Parafia pw. św. Odilo, która znajduje się przy 2244 East Ave, w Berwyn Ill, wprowadza w życie apostolski list Benedykta XVI - „Summorum Pontificum” i rozpoczyna zgodnie z zaleceniami tego dokumentu odprawianie Mszy św. po łacińskiej. Na początek będzie to dodatkowa Msza św. o godz. 7 pm w pierwsze trzy wtorki listopada czyli - 6, 13, i 20.
Uroczystą Mszę św. za zmarłych, zwaną Requiem Missa, będzie celebrował proboszcz ks. Anthony Brankin i asystujący kapłani: ks. Ryszard Groń i ks. Adam Galek oraz proboszcz parafii St. Lambert ks. Ryszard Simon, który wygłosi trzy kazania na tematy ostateczne, a są nimi: śmierć, sąd ostateczny, niebo lub piekło. Muzyczną oprawę Mszy św. poprowadzi Paul Rau, miejscowy organista.
Pamiętajmy, że pozwolenie Papieża na odprawianie Mszy św. łacińskiej ma na celu głębsze zrozumienie istoty Eucharystii i zwrócenie uwagi na jej wielką tajemnice, która przy pomocy różnorodnych gestów, znaków i pięknego śpiewu ma przeniknąć do naszej duszy. Msza św. jest bezkrwawą ofiarą Jezusa Chrystusa, podczas której On sam ofiaruje siebie za nas swojemu Ojcu tu i teraz i uobecnia Jego śmierć i zmartwychwstanie przez słowo i sakrament.
Nasze uczestnictwo wymaga wykonania ze zrozumieniem słów i znaków, które wyrażają naszą wiarę w żywą obecność Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina i prowadzą do większej chwały Bożej przez sprawowanie Eucharystii. W tradycji Kościoła zarówno Zachodniego, jak i Wschodniego była zawsze pielęgnowana w liturgii piękna muzyka i śpiew. Jeden z teologów wschodnich powiedział: „Ja wiem, że nasi ludzie byli od tylu wieków oświecani przez przyjmowanie Chrystusa i Jego nauczania... Oni uczyli się w kościołach, gdzie przez wieki słyszeli modlitwy i pieśni, które są lepsze niż słowa... Ich główna szkoła chrześcijańskiego życia była naznaczona niekończącymi się cierpieniami znoszonymi w ciągu historii... Byli oni odrzucani przez wszystkich, prześladowani i pracujący dla wszystkich, pozostawali zawsze sami z Chrystusem Pocieszycielem, którego nosili w ich duszach, i który zbawił ich od rozpaczy”.
W czasach komunizmu za Wschodzie liturgia w świątyniach była jedynym źródłem kontaktu z Bogiem. Dzięki tej liturgii wiara przetrwała i dzisiaj się odradza. Przez uczestnictwo w pięknej liturgii doświadczyć możemy głębokiego spotkania z Bogiem żywym, który przychodzi do nas w sposób sakramentalny. Liturgia wychowuje do mistycznego obcowania z Bogiem.
Od dzieciństwa jesteśmy złączeni z pieśniami śpiewanymi w Kościele, z cyklem powtarzanych świąt, urzeczeni ich nastrojem i wymową, wciągani w rytm światła, muzyki, zapachu kadzidła. Wiemy, gdzie stać, kiedy klękać i żegnać się znakiem krzyża. Śpiew tworzy uczuciową więź między wiernymi, wpatrzonymi w ołtarz i zasłuchanymi w melodie, których słuchali nasi pradziadowie i ojcowie. Łaciński śpiew gregoriański był w naszej kulturze nośnikiem wartości jednoczących naszych współbraci na całym świecie i narzędziem wychowania społecznego. Powrót do łaciny nie jest krokiem wstecz, lecz ubogaceniem naszego życia liturgicznego i ukazaniem szerszej perspektywy żyjącego i ciągle odradzającego się Kościoła.