Wspomnienia Tadeusza Piecyka, byłego górnika z Kopalni „Wujek”, przeniosły wszystkich obecnych na uroczystości w czasie, odsłaniając dramatyzm i heroizm tamtych dni. Jego relacje nie są jedynie opisem faktów, to emocjonalne wspomnienie, które pozwala na nowo przeżyć lęk, determinację i nadzieję.

Ks. Witold Batycki, wyrażając radość z obecności młodego pokolenia, które nie pamięta tamtych dni, jednocześnie przypominał o obowiązku pamięci. To niezwykle ważne, abyśmy, jako społeczeństwo, nie tylko wspominali ofiary stanu wojennego, ale także uczyli się z tej historii. Pamięć o bohaterach, którzy oddali swoje życie za wolność, powinna być dla nas motywacją do działania na rzecz prawdy i sprawiedliwości. Z kolei ks. Mateusz Januszewski w kazaniu cytując słowa św. s. Urszuli Ledóchowskiej mówił: – Jeszcze Polska nie zginęła, dopóki kochamy. Słowa te nabrały wówczas jakby nowego znaczenia. Wciąż żyjemy w czasach, gdy miłość i solidarność są niezbędne do budowania wspólnoty. Wolność, o którą walczyli nasi przodkowie, nie jest stanem trwałym, ale procesem – wymaga pielęgnowania, troski i zaangażowania każdego z nas.

– Stan wojenny, wprowadzony został w Polsce 13 grudnia 1981 r. i obowiązywał do roku 1983. W trakcie jego trwania internowano działaczy związanych z Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, a życie straciło ponad 70 osób, w tym 9. górników z Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach, podczas pacyfikacji strajku – przypomniał podczas otwarcia uroczystości Jarosław Dubiel, dyrektor Regionalnego Centrum Edukacji Zawodowej w Biłgoraju.

Uczniowie Regionalnego Centrum Edukacji Zawodowej w Biłgoraju, którzy zaprezentowali montaż słowno-muzyczny, stali się symbolem nadziei. Ich obecność w tak ważnym wydarzeniu to przypomnienie, że młode pokolenie ma obowiązek nie tylko pamiętać, ale także działać. Jak powiedział starosta biłgorajski, Andrzej Szarlip, kultywowanie pamięci o przeszłości jest kluczowe w wychowywaniu przyszłych pokoleń. To oni będą nosić w sobie tę pamięć i kształtować przyszłość naszego kraju.

Obchody 43. rocznicy stanu wojennego w Biłgoraju pokazały, że pamięć o przeszłości jest fundamentem, na którym budujemy naszą tożsamość. Każda historia, każdy głos, każda modlitwa składają się na mozaikę, która tworzy obraz naszej wspólnej historii. Uczczenie pamięci ofiar stanu wojennego to nie tylko akt nostalgii, ale także wezwanie do działania – do budowania lepszej przyszłości, w której wolność i miłość będą miały pierwszeństwo.

Niech te słowa będą przypomnieniem, że wolność nie jest darem, ale przywilejem, o który musimy dbać. Z każdym rokiem staje się to coraz bardziej aktualne, bo historia, która nie jest pamiętana, może się powtórzyć. W Biłgoraju, w sercach tych, którzy pamiętają, a także w oczach młodych ludzi, tkwi siła, która może zmieniać świat. Niech ta uroczystość będzie dla nas wszystkich przypomnieniem o odwadze i determinacji tych, którzy walczyli o wolność. Nie zapominajmy o ich poświęceniu i trudach, które doprowadziły nas do miejsca, w którym obecnie się znajdujemy.