Reklama

Apostolat Maryjny w archidiecezji łódzkiej

Niedziela łódzka 30/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Apostolat Maryjny to jedna z grupowych form pracy parafialnej w Kościele katolickim, zapoczątkowanych w okresie posoborowym. Jego korzeni należy szukać w działalności Stowarzyszenia Cudownego Medalika, które powstało z inicjatywy ks. Franciszka Domaradzkiego - misjonarza z byłej Galicji, i do pracy na tym terenie. Apostolat uzyskał akceptację papieża Piusa X - 8 czerwca 1905 r. Podstawę jego działalności stanowi Statut, zatwierdzony przez tegoż Papieża 8 lipca 1909 r. W Statucie czytamy: „Apostolat Maryjny jest ruchem religijnym, ma charakter publiczny i skupia osoby, które chcą przez apostolstwo oddawać należną cześć Niepokalanej”. Ruch ten ma konkretne cele:
- pogłębienie kultu Niepokalanej przez życie autentycznie chrześcijańskie;
- oddziaływanie na ludzi zaniedbanych, obojętnych i zagrożonych religijnie, zwłaszcza znajdujących się u kresu życia;
- szerzenie braterskiej miłości i likwidowanie obojętności, niechęci, niezgody i napięć oraz dłuższych sąsiedzkich, względnie rodzinnych, niesnasek i nieporozumień.
Statut określa także bardzo precyzyjnie duchowość i obowiązki członków oraz strukturę organizacyjną: zarząd, dyrektor krajowy i jego rada, dyrektorzy (moderatorzy) diecezjalni oraz przewodniczący w parafiach. Apostolat ma swój hymn: Pod Twoim idziemy znakiem, autorstwa ks. Jana Twardowskiego (słowa) i Andrzeja Cwojdzińskiego (muzyka) oraz znak, którym jest Cudowny Medalik. Członkowie Apostolatu noszą go i przekazują najbardziej potrzebującym Bożej pomocy.
Apostolat Maryjny w Polsce istnieje od 1980 r. Wtedy właśnie obchodzono 150. rocznicę objawień Najświętszej Maryi Panny św. Katarzynie Laboure. Matka Boża uczyniła Apostołką Cudownego Medalika. Pierwsza grupa Apostolatu Maryjnego w archidiecezji łódzkiej powstała w Pabianicach w 1983 r. Powstanie kolejnych grup ks. Teofil Herrmann, autor Przewodnika Apostolatu Maryjnego, zlecił paniom: Klarze Pawlak i Wiesławie Arciszewskiej w 1987 r. podczas spotkania w parafii Matki Bożej Różańcowej w Pabianicach. Z ich inicjatywy powstało dotąd 5 grup w parafiach łódzkich: Podwyższenia Świętego Krzyża (1987), św. Mateusza Ewangelisty (1994), Zesłania Ducha Św. (1996), Matki Bożej Fatimskiej (1996) i Matki Bożej Królowej Pokoju (2001). Ogółem grupy te liczą ok. 160 osób. W 1995 r. Klara Pawlak została mianowana oficjalnie archidiecezjalną moderatorką Apostolatu Maryjnego. Brała udział w spotkaniach wszystkich grup, a osobiście do końca 2005 r. prowadziła grupy: II, III i IV. Ze względu na wiek i stan zdrowia p. Klara zdecydowała się zrezygnować z funkcji moderatorki. Obejmie ją prawdopodobnie Barbara Groblewska - przewodnicząca grupy w parafii św. Mateusza Ewangelisty.
Spotkania poszczególnych grup odbywają się systematycznie, wg wytycznych śp. ks. F. Herrmanna. W sprawozdaniu, opracowanym przez: Klarę Pawlak, Zofię Jabłońską i Barbarę Groblewską, czytamy o zadaniach i formach pracy AM: „Pogłębiamy miłość do Maryi w oparciu o lekturę książek i czasopism religijnych. Organizujemy pielgrzymki do sanktuariów maryjnych dla apostołek i apostołów Apostolatu Maryjnego z terenu archidiecezji łódzkiej. Rozprowadzamy Cudowny Medalik (1954 sztuki w l. 2003-04). Zamawiamy Msze św. za zmarłych członków Apostolatu Maryjnego i ich rodzin. Troszczymy się o to, aby w pierwsze piątki miesiąca do naszych podopiecznych przychodził kapłan z Panem Jezusem. Z okazji 25. rocznicy pontyfikatu Jana Pawła II 25 października 2003 r. Apostolat Maryjny Archidiecezji Łódzkiej, jako dar dla Ojca Świętego, podjął codzienne odmawianie dowolnej cząstki Różańca w jego intencjach. (...) Te intencje zostały wpisane do specjalnej Księgi i za pośrednictwem Rady Miasta przesłane do Watykanu. Szczególną troską otaczamy osoby samotne, obłożnie chore, zagrożone religijnie w obliczu śmierci”.
Z satysfakcją napisano w sprawozdaniu o niektórych owocach prowadzonej działalności: „Kobieta z Zakładu Opieki Społecznej przy ul. Krzemienieckiej po 50 latach przystąpiła do spowiedzi i Komunii św. 92-letni mężczyzna pojednał się z Bogiem przed śmiercią; w ciągu życia tylko 3 razy się spowiadał. Nasza wspólna modlitwa przy łóżku chorej spowodowała odzyskanie przez nią świadomości i przyjęcie sakramentów świętych. W latach 1994-2004 na rzecz Ośrodka Apostolatu Maryjnego w Warszawie (ul. Radna 14) złożono ofiary w kwocie ok. 10 tys. zł”.
3 czerwca 2006 r. w parafii św. Mateusza Ewangelisty przy ul. Strzelców Kaniowskich w Łodzi zorganizowano kolejny Dzień Skupienia Apostolatu Maryjnego Archidiecezji Łódzkiej. Wzięło w nim udział ponad 60 osób. Pierwszą, modlitewną część spotkania prowadził ks. Maciej Rojkowicz. W części konferencyjnej, pod hasłem: Trwajcie mocni w wierze i miłości, uczestnicy spotkania usłyszeli homilię ks. Jana Dobosiewicza, opiekuna Apostolatu Maryjnego w Pabianicach, i prelekcję Barbary Groblewskiej: Bóg jest miłością wg encykliki Benedykta XVI. Po Mszy św. odbyła się agapa, a spotkanie zakończyło się Koronką do Miłosierdzia Bożego.
Uczestnicy skupienia wracali do domów ze wskazaniem ks. J. Dobosiewicza, że działanie zgodnie z hasłem: Wszystko z Niepokalaną ułatwi osiągnięcie celu, aby każda apostołka i każdy apostoł Apostolatu Maryjnego stali się ludźmi modlitwy przez modlitwę, która jest solą działania. Apostolat powinien dotrzeć wszędzie tam, dokąd nie dociera kapłan. Aby te zadania wypełnić, musimy być mocni w wierze.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nikt nie jest postawiony poza nawiasem Bożego miłosierdzia

2025-10-30 10:15

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Żeby zobaczyć głębszy sens tego, co mnie spotyka, naprawdę dostrzec ludzi, którzy mnie otaczają, trzeba prosić o pomoc Boga. To właśnie znaczy „spojrzeć w górę”, czyli modlić się. Na modlitwie proszę Boga, aby nauczył mnie właściwie patrzeć na siebie i ludzi, na całe moje życie, i dostrzegać we wszystkim, co mnie spotyka, nawet w trudnościach i lękach, coś szczególnego, co może być dla mnie dobre, co może mnie uczy nić lepszym, bardziej wrażliwym na otoczenie.

Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».
CZYTAJ DALEJ

Psalm na Wszystkich Świętych: Jak wejść do sanktuarium serca?

2025-11-01 11:09

[ TEMATY ]

uroczystość Wszystkich Świętych

1 listopada

Psalm

© Mirek Krajewski / Family News Service

Psalm 24 to hymn o wstępowaniu, czyli o drodze człowieka, który pragnie wejść w przestrzeń Boga

Psalm 24 to hymn o wstępowaniu, czyli o drodze człowieka, który pragnie wejść w przestrzeń Boga

Psalm 24 to hymn o wstępowaniu, czyli o drodze człowieka, który pragnie wejść w przestrzeń Boga. Nie chodzi tu jednak tylko o świątynię z kamienia, ale o wewnętrzne sanktuarium serca - wskazuje o. Piotr Kwiatek, kapucyn, doktor psychologii, inicjator psalmoterapii w komentarzu Centrum Heschela KUL do śpiewanego w kościołach w Uroczystość Wszystkich Świętych Psalmu 24.

O. Kwiatek zaznacza, że psalmista „Dawid śpiewa o ziemi należącej do Pana, o czystych rękach i sercu, o pokoleniu, które szuka Jego oblicza. To psalm graniczny: między materią a duchem, ziemią a niebem, posiadaniem a oddaniem".
CZYTAJ DALEJ

Abp Depo: Nie lękajmy się być świętymi w codzienności

2025-11-01 15:02

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

cmentarz Raków

Dzień Wszystkich Świętych

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

– To wiara przyprowadziła nas dzisiaj na cmentarz. Ona, będąc więzią osobistego spotkania z Bogiem, daje nam nadzieję uczestnictwa w życiu Boga na wieczność – powiedział w homilii abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który przewodniczył 1 listopada, w uroczystość Wszystkich Świętych Mszy św. w kaplicy Zaśnięcia św. Józefa na częstochowskim cmentarzu Raków oraz procesji.

– Wiara każe nam kroczyć drogą Jezusowych błogosławieństw, które są Jego autoportretem. Na tych drogach kroczyli święci zapatrzeni w Chrystusa poprzez codzienne zmaganie o prawdę i świętość – podkreślił abp Depo.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję