Czy wiecie, gdzie…
.... znajduje się „lubelska Częstochowa”?
Jednymi z najcenniejszych zabytków Lubelszczyzny są zespół klasztorny oraz schody prowadzące do barokowego kościoła w Radecznicy (diec. zamojsko-lubaczowska), umiejscowionego na tzw. Łysej Górze. Zabytkowy kościół nazywany jest lubelską Częstochową ze względu na przybywających do św. Antoniego pielgrzymów i liczne tradycje związane z wiarą. Początki klasztoru datuje się na 8 maja 1664 r., kiedy to na Łysej Górze ubogiemu Szymonowi, tkaczowi objawił św. Antoni i nakazał mu wybudowanie kościoła właśnie na tym wzgórzu. Początkowo na miejscu objawień stanął krzyż, przy którym odbywały się pierwsze zgromadzenia wiernych. Przy nim dochodziło też do niezwykłych zdarzeń, którym przypisywano znamiona cudów. Wieści o wydarzeniach dotarły do bp. Mikołaja Świrskiego, który wykupił całą wieś i oddał ją pod opiekę Zakonowi Braci Mniejszych św. Franciszka. Zakonnicy postanowili wznieść trwały, murowany kościół i klasztor oraz rozbudować sanktuarium. Opiekę nad tym miejscem gwarantowali biskupi, Sejm Rzeczypospolitej, a nawet król Jan III Sobieski. Konsekracja kościoła miała miejsce w 1695 r. Ojcowie bernardyni zadbali, by sanktuarium stało się także ośrodkiem kultury. Tutaj powstało kolegium serafickie (dla młodzieży męskiej), organizowano naukowe odczyty, projekcje filmów oświatowych, imprezy patriotyczne. W 1938 r. powstała drukarnia, która wydawała także własne czasopismo pt. Głos Kolegialny.
CZYTAJ DALEJ
_1759510669.jpg)
