Projekt "Zatrzymaj aborcję" otrzymał właśnie nr druku (2146) i został skierowany do pierwszego czytania w Sejmie. Powinno ono nastąpić najpóźniej do dnia 28 lutego, tyle bowiem czasu minie od jego złożenia w Sejmie wraz z 830 tys. podpisów Polaków, którzy poparli projekt zakazu aborcji eugenicznej.

"Zatrzymaj aborcję" jest obywatelską inicjatywą ustawodawczą zgłoszoną przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej o tej samej nazwie. Ma ona jeden postulat – wykreślenie aborcji eugenicznej z polskiego prawa, czyli możliwości zabijania dziecka ze względu na podejrzenie choroby lub niepełnosprawności. Na mocy tego zapisu zabija się 95% dzieci poczętych w polskich szpitalach. Według danych Ministerstwa Zdrowia z 2016 r., 1042 na 1098 aborcji dotyczyło właśnie podejrzenia choroby lub niepełnosprawności.

Projekt zakłada zmianę ustawy z 7 stycznia 1993 r., znowelizowanej w 1996 r., o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, wprowadzając do tejże trzy zmiany. Najistotniejszą z nich jest uchylenie art. 4a ust 1 pkt 2, brzmiącego: "Przerwanie ciąży może być dokonane wyłącznie przez lekarza, w przypadku gdy: badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu".

Niedawno biskupi w Słowie Prezydium Konferencji Episkopatu Polski pt. „Kochaj, nie zabijaj!” na Niedzielę Świętej Rodziny przypomnieli potrzebę ochrony życia człowieka na wszystkich etapach jego istnienia.

„W Sejmie czeka projekt ustawy „Zatrzymaj aborcję”. Przewiduje on zniesienie możliwości aborcji eugenicznej. Polscy Biskupi popierają tę obywatelską inicjatywę jako krok do pełnej ochrony życia i apelują do wszystkich ludzi dobrej woli o wyrażenie jej swego poparcia. Apelujemy też do sumień wszystkich posłów i senatorów, mając świadomość, że to od nich zależy decyzja, czy ustawa ta zostanie przyjęta” – napisali hierarchowie.

Inicjatywę "Zatrzymaj aborcję" poparła też m.in. Europejska Federacja Stowarzyszeń Rodzin Katolickich (FAFCE).

Na najbliższym posiedzeniu Sejmu (9-10 stycznia) rozpatrywany ma być natomiast projekt dopuszczający wprowadzenie aborcji praktycznie na życzenie kobiety, zgłoszony przez Komitet Inicjatywy Obywatelskiej "Ratujmy kobiety 2017", złożony z organizacji lewicowych i feministycznych.

Projekt zakłada wprowadzenie aborcji niemalże bez żadnych ograniczeń - kobieta miałaby do niej prawo na własne życzenie przed upływem 12. tygodnia ciąży. Po upływie tego okresu zabijanie dzieci poczętych byłoby dopuszczalne w przypadku, gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety; występuje prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu; lub gdy ciąża jest następstwem gwałtu.

Projekt zmienia m.in. zapisy związane z klauzulą sumienia. Nakłada na świadczeniodawcę obowiązek publicznego udostępnienia listy współpracujących z nim lekarzy, którzy powołują się na klauzulę sumienia, odmawiając udzielania świadczeń zdrowotnych związanych z przerywaniem ciąży. Lista nazwisk byłaby udostępniana kobiecie poddającej się aborcji na jej indywidualne życzenie.

Zapisy te ostro skrytykowała Naczelna Rada Lekarska, zaznaczając, że istota klauzuli sumienia polega na możliwości postąpienia przez lekarza zgodnie z jego wewnętrznymi odczuciami w danym przypadku.

"Niezależnie bowiem od siły argumentów przemawiających za koniecznością dążenia do "świadomego rodzicielstwa", sumienie lekarza pozostaje sferą emocjonalną, w którą ustawodawca nie powinien ingerować" - podkreśliła Naczelna Rada Lekarska.

Lewicowe propozycje skrytykował także Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris. Jego eksperci wskazują przede wszystkim na możliwość likwidacji lub drastycznego osłabienia ochrony prawnej dzieci w prenatalnym okresie ich rozwoju. Co więcej, możliwość zabicia dziecka przed narodzeniem miałaby stać się prawem podmiotowym jego matki.

W myśl projektu, w pierwszych 12. tygodniach ciąży dziecko traciłoby jakąkolwiek ochronę prawną, matka bowiem mogłaby swobodnie zabić je bez jakichkolwiek ograniczeń (aborcja na życzenie). W kolejnych tygodniach ciąży nadal byłoby to możliwe w przypadku zaistnienia określonych warunków. Przede wszystkim chodzi o przesłanki eugeniczne, takie jak zaledwie podejrzenie nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu dziecka, kiedy to można byłoby je zabić do 24. tygodnia ciąży.

Szczególnie drastyczny jest przepis mówiący, że w przypadku, gdyby choroba uniemożliwiała dziecku „samodzielne życie, przerwanie ciąży jest dopuszczalne bez ograniczeń”. Bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych dopuszczalne ma być również przerwanie ciąży w przypadku zagrożenia zdrowia matki. Przepisy te mogą prowadzić nawet do akceptacji zabijania dzieci już po urodzeniu.

Zdaniem dr. Marcina Olszówki, analityka Instytutu Ordo Iuris, "projekt może doprowadzić do akceptacji spotykanego w literaturze prawniczej poglądu, przyznającego ochronę prawną dziecku dopiero od chwili odcięcia pępowiny i sztucznie uznającego, że do tego momentu trwa ciąża. Uchwalenie projektu tworzyłoby warunki pozwalające nazwać „aborcją” zabicie urodzonego już dziecka, jeśli przed odcięciem pępowiny ktoś uzna, że jest ciężko chore lub zagraża zdrowiu matki".