Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie!

Przeżywamy w dniu dzisiejszym podniosły moment, który zapisuje sie wielkimi zgłoskami w historii diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Jak wiadomo, Ojciec Święty Benedykt XVI decyzją ogłoszoną w dniu 5 sierpnia mianował nowego biskupa diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Pozwólcie, że w tym miejscu skieruję kilka słów do bp. Jana Śrutwy, który dzisiaj kończy swoją posługę i misję w diecezji, a słowa te, które teraz przytoczę, wypowiedziałem w liście do niego skierowanym w dniu 10 lipca.

Drogi Księże Biskupie Janie, Ojciec Święty składa Ci gorące podziękowanie za przykładną posługę kapłańską i biskupią pełnioną w Kościele, który jest w Polsce. Wniósł Ksiądz Biskup, jak podkreślił kaznodzieja i konsekrator abp Michalik, nieoceniony wkład w formację intelektualną i duchową całych pokoleń księży, pełniąc posługę wychowawcy i wicerektora oraz wykładowcy historii Kościoła w WSD w Lublinie. Wielki wkład wniósł również Ksiądz Biskup w dorobek Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, będąc od 1972 r. pracownikiem naukowym, a od roku 2000 profesorem zwyczajnym. Praca naukowa Księdza Biskupa była związana z katedrą Historii Kościoła, Starożytności i Instytutem Historii Kościoła Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pełnił Ksiądz Biskup także wiele funkcji administracyjnych w Uniwersytecie. W latach 1981-83 był prodziekanem Wydziału Teologicznego, następnie w roku akademickim 1983-84 pełnił funkcję prorektora do spraw młodzieży, a w latach 1988-89 był rektorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Powołany 4 sierpnia 1984 r. do posługi biskupiej, pełnił ją najpierw jako biskup pomocniczy diecezji lubelskiej, będąc wikariuszem generalnym biskupa lubelskiego dziś tutaj obecnego, którego tutaj serdecznie witamy i pozdrawiamy. Na mocy bulli Papieża Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus, z dniem 25 marca 1992 r. została utworzona diecezja zamojsko-lubaczowska, stanowiąca część metropolii przemyskiej obrządku łacińskiego. Ojciec |więty powierzył Biskupowi Janowi misję utworzenia struktur tejże diecezji ustanawiając go pierwszym biskupem diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Duży wkład pracy w organizację diecezji wniósł Ksiądz Biskup poczynając od utworzenia Kurii Diecezjalnej, Sądu Diecezjalnego, Wyższego Seminarium Duchownego z siedzibą w Lublinie, Muzeum Diecezjalnego, Domu Księży Seniorów i innych instytucji kościelnych, aż do przeprowadzenia pierwszego synodu diecezji w roku 1996. Jest to wyraz wielkiego zaangażowania Księdza Biskupa w powierzoną mu misję. Pasterską troską otaczał Ksiądz Biskup formację młodzieży, tworzył m.in. Diecezjalny Uniwersytet Ludowy dla kształcenia działaczy katolickich na wsi, Kolegium Katechetyczne w Zamościu dla kształcenia przyszłych katechetów i Wydział Nauki Prawa i Ekonomii KUL z siedzibą w Tomaszowie.
Księże Biskupie Janie, brał Ksiądz aktywny udział w pracach Konferencji Episkopatu, jak podkreślił abp Michalik, jako Przewodniczący Komisji Episkopatu do spraw sztuki kościelnej. W roku 1995 został powołany przez Papieża Jana Pawła II na konsultora Papieskiej Komisji ds. Kościelnych Dóbr Kultury, zaś 21 maja 1997 r. został powołany na członka tejże komisji. Może Ksiądz Biskup w pokorze ducha powiedzieć za św. Pawłem: „Pan stanął przy mnie, żeby przez moje posługiwanie dopełniło się głoszenie Ewangelii”. Do tych słów dołączam także moje wyrazy uznania, podziękowania w imieniu własnym i Stolicy Apostolskiej. Bóg zapłać Księdzu Biskupowi za ten trud apostolski.

Drogi Księże Biskupie Wacławie, Ojciec Święty Benedykt XVI powierzył Ci duszpasterską troskę w charakterze biskupa diecezjalnego o lud Boży diecezji zamojsko-lubaczowskiej, która została powołana do istnienia przed 14 laty. Została ona utworzona z 10 dekanatów diecezji lubelskiej i 4 dekanatów administratury apostolskiej w Lubaczowie. Administratury, którą kierował i duchową opieką otaczał obecny tutaj wśród nas kard. Marian Jaworski, którego serdecznie witamy i dziękujemy za tę troskę, jaką bezpośrednio otaczał administraturę apostolską w Lubaczowie, która była niczym innym, jak częścią diecezji lwowskiej w granicach obecnych politycznych Rzeczypospolitej Polskiej. Bóg zapłać.
Stolicą diecezji zamojsko-lubaczowskiej został Zamość - przepiękne miasto zwane Padwą Północy, zaś kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Lubaczowie został podniesiony do godności konkatedry. Diecezja liczy obecnie blisko 500 tys. wiernych, którzy dziś w jej strukturach żyją w 19 dekanatach, 179 parafiach, obsługiwani przez prawie 450 kapłanów. Diecezja ma także 19 instytutów życia konsekrowanego, 4 męskie i 15 żeńskich w 29 domach zakonnych. Biskup Jan zatroszczył się o utworzenie struktur diecezji, a więc Kurii Biskupiej, Seminarium, Domu dla Księży w Biłgoraju i wielu innych. Dziś przekazuje Ci to dziedzictwo jako drugiemu biskupowi diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Przyjmujesz je w dniu Twojej konsekracji poprzez objęcie tej diecezji jurysdykcyjne i liturgiczne. My wszyscy tu zebrani, biskupi i kapłani, wspólnoty zakonne i lud Boży tej diecezji polecamy Bogu w modlitwie Twoją osobę i to Twoje nowe powołanie w Kościele jako pasterza diecezji, abyś je realizował z pełnym oddaniem zatroskanego pasterza i przewodnika w pielgrzymce wiary, miłości, nadziei ludu Bożego tej diecezji zgodnie z Twoim zawołaniem biskupim jakie sobie obrałeś „Ku Chrystusowi Odkupicielowi człowieka”. Cała Twoja pielgrzymia droga jako przewodnika i pasterza jest dziś okryta wielką tajemnicą. Tę tajemnicę będziesz odkrywał z każdym dniem rozpoczętej dziś posługi. Modlimy się więc gorąco w dniu Twoich święceń biskupich, aby całe Twoje dotychczasowe doświadczenie kapłańskie było Ci pomocne i znalazło swój konkretny wyraz w słowie, postawie i czynie. Niech w tej pracy towarzyszy Ci życzliwość kapłanów, osób życia konsekrowanego i całego ludu Bożego, a światło Ducha Świętego niech Ci przyświeca ustawicznie na tej pielgrzymiej i pasterskiej drodze. W lubaczowskiej konkatedrze znajdziesz obraz Matki Boskiej Łaskawej, przed którym kilka wieków temu król Jan Kazimierz składał śluby we Lwowie. Kard. Stefan Wyszyński upamiętnił wielki jubileusz tych Ślubów w 1956 r. poprzez Jasnogórskie Śluby Narodu. W duchu tych Ślubów odnawianych niedawno na Jasnej Górze, ale także przede wszystkim przez posługę sługi Bożego Jana Pawła II, który w Częstochowie odnawiał i oddawał cały naród Matce Syna Człowieczego, w duchu tych Ślubów polecamy Cię w dniu dzisiejszym Bogu, całą Twoją posługę Tej, która jest naszą Gwiazdą Zaranną i Światłem na naszej pielgrzymiej drodze. Niech Ona będzie Ci gwiazdą i uprasza Ci obfitość łaski Bożej nieodzownej do dobrego spełniania posługi ucznia Chrystusa Pana. Niech towarzyszą Ci Jej słowa wypowiedziane w Kanie Galilejskiej: „Zróbcie wszystko cokolwiek Syn wam powie”. Szczęść Ci Boże w tej pracy. Niech Ci Pan Bóg błogosławi.