Piotr Grajter pełni obowiązki kierownika Katedry Organów, Klawesynu i Muzyki Dawnej Akademii Muzycznej w Łodzi. Grę na organach studiował w łódzkiej Uczelni pod kierunkiem prof. Mirosława Pietkiewicza.
Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w roku 1980. Uzyskał również dyplomy w zakresie teorii muzyki (1981) i w zakresie kompozycji (1984). Studia uzupełniające odbył w Wyższej Szkole Muzycznej w Hamburgu. Brał
udział w kursach mistrzowskich interpretacji organowej prowadzonych przez prof. Johannesa-Ernsta Köhlera, prof. Milana Ślechtę i prof. Flora Peetersa. Koncertował w Belgii, Danii, Francji, Niemczech,
a także w Czechach, Mołdawii, Słowacji i na Ukrainie. Uczestniczył w wielu krajowych i zagranicznych festiwalach organowych. Sprawował opiekę artystyczną nad Inowrocławskim Festiwalem Muzyki Organowej.
Obecnie jest profesorem gry na organach i teorii muzyki w Akademiach Muzycznych w Łodzi i Bydgoszczy.
Centralny punkt recitalu, który dał 6 czerwca br. w ramach Niedzieli z muzyką u św. Mateusza, stanowił wielki cykl programowy pt. Wniebowstąpienie Oliviera Messiaena.
Francuski mistrz, najwybitniejszy przedstawiciel muzyki organowej XX w., często wpisywał w swoje utwory program, usprawiedliwiając w ten sposób skomplikowany język dźwiękowy, jakim się posługiwał.
Dwudzielność ta szczególnie wyraziście ujawnia się w jego medytacjach.
Cała kompozycja zdaje się tu przeobrażać w utwór literacki, zawierający treść semantyczną. To wyjątkowe, metafizyczne podejście Messiaena do świata dźwięków odzwierciedla głęboką wiarę i zarazem pokorę
Artysty wobec potęgi Wszechmogącego Boga.
Na cykl Wniebowstąpienie składają się Cztery Medytacje Symfoniczne. Piotr Grajter, łącząc poetycką wrażliwość z racjonalizmem intelektualisty, zespolił kolejne części tego dzieła w porywający fresk
muzyczny. Wyczucie kolorystyczne Solisty sprawiło, że dźwiękowy obraz Chrystusa wznoszącego się ku Ojcu, kształtowały czyste, jasne barwy i krystaliczne światło. Słuchając ostatniej, czwartej medytacji,
można było odnieść wrażenie, jakby Chrystus unosił się ku niebu przed naszymi oczami. Mistrzowskie wykorzystanie możliwości rejestracyjnych zasługuje na słowa szczerego podziwu i uznania.
Podczas koncertu publiczność usłyszała jeszcze Fantazję A-dur Césara Francka i III Sonatę a-moll op. 23 Augusta Gottfrieda Rittera. Utwory, wykonane w wirtuozowskim stylu, były znakomitym dopełnieniem
recitalu, zamykającego ósmy sezon artystyczny Niedzieli z muzyką u św. Mateusza. Tradycyjnie już słowo wiążące należało do red. Janusza Janysta.
Pomóż w rozwoju naszego portalu