Reklama

Rodzina

Kiedy boisz się mieć dzieci

Co zrobić, kiedy myśl o potomstwie wywołuje strach przed nadchodzącym nowym etapem życia?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Myśl o byciu mamą kojarzy się z nieprzespanymi nocami i ograniczonym czasem wolnym, nie mówiąc już o bólu i niedogodnościach. Myśl o posiadaniu własnych dzieci jest dla mnie niewyobrażalna. W najbliższej przyszłości nie będę mieć dzieci – mówi ona.

On: W mediach ojcowie są przedstawiani jako niezdolni do troszczenia się o innych, nawet o siebie, a rodzicielstwo – jako koniec beztroskiego okresu małżeństwa. Nie śpisz, nie masz czasu dla siebie...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pojawia się tu nie tylko pytanie: dziecko – tak czy nie?, ale przede wszystkim zły doradca – strach.

Strach przed utratą tożsamości

„Życie będzie się kręcić wyłącznie wokół dziecka, a mój rozwój osobisty pójdzie na marne”.

Reklama

Nowy członek rodziny zajmuje dużo czasu i miejsca, szczególnie w pierwszych miesiącach i latach, a także w pewnym stopniu dyktuje, co i kiedy będzie. Jednak to, czy będziesz w stanie dalej się rozwijać, to przede wszystkim kwestia znajomości własnych potrzeb. Porozmawiajcie już teraz o „mapie potrzeb” i „mapie pomocy”, np. ile czasu potrzebuję choćby na spacer i kto wtedy zaopiekuje się dzieckiem. Wasz rozwój osobisty zależy od tego, czy pozwolicie sobie na refleksję, szczerą rozmowę i pomoc. Korzystne jest także spojrzenie na życie etapami: okres, w którym dziecko wymaga intensywnej opieki, nie będzie trwać wiecznie. W miarę jak dziecko/dzieci będą starsze, będę mieć więcej czasu dla siebie i swoich pasji. Początkowa trudność, którą podsyca strach, wynika zwykle z konfliktów wewnętrznych i wewnętrznej walki. Dobrze jest więc założyć, że wczesny okres niemowlęcy nie jest momentem w życiu, w którym samorealizacja jest priorytetem. Zamiast tego warto zaangażować się w to wyjątkowe zadanie i zaufać, że zupełnie nowe doświadczenia z nim związane pozwolą także na rozwój osobisty i poszerzenie zrozumienia tożsamości w nieprzewidziany sposób.

Strach przed końcem kariery

„Moja kariera dobiegnie końca, nie będę już w pełni się rozwijać”.

To, czy możemy się rozwijać zawodowo i być rodzicem, zależy w mniejszym stopniu od warunków zewnętrznych, a bardziej od własnych oczekiwań oraz skutecznego zarządzania energią i zasobami. Pytanie brzmi: „Jak rozwinąć swój potencjał?”, a nie „czy?”. Zmienia to percepcję, poszerza skupienie, pozwala myśleć o możliwościach, a jednocześnie formułuje prawo do wyrażania siebie w pracy. Pytanie brzmi raczej: w jaki sposób i w jakich obszarach chcecie tego, jako rodzice, dokonać? Aby się dowiedzieć, jak powinna wyglądać wasza indywidualna równowaga między życiem zawodowym, prywatnym i dzieckiem poproście o pomoc psychoterapeutę, który dzięki odpowiednim metodom pomoże doświadczyć tego, że przyszli rodzice mogą planować przyszłość. Jednocześnie możecie znaleźć praktyczne rozwiązania, np. uzgodnić rozłożenie kariery na etapy, aby zająć się opieką nad dzieckiem i edukacją. Ostatecznie spełnienie zawodowe oznacza przede wszystkim udane dopasowanie pracy do osoby – i można to elastycznie zmieniać w zależności od fazy życia.

Strach przed nieznanym

„Generalnie boję się niepewności, która towarzyszy byciu rodzicem”.

Reklama

W radzeniu sobie z tym strachem pomagają dwie rzeczy: świadomość (informacja i przygotowanie) oraz budowanie zaufania. Im więcej o czymś wiemy, tym większe mamy poczucie bezpieczeństwa i sterowalności. Możecie np. spędzać czas z osobami, które są już rodzicami; zobaczcie, jak wygląda ich codzienne życie, i nie bójcie się zadawać im konkretnych pytań. Można skorzystać z internetu lub literatury czy porad. Warto ćwiczyć pozytywne myśli, takie jak: „jestem dobrze przygotowany na wszystko, co mnie spotka”. Zastanówcie się nad swoimi zasobami i mocnymi stronami, które pomogły w trudnych sytuacjach w przeszłości. Zastanówcie się, w jaki sposób je zmobilizować na nadchodzące rodzicielstwo. Na koniec stwórzcie „mapę sieci” – zaufajcie bliskim osobom, które mogą was zachęcić lub pocieszyć, gdy tego potrzebujecie.

Strach przed wydatkami

„Martwię się, czy wystarczy pieniędzy”.

Sprawdźcie swój budżet miesięcznych kosztów stałych, następnie kwotę zasiłku rodzicielskiego. Dzięki temu będziecie mieć jasność co do budżetu, jakim dysponujecie. Jeżeli okaże się ograniczony, pamiętajcie, że nie musicie mieć każdego gadżetu dla dziecka. Dzieci potrzebują mniej, niż myślą przyszli rodzice, aby dorosnąć zdrowo i szczęśliwie. Możecie także kupić wiele rzeczy używanych, gdyż dzieci szybko rosną. Daje to potencjał oszczędności.

Strach przed zmianą

„Moje życie już nigdy nie będzie takie samo”.

Choć niektóre aspekty bycia rodzicem powodują trwałą zmianę, należy na nie patrzeć w sposób zróżnicowany. Przez posiadanie dziecka zyskujecie nowe poczucie sensu, dzięki intensywnej miłości i radości wobec niego życie staje się pełniejsze. Często pogłębia to dalsze znaczące relacje w życiu, empatia może być odczuwana intensywniej, a wdzięczność nabiera nowego wymiaru. Gdy strach podpowiada, że będziecie mieć mniej czasu niż wcześniej, ustalcie priorytety w swoim życiu. Bycie rodzicem to odkrywanie siebie, np. umiejętności efektywnego zarządzania czasem i projektami, a także jasnego podejmowania odważnych decyzji – umiejętności te przydadzą się także po powrocie do pracy. Warto pamiętać, że aspekt ciągłych zmian jest czymś całkowicie normalnym i nie musi być postrzegany jako zły.

* * *

Reklama

To normalne, że odczuwacie strach przed zostaniem rodzicem. Nie panikujcie jednak i nie blokujcie siebie myślą: „nie no, ja się nie nadaję”. Zamiast tego zacznijcie od otwartej akceptacji i rozmowy – szczególnie z osobami, które mają doświadczenie i mogą przedstawić realistyczną ocenę. Jeśli wasze obawy przybiorą, np. postać depresji lub ataków paniki, skontaktujcie się z poradnią, lekarzem lub psychoterapeutą. Pamiętajcie: warto pokonywać lęki. W ten sposób opuszczacie swoją strefę komfortu, ale też zdobywacie nowe, wspaniałe doświadczenia i widzicie siebie w zupełnie nowej, spełniającej was roli, jaką jest rodzicielstwo.

Z gabinetu psychoterapeuty

Ona i on po terapii zdecydowali się na dziecko.

Ona: Siedzę z małym dzieckiem na rękach. Wciąż uczę się być mamą. Bezsenne noce i brak wolnego czasu to małe wyrzeczenia w porównaniu z radością, którą odczuwam. Wiem, że Ojciec Niebieski jest świadomy naszych lęków. Jeśli poprosimy Go o pomoc, pomoże nam je przezwyciężyć i iść naprzód z wiarą.

On: Dziś moja córka skończyła rok. Bycie ojcem sprawiło, że rozwinąłem się w sposób, o jakim nigdy wcześniej nie myślałem, że jest możliwy. Chociaż nie czułem się gotowy na ojcostwo, miłość Ojca Niebieskiego motywowała mnie, aby przygotować się najlepiej, jak potrafię. Negatywne aspekty nigdy nie przeważą nad pozytywnymi skutkami takiego Boskiego zadania.

Autorka jest psychoterapeutą.

2025-02-18 13:38

Ocena: +5 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niewojenne skutki wojny

Każdy Polak powinien się interesować tym, jakie efekty przynoszą wojna na Ukrainie i jej ekonomiczne, demograficzne, polityczne i kulturowe aspekty.

Wojna na Ukrainie ujawniła wieloletnie zaniedbania polskich władz w wielu dziedzinach. Przede wszystkim obnażyła brak rozumnie pomyślanej polskiej polityki zagranicznej. Działania dyktowane jedynie emocjami i fałszywymi rachubami, w których najbardziej mobilizującym czynnikiem było liczenie na „wdzięczność”, nie przyniosły spodziewanych efektów. Ukraina, mimo wojennego rozgardiaszu, zachowuje się o wiele bardziej racjonalnie niż polscy politycy, którzy odpowiadają za najbardziej newralgiczne działania. Do Polski wpuszczono bez odpowiednich procedur filtracyjnych każdego, kto chciał przyjechać z Ukrainy. Do dziś utrzymuje się fikcję, że każdy przybysz z Ukrainy powinien być traktowany jako uchodźca wojenny, i asygnuje się na jego utrzymanie oraz na zasiłki socjalne pieniądze z budżetu państwa. Tymczasem wiadomo, że wojna trwa na wschodzie Ukrainy i nie dotyczy terenów zachodnich, skąd pojawiły się setki tysięcy „uchodźców”, którzy pobierają pieniądze przeznaczone dla osób prawdziwie potrzebujących. Ponadto raporty polskiej policji pokazują, że zwiększył się przemyt ludzi, broni i narkotyków, którym kierują ukraińskie bandy kryminalne; dochodzi do fałszerstw dokumentów tożsamości i praw jazdy, które są wykorzystywane przez kierowców kilku firm posługujących się aplikacjami telefonicznymi. Mamy też do czynienia z gangami fałszerzy pieniędzy, co prowadzi do zagrożeń natury nie tylko kryminalnej, ale przede wszystkim ekonomicznej. Policja otwarcie daje do zrozumienia, że nie kontroluje dostatecznie ukraińskiej przestępczości, która pleni się nad Wisłą. Niestety, nie wykorzystaliśmy też należycie faktu, że w Polsce zjawiło się mnóstwo ukraińskich specjalistów z rozmaitych branż. Inne kraje – Francja, Niemcy, państwa skandynawskie – bez przeszkód wyłuskują z fali uchodźców m.in. lekarzy, inżynierów, informatyków. Oferują im o wiele lepsze warunki niż w Polsce, co sprawia, że zasilają oni tamtejsze rynki pracy. Niedługo w Polsce pozostaną osoby o najmniej interesujących profesjach i zdolnościach. Tyle tzw. twarde dane i sytuacja ta nie ma nic wspólnego z moralną oceną rosyjskiej agresji na niepodległy kraj i z polskim stosunkiem do przyszłości Ukrainy.
CZYTAJ DALEJ

Św. Jan Sarkander, kapłan i męczennik

Monika Książek

św. Jan Sarkander

św. Jan Sarkander
Św. Jan Sarkander, kapłan i męczennik (1576-1620). Urodził się w Skoczowie z matki Polki i ojca Czecha. Studiował w Pradze i Grazu. Żył w Czechach opanowanych przez husytów, w czasach prześladowań katolików. Katolikom odbierano świątynie, duchownych wypędzano. Wyjechał do Częstochowy i Krakowa. Po powrocie na Morawy został oskarżony o zdradę stanu i uwięziony. Torturowany, namawiany do zdrady tajemnicy spowiedzi, umarł śmiercią męczeńską. Kanonizowany przez Jana Pawła II w 1995 r. Św. Jan Sarkander jest patronem diecezji bielsko-żywieckiej. Urodził się 20 grudnia 1576 r. w Skoczowie. Zginął śmiercią męczeńską 17 marca 1620 r. Beatyfikowany był 6 maja 1860 r. przez papieża Piusa IX. Kanonizacji Jana Sarkandra dokonał Jan Paweł II 21 maja 1995 r. w Ołomuńcu.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV: pokój to sprawiedliwość dla wszystkich, tak uczył Jan Paweł II

2025-05-30 12:36

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

Pokój buduje się wspólnotowo, poprzez troskę o sprawiedliwe relacje między wszystkimi – powiedział Leon XIV na audiencji dla ruchów i stowarzyszeń, które przed rokiem zorganizowały w Weronie Arenę Pokoju. Odwołując się do nauczania Jana Pawła II, Papież podkreślił, że pokój jest dobrem niepodzielnym: albo jest on udziałem wszystkich, albo nikogo.

Jak przypomniał Leon XIV, w Arenie Pokoju wziął udział papież Franciszek. „Przy tej okazji ponownie podkreślił, że budowanie pokoju zaczyna się od opowiedzenia się po stronie ofiar, dzieląc ich punkt widzenia. Ta perspektywa jest nieodzowna, aby rozbroić serca, spojrzenia, umysły i potępić niesprawiedliwości systemu, który zabija i opiera się na kulturze odrzucenia” – powiedział Ojciec Święty.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję