„To okno otwarte na życie. Także okno tych serc, które pragną przyjąć życie złożone w tym miejscu” – mówił goszczący w Bydgoszczy w ramach zgromadzenia dyrektorów diecezjalnych Caritas biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej Wiesław Szlachetka, który poświęcił „Okno Życia”.
To drugie miejsce w mieście, którego istnienie umożliwia w sposób godny, bezpieczny, anonimowy i zgodny z prawem pozostawienie niechcianego noworodka. Wszystko to w ścisłej współpracy z Caritas Diecezji Bydgoskiej. – Pierwsze okno, nad którym czuwają Siostry Klaryski od Wieczystej Adoracji, znajduje się w samym centrum Bydgoszczy. Do tej pory uratowało ono życie dwojga dzieci. Z kolei to będzie funkcjonowało z dala od centrum, gdzie będzie łatwiej trafić tym, którzy się wstydzą, chcą być jeszcze bardziej anonimowi. Cel jest jednak ten sam – pomoc dla życia – powiedział dyrektor diecezjalnej Caritas ks. prałat Wojciech Przybyła.
„Okno Życia” powstało dzięki owocnej współpracy Caritas oraz bydgoskiej Fundacji Wielka Rodzina. Jej siedziba jest zarazem miejscem rodzinnego domu dziecka. – „Okna Życia” są pewną „furtką” dla osób, które nie potrafią sobie poradzić w tych trudnych dniach zaraz po urodzeniu dziecka. Są alternatywą dla porzucenia nowego życia, narażenia go na śmierć – powiedział prezes fundacji Adam Joppek.
Pozostawienie noworodka powoduje po upływie dwóch minut włączenie sygnału alarmowego. Fundacja powiadamia Pogotowie Ratunkowe w celu zabezpieczenia medycznego noworodka i przewiezienia go do szpitala w celu przeprowadzenia badań. Następnie fundacja informuje Ośrodek Adopcyjny Caritas Diecezji Bydgoskiej im. Św. Jana Pawła II. Powiadomiony zostaje również Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w celu nadania dziecku tożsamości i wydania zarządzeń opiekuńczych. Później następuje rozpoczęcie procedury adopcyjnej, dzięki której dziecko trafi do rodziny adopcyjnej. – Na pewno takie okno ani trochę nie koliduje z codziennymi obowiązkami, które są przy prowadzeniu rodzinnego domu dziecka. Wręcz przeciwnie – uczy dzieci, że to życie trzeba chronić i szanować od pierwszych chwil – dodał prezes bydgoskiej Fundacji Wielka Rodzina.
„Okno Życia” znajduje się przy ulicy Łowickiej 68. – Współczesny człowiek bardzo często zapomina o życiu, wykreślając to słowo z codziennego języka. Z drugiej strony – jest dzisiaj wiele rodzin, które chętnie przyjmą dzieci i się nimi zaopiekują, podejmując adopcję – podsumował obecny na poświęceniu okna bp Jan Tyrawa.
Okno zadziałało podczas wizyty Rzecznika Praw Dziecka, a teraz realnie
uratowało życie
W bielskim Oknie Życia 2 września znaleziono pozostawione niemowlę. Jan Paweł – takie imię otrzymał chłopczyk uratowany dzięki inicjatywie prowadzonej w stolicy Podbeskidzia przez Caritas i Zgromadzenie Córek Bożej Miłości
Siostry z Diecezjalnego Domu Matki i Dziecka w Bielsku-Białej Lipniku poinformowały, że do zdarzenia doszło 2 września o godz. 15.10. Wtedy to rozległ się dzwonek alarmujący o tym, że Okno Życia zostało otwarte i – jak się po chwili okazało – pozostawiono w nim noworodka. Zgodnie z procedurą dziecko przeniesiono na przygotowane łóżeczko, sprawdzono ogólny stan jego zdrowia, po czym powiadomiono pogotowie o wydarzeniu. Siostry poinformowały także o tym Caritas Diecezji Bielsko-Żywieckiej, której podlega placówka w Lipniku.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Nieszporami rozpoczęto w sobotę obchody stulecia archidiecezji katowickiej. Nuncjusz apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi powiedział, że nie tylko w związku z jubileuszem oraz zmianą na stanowisku arcybiskupa katowickiego wierni powinni mieć wzrok utkwiony w Jezusie.
Nieszpory odbyły się w Archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach w przeddzień uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Nuncjusz apostolski zwrócił uwagę na to, że zarówno diecezja katowicka (podniesiona do rangi archidiecezji w 1992 r.), jak i uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata zostały ustanowione przez papieża Piusa XI w 1925 r.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
