Drodzy przyjaciele z parafii Due Palazzi z Padwy,

Przeczytałem rozważania Drogi Krzyżowej, które wszyscy razem złożyliście w darze. Zgłębiłem wnioski waszych słów i poczułem się ugoszczony, u siebie. Dziękuję za podzielenie się ze mną odrobiną waszej historii. Bóg mówi o sobie i mówi do nas w obrębie historii. Zaprasza nas uważnego i miłosiernego słuchania.

Chcę wam podziękować również dlatego, że rozproszyliście wasze imiona nie w morzu anonimowości, lecz wielu ludzi związanych z więziennictwem. W ten sposób, na Drodze Krzyżowej, opowiecie waszą historię wszystkim tym na świecie, którzy żyją w takiej samej sytuacji. Pocieszające jest czytanie historii, w której zawarte są opowieści nie tylko o osobach osadzonych, ale o wszystkich tych, którzy miłują więziennictwo. Razem, jest to możliwe. Razem. Serdecznie was ściskam. Chociaż jestem pewien, że ks. Marco zawsze wam o tym przypomina, proszę was: módlcie się za mnie. Zawsze jesteście obecni w moim sercu. Dziękuję.