serwis: niezbednik.niedziela.pl , w którym religijne treści znajdą zarówno dorośli, jak i dzieci.

Kalendarz adwentowy

Reklama

Można wykorzystać ten, który jest w sprzedaży, warto jednak zrobić go samemu, koniecznie z zadaniami adwentowymi. Na pewno wymaga to zaangażowania i poświęcenia czasu, ale wtedy jest pewność, że będzie dostosowany do konkretnej rodziny. Ponieważ nie przewidzimy, jak będą się układały poszczególne dni ani czy kogoś z rodziny nie złapie infekcja, zadania w kalendarzu można przygotowywać z dnia na dzień. Dzięki temu zawsze są możliwe do wykonania. Będziemy też bogatsi o doświadczenie, które polecenia to strzał w dziesiątkę, a które są niekoniecznie trafione.

Jakie polecenia zamieścić w kalendarzu? Wszystko zależy od wieku dzieci, a jeśli wykonywany jest dla dorosłych – od tego, czym żyją. Zadania mogą być twórcze: zrobienie ozdób na choinkę czy przygotowanie świątecznych kartek, pokolorowanie wizerunku św. Mikołaja albo własnoręczne wykonanie szopki. Mogą być i edukacyjne: wyszukanie ciekawostek o zwyczajach świątecznych w różnych częściach Polski i na świecie, przeczytanie albo obejrzenie historii Bożego Narodzenia, poznanie życzeń „Wesołych świąt” w różnych językach czy zgłębienie życiorysu swojego patrona. Mogą to być również domowa świąteczna sesja zdjęciowa czy piknik przy choince. Nie może zabraknąć zadań, które kierują na modlitwę w konkretnych intencjach, na pomoc albo wsparcie jakiegoś dzieła czy zatroszczenie się o smutnych koleżankę czy kolegę. Wszystko zależy od tego, co aktualnie dzieje się wokół nas.

Szkielet kalendarza adwentowego można wykonać wcześniej. Mogą to być olbrzymia papierowa choinka z przyklejanymi poleceniami, ozdobne minikoperty z numerami adwentowych dni – przymocowane za pomocą drewnianych klamerek do sznurka wiszącego na ścianie – albo drewniane pudełko wspólnie dekorowane, w którym oprócz codziennych zadań można umieścić...

Ciasteczka adwentowe

Reklama

Czyli kruche ciastka (bądź inne ulubione smakołyki), które rodzinnie można przyrządzić tuż przed rozpoczęciem Adwentu. Wtedy w każdy grudniowy poranek trzeba obowiązkowo zjeść maślane ciasteczko w przeróżnych kształtach i poznać zadanie na konkretny dzień. Dawka dobrego humoru gwarantowana.

Adwentowe podchody

Mogą stanowić element kalendarza adwentowego, ale równie dobrze mogą być odrębnym zwyczajem, jeśli ktoś nie ma kalendarza. Jako że niedziela jest szczególnym dniem Adwentu, kiedy zapala się kolejne adwentowe świece, no i obiektywnie – zazwyczaj jest więcej wspólnego wolnego czasu, podchody właśnie wtedy zdadzą egzamin najlepiej. Po modlitwie przy adwentowym wieńcu trzeba znaleźć ukryty wcześniej miniprezent związany z Bożym Narodzeniem. Mogą to być lampion roratni, niewielka, ale wyjątkowa ozdoba choinkowa, lampki-gwiazdki, które w świąteczne wieczory będą tworzyć ciepłą atmosferę.

Żeby jednak do niego dotrzeć, trzeba wziąć udział w swego rodzaju podchodach. Przy wieńcu adwentowym znajduje się podpowiedź nr 1, kolejnych trzeba szukać w całym domu. Czasem są podchwytliwe, przy niektórych trzeba się wykazać refleksem albo znajomością rodzinnych tradycji. Wskazane są pytania/zadania budujące rodzinę – takie, które akcentują mocne strony każdego albo pozwalają zobaczyć siebie nawzajem w nowym świetle. Przy tych adwentowych podchodach zawsze jest mnóstwo zabawy. No i jest to gwarancja, że dobrze rozpocznie się dzień :). Ostatnia podpowiedź prowadzi do podarunku.

Bożonarodzeniowy obrazek

Reklama

Każdego dnia dziecko może tworzyć świąteczny obrazek. Wystarczy wydrukować scenę Bożego Narodzenia na arkuszu samoprzylepnego papieru i pociąć go na kawałki z odpowiednimi numerkami, odpowiadającymi liczbie dni w Adwencie. Każdego dnia dziecko będzie otrzymywało jeden kawałek (puzzel) i przyklejało go na wcześniej przygotowanej i odpowiednio ponumerowanej planszy. Dzięki temu przez cały Adwent będzie powstawał obraz. Najważniejszy element – wizerunek Dzieciątka warto zostawić do wklejenia jako ostatni, rankiem 25 grudnia.

Słoik wdzięczności

W udekorowanym samodzielnie słoju na kolorowych karteczkach wypisuje się, za co konkretnego dnia jesteśmy wdzięczni Panu Bogu i sobie nawzajem. Dzięki temu obok świętowania Bożego Narodzenia można dostrzec to, co często w biegu dnia nam umyka, a co jest tak naprawdę naszym bogactwem. Z każdym dniem powodów do podziękowań przybywa – zaczynamy dostrzegać coraz więcej dobra wokół siebie. Może się okazać, że trzeba będzie wprowadzać licznik podziękowań – inaczej nie skończylibyśmy pewnie długo w noc :). A ileż wzruszeń i radości w noc Bożego Narodzenia przy odczytywaniu wdzięczności!

Drzewo Jessego

To coraz częściej stosowana praktyka. Nawiązuje do fragmentu z Księgi Izajasza, który zapowiada przyjście Mesjasza: „I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści odrośl z jego korzeni” (Iz 11, 1 in.).

Jak przygotować drzewo Jessego w domu? Wystarczy umieścić gałąź z kwitnącego drzewa (mogą to być jabłoń czy wiśnia) w wazonie z wodą. Później co wieczór należy przeczytać fragment z Pisma Świętego, który mówi o przodkach Jezusa. W oparciu o niego wykonujemy ozdoby, które następnie zawieszamy na gałązkach. Warto zacząć od najniższych, tak żeby ostatnia ozdoba, mówiąca o Bożym Narodzeniu, znalazła się na samej górze. W ciągu całego Adwentu warto obserwować gałązkę. Być może na Wigilię wypuści listki...

To oczywiście tylko wybrane pomysły. Każdego roku warto wypróbować coś nowego. Chodzi o to, żeby święta nie były jedynie coroczną tradycją pełną magii, ale by były wypełnione radością ze spotkania z oczekiwanym Bogiem. Wartość dodana: zacieśnianie rodzinnych więzi, poznawanie siebie samego i siebie nawzajem w innych okolicznościach. No i radość z twórczego bycia razem.

Polecamy również adwentowe inspiracje, które będziemy zamieszczać w cotygodniowym „adwentowym niezbędniku” w Bliżej Życia z Wiarą.

2022-11-15 12:37

Oceń: +4 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Jędraszewski na Adwent 2018

[ TEMATY ]

adwent

nienarodzone dzieci

abp Marek Jędraszewski

Joanna Adamik | Archidiecezja Krakowska

- Dzieli nas kilka tygodni od świąt Bożego Narodzenia i chodzi o to, by na tę kolejną rocznicę przyjścia Zbawiciela na świat przygotować jak najlepiej nasze serca, sumienia i miłość wobec Boga i drugiego człowieka – zwrócił się do wiernych archidiecezji krakowskiej abp Marek Jędraszewski. Przed I niedzielą nowego roku liturgicznego metropolita wystosował do wiernych list oraz przesłanie video.

W swoim liście abp Jędraszewski zwrócił uwagę na niebezpieczeństwa z jakimi w codzienności zmaga się każdy chrześcijanin. Przywołał m.in.: zatracenie wewnętrznej wolności i cudownej zdolności miłowania oraz zbytnie zatroskanie problemami codzienności, które nie pozwalają odpowiedzialnie myśleć o czekających nas sprawach ostatecznych. - Współczesna kultura pragnie nas za wszelką cenę zamknąć w jednej chwili - każe żyć chwilą, odcinając się od przeszłości i zabraniając myśleć o tym co nas czeka – zauważa arcybiskup. Przypomina jednocześnie, że „adwent, który rozpoczynamy jest czasem, który rozrywa nas z niewoli chwili bieżącej i każe skierować nasze myśli, nasze serca, nasze pragnienia, a także nasze nadzieje w przyszłość”. W swoim liście arcybiskup wyraźnie zaznacza, że „żeby nie ulec niebezpiecznym zjawiskom, chrześcijanin musi żyć duchem Adwentu”.
CZYTAJ DALEJ

Niedziela Palmowa w tradycji Kościoła

Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.

Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
CZYTAJ DALEJ

„Monarchia polska” – monumentalne dzieło prof. Grzegorza Kucharczyka na Millennium Królestwa Polskiego!

2025-04-14 12:29

[ TEMATY ]

historia

książka

Polska

Polska

Biały Kruk

monarchia

mat. prasowy

„Nic tak nie wyraża wolności Polski jak monarchia i korona” – pisze znakomity historyk i poczytny autor prof. Grzegorz Kucharczyk w swojej najnowszej książce pt. „Monarchia polska” (wyd. Biały Kruk). Starannie wydana, bogato ilustrowana lektura – pamiątka wielkiego millennium Korony Polskiej, stanowi nieocenione źródło wiedzy, siły i inspiracji dla narodu polskiego, by w czasach wszechogarniającego zamętu odnaleźć determinację, wzmocnić ducha walki i przypomnieć nam o tym, co najcenniejsze.

Nie byłoby królestwa w Polsce, gdyby nie chrzest Mieszka I oraz ustanowienie w 1000 roku hierarchicznego ładu polskiego Kościoła – pisze prof. Grzegorz Kucharczyk. Zjednoczenie ziem polskich pod berłem królewskim przez Bolesława Chrobrego w roku 1025 było dowodem wielkości państwa oraz jego suwerenności. Od początków nasi władcy, tak samo jak ich poddani, zorientowani byli na współpracę z papieskim Rzymem, a rola Kościoła jako gwaranta nie tylko szerzenia i pogłębiania nauki ewangelicznej, ale także jedności narodowej nigdy nie była podważana. Aż do czasów komunistycznych i do dnia dzisiejszego, kiedy władza oświadcza wprost, że będzie katolików „opiłowywać”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję