Wierni kochali go za pobożność i skromność, zakonnicy dziękowali mu za życzliwość, a królowie Francji go znienawidzili, bo bronił przed ich zakusami praw Kościoła.
Hugo, choć urodził się w rodzinie książęcej, nigdy nie pragnął ani zaszczytów, ani dworskiego, wygodnego życia. Przeciwnie – podobnie jak jego ojciec marzył o wstąpieniu do surowego zakonu kartuzów. Uczył się w szkole katedralnej w Valence, gdzie dał się poznać jako chłopiec skromny, inteligentny i bardzo pobożny. Zwrócił na siebie uwagę tamtejszego biskupa, który mianował go kanonikiem katedry i uczynił swoim sekretarzem.
W wieku 27 lat Hugo wziął udział w synodzie w Awinionie, gdzie został mianowany biskupem Grenoble. Zamiast sakry biskupiej wolałby udać się do klasztoru, ale posłusznie przyjął urząd i piastował go przez ponad 40 lat. W podupadającej diecezji wprowadził wiele reform, m.in. przyczyniło się do upowszechnienia celibatu i podniesienia moralności duchownych, wspierał rozwój klasztorów, szczególnie kartuzów, benedyktynów i cystersów. Dbał o pobożność diecezjan i troszczył się o poprawę jakości ich życia, budując szpitale i mosty. Królowie francuscy – Henryk IV i Henryk V rościli sobie prawo do zwierzchności nad Kościołem, czemu biskup Grenoble otwarcie się sprzeciwiał. Jego wystąpienie w obronie praw Kościoła na Soborze Laterańskim I ściągnęło na niego gniew Henryka V. U kresu życia Hugon wstąpił do kartuzów, gdzie zmarł w opinii świętości.
Św. Hugo, biskup ur. 1053 r. zm. 1 kwietnia 1132 r.
O tym, że św. Antoni pokazuje nam, czym jest Boża dobroć, miłość charytatywna i bogactwo serca, jak na co dzień żyć z Chrystusem oraz o świętości niedzieli, którą przekazał nam Jezus – mówił abp Marek Jędraszewski, przewodnicząc uroczystościom ustanowienia św. Antoniego patronem miasta i powiatu w ramach obchodów 1050. rocznicy Chrztu Polski w archidiecezji łódzkiej.
Jorge Mario Bergoglio (z lewej) z bratem Oskarem
w dniu I Komunii św.
Początkowo Ojciec Święty chciał, aby ta książka ukazała się dopiero po jego śmierci, ale sugestie otoczenia i Rok Jubileuszowy 2025 skłoniły go do udostępnienia swych wspomnień i refleksji już teraz.
Po światowej premierze w ponad osiemdziesięciu krajach autobiografia papieża Franciszka ukazała się także w Polsce. Książka pt. Nadzieja jest bogata w niepublikowane historie, ekscytujące i bardzo ludzkie oraz wzruszające historie. Wspomnienia Ojca Świętego sięgają początku XX wieku i są opowieścią o jego włoskich korzeniach i pełnej przygód emigracji jego przodków do Ameryki Łacińskiej, następnie przybliżają obraz jego dzieciństwa, młodości, wybór życia kapłańskiego i w końcu obejmują cały pontyfikat oraz czasy współczesne. To tekst o wielkiej sile narracyjnej, w którym papież szczerze, odważnie i proroczo podejmuje najważniejsze i najbardziej kontrowersyjne kwestie naszych czasów, a także wskazuje kluczowe punkty swojej posługi jako pasterza Kościoła powszechnego. Pierwsza w historii autobiografia napisana przez papieża, czasami dotkniętego melancholią, zmagającego się z konfliktem między tradycjonalistami a liberałami, świadomego problemów świata i wad ludzkości, ale pełnego nadziei, oferuje unikalne spojrzenie na wyzwania, z którymi mierzy się głowa Kościoła katolickiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
