Reklama

„Perspectiva” - Czwarty numer studiów teologiczno-historycznych

Niedziela legnicka 36/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ukazał się czwarty numer legnickich studiów teologiczno-historycznych „Perspectiva”.
Składa się on z 18 artykułów, które zostały przyporządkowane do pięciu obszarów poszukiwań naukowo-badawczych.
Naukowym, ale też i obfitym w przeżycia duchowe wydarzeniem minionego już roku akademickiego był zorganizowany przez Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej Kongres Różańcowy. Odbył się w dniach od 2 do 4 października 2003 r. pod hasłem „Kontemplować Chrystusa z Maryją”. Zwołany został przez biskupa legnickiego Tadeusza Rybaka z myślą uczczenia ogłoszonego przez Ojca Świętego Jana Pawła II Roku Różańca Świętego, a także dla pogłębienia osobistej i wspólnotowej modlitwy różańcowej. Cykl wykładów w drugim i trzecim dniu Kongresu zaprezentowali: ks. prof. Józef Kudasiewicz - wykład pt. Tajemnice Światła - teologia i życie, o. dr Kazimierz Pęk MIC - Znaczenie „Rosarium Virginis Mariae” dla odnowy pobożności maryjnej, ks. prof. Józef Swastek - Kontemplacja życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej przez rozważanie tajemnic różańcowych w świetle listu apostolskiego Ojca Świętego Jana Pawła II „Rosarium Virginis Mariae”. Ten ostatni wykład zamieszczamy w tym numerze naszego czasopisma teologiczno-historycznego „Perspectiva”.
W tym roku Kościół obchodzi 150. rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Mając na względzie ten jubileusz, publikujemy w naszych studiach artykuł ks. dr. hab. Bogdana Ferdka poświęcony reinterpretacji tego maryjnego dogmatu.
Zagadnienia biblijne poruszają: Andrzej S. Jasiński OFM - Wystąpienie proroka Ezechiela na tle zbliżającego się upadku Jerozolimy, ks. Jan Klinkowski - Geneza i rozwój kalendarza koptyjskiego, ks. Mariusz Rosik - Marek i Mateusz o Kościele i synagodze.
Z teologii dogmatycznej i duchowości prezentujemy: ks. Bogdan Ferdek - Próby reinterpretacji dogmatu o Niepokalanym Poczęciu, ks. Jarosław Lipniak - Teologia powszechnego apostolstwa w świetle pism św. Wincentego Pallottiego - prekursora Akcji Katolickiej, ks. Andrzej Siemieniewski - Jan Paweł II o Eucharystii: Prawda i życie, ks. Józef Swastek - Kontemplacja życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej przez rozważanie tajemnic różańcowych w świetle listu apostolskiego Ojca Świętego Jana Pawła II „Rosarium Virginis Mariae.
Do zagadnień moralno - społecznych zaliczyliśmy 5 artykułów: ks. Jan Pazgan - Godność, wolność i prawa człowieka, ks. Grzegorz Sokołowski - Bezrobocie w świetle społecznego nauczania Konferencji Episkopatu Polski (La disoccupazione alla luce della lettera sociale della Conferenza Episcopale di Polonia), Anna Sutowicz - Christianitas jako ideał wychowawczy, ks. Bogusław Wolański - Bezrobocie jako wyzwanie dla Kościoła w Polsce, ks. Tadeusz Żurek - Medyczno-psychologiczne aspekty alkoholizmu.
W obszarze teologii praktycznej znajdują się: ks. Stanisław Araszczuk - Główne myśli wprowadzenia do „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii”, ks. Bogusław Drożdż - Internet w duszpasterstwie Kościoła. Próba sformułowania zasad.
Natomiast z dziedziny historii Kościoła przedstawiamy: ks. Jacek Biernacki - Nawiedzenie figury Matki Bożej Fatimskiej w diecezji legnickiej, ks. Władysław Bochnak - Księżna Anna Śląska (1204-1265) - żona, matka, synowa i regentka (część III), Kazimiera Jaworska - Życie i działalność duszpasterska ks. Adama Szczepana Łańcuckiego w latach 1945-1961, ks. Stanisław Kusik - Życie religijne w Strzegomiu w latach 1945-1989.
Druga część periodyku poświęcona recenzjom i omówieniom zawiera 11 pozycji. Pośród nich znajduje się recenzja autorstwa wybitnego człowieka nauki - ks. prof. Stanisława Kowalczyka. Wyrażamy wdzięczność tym wszystkim autorom artykułów i recenzji, którzy zdecydowali się na publikacje swoich materiałów w naszym teologicznym półroczniku legnickiego środowiska. Dziękujemy również tym osobom, które włożyły swój trud i serce w różne prace redaktorsko-wydawnicze. Bez ich udziału te Studia nie mogłyby powstać. Mamy świadomość braku doświadczenia w podjętym dziele, dlatego tym bardziej otwieramy się na wsparcie i podpowiedzi zarówno w zakresie naukowym, redakcyjnym, jak i promocyjno-popularyzatorskim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Św. Maciej Apostoł

[ TEMATY ]

święty

Mathiasrex, Maciej Szczepańczyk/pl.wikipedia.org

Maciej został wybrany przez Apostołów do ich grona na miejsce Judasza (por. Dz 1, 15-26). W starożytności chrześcijańskiej krążyło o św. Macieju wiele legend. Według nich miał on głosić Ewangelię najpierw w Judei, potem w Etiopii, wreszcie w Kolchidzie, a więc w rubieżach Słowian. Miał jednak ponieść śmierć męczeńską w Jerozolimie, ukamienowany jako wróg narodu żydowskiego i jego zdrajca.Wśród pism apokryficznych o św. Macieju zachowały się jedynie fragmenty tak zwanej Ewangelii św. Macieja oraz fragmenty Dziejów św. Macieja. Oba pisma powstały w III wieku i mają wyraźne zabarwienie gnostyckie. Relikwie Apostoła są obecnie w Rzymie w bazylice Matki Bożej Większej, w Trewirze w Niemczech i w kościele św. Justyny w Padwie. Św. Maciej jest patronem Hanoweru oraz m.in. budowniczych, kowali, cieśli, cukierników i rzeźników.

CZYTAJ DALEJ

Nasz diecezjanin na Międzynarodowej Konferencji Liturgicznej w Rzymie

2024-05-15 10:37

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Z pasji do liturgii

Dawid Makowski

Archiwum Dawida Makowskiego

Dawid Makowski jest członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pochodzi z Zielonej Góry

Dawid Makowski jest członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pochodzi z Zielonej Góry

W dniach od 8 do 10 maja 2024 r. w murach Papieskiego Instytutu Liturgicznego w Rzymie odbywała się międzynarodowa konferencja liturgiczna pt. „Sobory, Synody i Liturgia”. W wydarzeniu uczestniczył nasz młody pasjonat liturgii zielonogórzanin Dawid Makowski.

Konferencja była okazją do usłyszenia wielu referatów obejmujących swoją tematyką zagadnienia: synodalności, soboru w Nicei, związku liturgii z synodami diecezjalnymi, inkulturacji liturgicznej, architektury sakralnej, eklezjologii i współczesnych aspektów pastoralnych liturgii. Sympozjum było organizowane ze względu na przypadającą za rok siedemsetną rocznicę zgromadzenia Soboru w Nicei – wyjaśnia Dawid Makowski. - Był to czas bardzo cenny nie tylko naukowo, ale duchowo. Można było doświadczyć powszechności (czyli katolickości) Kościoła, poprzez rozmowę i spotkania z ludźmi z całego świata. Szczególnie interesujące było tu wystąpienie benedyktyńskiego opata dr Oliviera-Marii Sarr OSB, który wygłosił referat na temat inkulturacji liturgicznej w krajach afrykańskich. Pozwolił on słuchaczom dostrzec, w jaki sposób tamtejsze narody rozumieją i praktykują wiarę – dodaje.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję