Reklama

Słów kilka o tym, jak żyć ze świętymi na co dzień

Niedziela podlaska 9/2008

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Świętych mamy tylu, że nie starcza dni w roku, by zwrócić się do każdego. Fachowców można znaleźć chyba we wszystkich możliwych dziedzinach. Choć wielu z nich żyło dziesiątki, setki, a nawet tysiące lat przed nami, to umieją doskonale zająć się sprawami dzisiejszymi. Swojego świętego mają zarówno ci, których boli gardło, jak i ci, którzy lubią poszperać w Internecie. Należałoby zdać sobie sprawę, że święci towarzyszą nam w zasadzie w każdej dziedzinie życia. Słyszy się o kilku tysiącach kanonizowanych, niektóre źródła podają nawet liczbę dziesięciu tysięcy, ale trzeba pamiętać, że oprócz tych, którzy są oficjalnie uznani przez Kościół, istnieje rzesza tych, o których zapomniano, nie doceniano albo też nie zauważono. Sam Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ponad czterysta osób, ponad tysiąc beatyfikował. Papież Benedykt XVI powiedział, że obecność świętych w naszym życiu pozwala myśleć o śmierci bez strachu. Pewne jest też, że święci to nasi orędownicy w niebie, pomagają nam kontaktować się z Bogiem, dlatego warto być z nimi w dobrych stosunkach.

Wysoko wyspecjalizowani

Chronią przed chorobami, klęskami żywiołowymi, mają pod opieką sprawy osobiste i rodzinne. Czuwają nad tym, co dzieje się w regionie, kraju, na kontynencie i w świecie. Można więc zauważyć, że zakres działania świętych jest szeroki.
Na jakiej zasadzie przydzielane są patronaty? Może odbywać się to w zależności od dokonanego cudu przez świętego, szczególnego daru lub zdolności (jak np. św. Klara, którą Pius XII uczynił patronką telewizji z powodu widzenia, jakiego doznała w jedno ze świąt Bożego Narodzenia. Podczas choroby słyszała odprawiane w kościele nabożeństwo i widziała Jezusa w żłóbku). Męczennicy zaś przeważnie chronią przed chorobami, które kojarzą się z ich cierpieniem (np. torturowany św. Erazm, któremu wyrywano wnętrzności, wzywany jest, gdy boli brzuch). Nad ludźmi pracującymi czuwają patroni, którzy sami wykonywali podobny zawód, i tak np. św. Andrzej opiekuje się rybakami, bo sam nim był, a św. Mateusz jest patronem księgowych i bankierów, gdyż sam był poborcą podatkowym. Oprócz tych „wąskich” specjalizacji święci zajmują się również sprawami „szerszymi”, o bardzo dużej wadze, np. państwowej. Stąd św. Patryk patronuje Irlandii (przyczynił się do jej chrystianizacji), św. Franciszek z Asyżu - Italii, św. Piotr i św. Paweł - samemu Rzymowi. Polską obok św. Kingi i św. Wojciecha opiekuje się św. Stanisław ze Szczepanowa - krakowski biskup, zamordowany na polecenie Bolesława Śmiałego po tym, jak rzucił na surowego króla klątwę. Jak głosi legenda, ciało jego zostało poćwiartowane na 72 części, które potem w cudowny sposób się zrosły. Istnieją też święci opiekunowie, którzy nigdy nie byli ludźmi - to archaniołowie. Oni też mają przydzielone pole swojej działalności (np. św. Gabriel zwiastujący Maryi jest opiekunem gazeciarzy i posłańców, a także radia i telefonu, św. Michał Archanioł - patronem policjantów i żołnierzy). Niezależnie od tego, jak bardzo nasz patron jest zajęty i ile spraw ma na głowie, warto zwracać się do niego, nie czekając na swoją kolej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Porozmawiaj z nim

Świętego nie można traktować jak maszynki do spełniania życzeń czy dobrej wróżki i tworzyć dla niego list z życzeniami. W złym guście jest też zwracanie się do świętego tylko w momencie, kiedy wszystkie inne środki zawiodły i nie ma już dla nas ratunku, w myśl przysłowia: „Jak trwoga to do Boga”. Co prawda jest jeden taki święty, który czeka, aż przyjdziemy do niego w sprawie beznadziejnej - to św. Juda Tadeusz, jednak z pewnością byłoby mu miło, gdybyśmy i jego zapewnili o codziennej pamięci. Nie można też obrażać się na patrona, kiedy nie widzimy owoców modlitwy (choć podobno w dawnym średniowieczu istniał zwyczaj „poniżania relikwii”, tzn. chłostano relikwiarz, gdzie znajdowały się kości świętego, który niestety „nie chciał” wstawić się za wiernymi). Często trzeba dużo wytrwałości i pokory, aby modlitwa została wysłuchana. Faktem jest, że święty, który nam pomaga, jest już w niebie, widzi Boga, jest blisko Niego, więc może zrobić więcej niż nawet najwyżej postawiony człowiek na świecie. Ufajmy więc, że zostaniemy wysłuchani.

Reklama

Święty - też człowiek

Trzeba pamiętać, że święci też byli ludźmi. Mogą nas czasami zmylić rzeźby, figury czy obrazy umieszczane w kościołach, często przedstawiające świętych jako ludzi nierealnych. Czasem są skrajnie umęczeni, a czasem w zadziwiającej ekstazie - niedostępni. Jeszcze innym razem mają wygląd niemalże anielski, nieziemski. I jak tu wierzyć, że każdy z nas może być święty, skoro nie widzimy podobieństwa między sobą a postacią z obrazu? Każda epoka miała swoich świętych i nie były to wcale anioły z urodzenia. Byli to ludzie z krwi i kości. Pochodzili z różnych stanów i środowisk. Znajdowali się wśród nich duchowni i świeccy, osoby o błękitnej krwi i ludzie prości. Zostali postawieni nad nami i tak też ich traktujemy: z szacunkiem i z godnością. Ale byli też podobni do nas, dlatego można żyć z nimi w dużej zażyłości. Przoduje w tym Kościół włoski. W Asyżu znajduje się mnóstwo barów o nazwie San Francesco, natomiast Neapol chroniony jest przed wybuchem Wezuwiusza przez św. Januarego, który wspomaga także mieszkańców w znalezieniu pracy, jak i sprzyja klientom grającym w lotto. Stąd też liczne neapolitańskie kolektury noszą nazwę San Gennaro. Takich przykładów, gdzie ze świętymi żyjemy na co dzień, można znaleźć więcej.

Jak zostać świętym?

Podczas kanonizacji bł. Kingi w Starym Sączu Jan Paweł II wzywał: „Święci nie przemijają. Święci żyją świętymi i pragną świętości (...). Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie kończący się wiek i nowe tysiąclecie erą ludzi świętych!”. Papież pragnął, abyśmy byli świętymi i sam dał nam przykład, jak dojść do świętości. Jednak tak po ludzku wydaje się to być trudne, i jest takie. Można zadać pytanie: Czy lepiej jest zacząć i skończyć tak jak legendarny św. Aleksy, umierając z głodu i bólu pod mostem, i w ten sposób otworzyć sobie drogę do nieba? Czy może lepiej być uśmiechniętym zwykłym człowiekiem? Święty to przede wszystkim świadek żywej wiary, sługa Boga i ludzi. Nie musi być herosem ani męczennikiem. Ważne są te małe kroki, dzięki którym nauczymy się chodzić po ścieżkach życia, a nawet przeskakiwać życiowe przepaści i pułapki. Święty to człowiek, który jest zakochany w Bogu i z miłości do Niego gotowy jest ponieść każde ryzyko. Ryzyko związane czasem z dużym cierpieniem, czasem wyzbyciem się życia, jakie prowadzi zwykły człowiek. Za to wszystko otrzymujemy jednak Boga i życie wieczne. Otrzymujemy zatem wszystko, co najważniejsze w obecnym i przyszłym życiu. Każdy ma swoją drogę do świętości i to od niego zależy, w jaki sposób ją przejdzie. Świętość to nie miejsce w niebieskim domu z wykupioną rezerwacją, dlatego ważna jest świadomość, że każdy z nas jest do niej powołany. Ta oferta jest na wyciągnięcie ręki dla chętnych, odważnych i gotowych na ryzyko ze stuprocentową pewnością wygranej. Spróbuj - naprawdę warto!

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: Co to jest Królestwo Boże?

2024-06-15 08:17

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

Karol Porwich/Niedziela

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

16 czerwca 2024, XI niedziela zwykła, rok B

CZYTAJ DALEJ

Marsz za tym co najważniejsze

Pod hasłem "Zjednoczeni dla życia, rodziny i Ojczyzny" w kilkunastu miastach w Polsce odbędą się dziś Marsze dla Życia i Rodziny. Od kwietnia do października marsze odbywają się w ponad 50 polskich miastach. "Chcemy jasno wyrazić sprzeciw wobec działań mających podważyć prawa do życia od poczęcia do naturalnej śmierci" – mówi Vatican News koordynator marszów Paweł Kwaśniak z Centrum Życia i Rodziny. Do udziału w Marszach dla Życia i Rodziny zachęca Konferencja Episkopatu Polski.

Dziś marsze przejdą ulicami m. in. Warszawy, Krakowa i Gdańska, ale też mniejszych miast - Łęcznej, Gryfic czy Dzierżoniowa. Marsz w stolicy rozpocznie o 11:30 Msza święta w kościele pw. św. Aleksandra przy Placu Trzech Krzyży. Następnie uczestnicy przejdą pod Sejm, kancelarię premiera a marsz zakończy się przed Pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego przy Belwederze.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś podczas jubileuszu przedszkola ss. Karmelitanek Dzieciatka Jezus: czy królestwo Boże rośnie w tobie?

2024-06-16 19:08

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Paweł Kłys

- Królestwo Boże rośnie w nas z tego, co my lekceważymy: ze Słowa Bożego, z sakramentów, z drugiego człowieka, którego uważamy za gorszego od siebie, słabego, grzesznego, który nie ma mi nic do powiedzenia, od którego nic nie przyjmę. Możesz nie przyjmować, ale to jest dowód na to, że jesteś królestwem własnym, a nie Bożym!- mówił kard Ryś.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję