Reklama

U Paulinki z wizytą po latach (3)

Niedziela przemyska 9/2008

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czas wolny. Ileż razy marzył o takim darze losu. I oto teraz on się spełnił. Trzeba go było w sposób racjonalny zagospodarować. Póki co dał sobie miesiąc wolnego - w ramach tak należnego urlopu po wielu latach. Czas Wielkiego Postu sprzyjał jednocześnie zaangażowaniu się w pracę duszpasterską. Pojawiły się zaproszenia do rekolekcyjnych spowiedzi. Ruszyła wszak lawina szkolnych rekolekcji. A te niosły ze sobą nie tylko okazję do pracy, ale i interesujących obserwacji. Zaproszony przez proboszcza, z ciekawością słuchał dobrze opracowanych refleksji młodego księdza. W oczach ks. Krzysztofa widział pewien niepokój.
- Widzę, że mocno przeżywasz te rekolekcje. Mam nadzieję, że to nie lęk przede mną.
- Nie będę ukrywał, że w jakimś procencie tak. Ale to niewielki procent. Jestem jeszcze młody, ale już uczę się, że na owoc tych rekolekcji składa się wiele czynników. Ze swojej strony wydaje mi się, że zrobiłem w miarę wszystko. Sporo czytałem, w moich przygotowaniach nie brakowało modlitwy. Teraz przychodzi czas na moich „odbiorców”. I to właśnie oni mnie najbardziej tremują.
- Dlaczego?
- Ksiądz nie uczył w gimnazjum. To specyficzna młodzież, bo też przeżywa szczególny wiek.
- Nie rozumiem.
- Widzi ksiądz, ja uczę taką młodzież. Co prawda na tradycyjnej wsi, w której jeszcze młodzi mają do pomocy pewien etos tradycji. To on w dużej mierze chroni ich od nieprzemyślanych zachowań. A tu jest miasto. Istna mozaika zachowań i wielka pokusa do nieodpowiedzialnych wybryków. W klasie jest ich 20-30. Są znani. Teraz korzystają z anonimowości. Rej wodzą tak zwani liderzy, którzy chcą zaimponować swoją niezależnością, zademonstrować swój bunt.
- Przeciw czemu się buntują?
- To jest właśnie problem. Nie wiedzą. Jak mówią, dla draki.
- Myślę, że wszystko się uda. Będę z całą życzliwością ci towarzyszył.
- Dziękuję.
Nadeszła oczekiwana godzina. Po dwóch lekcjach w szkole kościół zapełnił się młodymi. W prezbiterium grupa muzyczna, ktoś z animatorów rozdaje po kościele śpiewniki. Kandydaci do czasu pustyni dalecy są jednak od skupienia. Przemieszczają się po kościele jak po rynku. Witają się, wymieniają poglądy, po czym zmierzają w kierunku kolejnych znajomych. Wreszcie w całe zamieszanie wkracza ks. Tomasz - katecheta. Jego doniosły głos, a przede wszystkim głos znajomy ucisza nieco świątynię pełną młodych. Rozpoczyna się przygotowanie liturgii Mszy św. Widać, że ks. Tomasz sporo czasu poświęcił na przygotowanie tych rekolekcji w czasie katechez. Czuje się, że młodzież ma dla niego wielki szacunek. Po chwili kościół wycisza się, do głosu dochodzą animatorzy muzyczni. Jest dobrze - myślę sobie. Wsłuchuję się w melodie i słowa kolejno proponowanych pieśni. Nagle kątem oka dostrzegam coś niepokojącego przy jednym z konfesjonałów. Trzej młodzieńcy zaczynają go po prostu demolować. Odrywają elementy ozdobne i wrzucają do środka. Nie wiem, jak stary jest ten konfesjonał, czy to zabytek, czy nie, ale to nieważne. Zaczyna się we mnie gotować. Niedostrzeżony podchodzę ich od strony, od której nie mogą mnie zobaczyć.
- Co wy tu wyrabiacie?
Zaskoczeni, mierzą mnie wzrokiem. Wizja lokalna nie wypadła dla nich korzystnie. Widzę w oczach ich myśli: Kurcze, nie jest dobrze. Gość nie jest młody, ale gabaryty, no, no. Nawet przy pewnej nieudolności może nas staranować. Jeden z uczestników demolki chowa do kieszeni śrubokręt. Inni, jakby nic się nie stało, udają, że nagle zainteresował ich śpiew. Dla mnie to też niełatwy moment. Co robić? Najprościej byłoby ich wyprowadzić z kościoła i poprosić katechetę. Czy wyjdą? Mogą zademonstrować swój bunt, moje gabaryty nie na wiele się przydadzą. Podejmuję jednak ryzyko.
- Widać, nie bardzo wiecie, po co tu przyszliście. Chodźcie ze mną.
O dziwo, wychodzą. Pokornie. Po drodze spotykamy katechetę. Wychodzi z nami.
- Co jest? - pyta zrozumiałym im językiem.
Spuszczają oczy. Nie ma w nich buntu.
- Głupia sprawa, proszę księdza.
- Głupia? Tomek nabiera impetu. To nie sprawa, ale wandalizm.
- My to naprawimy. Możemy wrócić do kościoła?
- Nie. Dzisiaj już nie. Teraz potrzebny jest wam czas na przemyślenie tego, coście zrobili i obmyślenie sposobu naprawienia tego konfesjonału. A na to potrzebne jest świeże powietrze. Jesteście wolni. Jutro poproszę wychowawcę, by wpisał wam nieobecność. Potem zobaczymy.
Ks. Krzysztof - rekolekcjonista - nie dostrzegł tego incydentu. Wraca na obiad zadowolony. Nie chcemy psuć jego dobrego samopoczucia. Przed nim jeszcze dwa kolejne dni.
Proboszcz już poinformowany o zajściu, widać niecierpliwie czeka na koniec obiadu. Wiem, że będą trudne duchownych rozmowy.
- No i co, teoretyku? Przez tyle lat czytałem te twoje peany na temat rekolekcji szkolnych. Ciekawe, co dziś byś napisał?
- No, to jeszcze nie koniec świata.
- Aha, to może jutro pójdziesz w miasto? Tam ta „lepsza część” podmiotu ewangelizowanego ujawni ci swoje oblicze. Masz głowę, co ja przeżywam? Cały Wielki Post. To pierwsza seria. Jeszcze będzie pięć. I za każdym razem po zakończeniu chodzę po kościele jak po trzęsieniu ziemi i patrzę, co się znowu zmieniło. A zmienia się, zmienia. Z ministrantami, dla przykładu, odrywamy od ławek pozostawione gumy do żucia. Jednego roku okazało się, że nie wolno brać ministrantów, bo mogą się zgorszyć tym, co znajdują.
- Ewangelizacja wymaga ofiar - kwituję.
- To zapraszam cię na kolejne dni. Może potem porozmawiamy.
Wracam z głową pełną różnorakich myśli. Hm. Św. Paweł niosąc Ewangelię ryzykował śmierć podczas sztormu. Tak - replikuje moje krytyczne ego - ale na statku nikt tej krypy nie demolował. Kotłowanina myśli. Poczekam na kolejne dni

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Trwają przygotowania do synodu nt. synodalności: pierwsza wersja dokumentu roboczego gotowa

2024-06-25 14:27

[ TEMATY ]

synod

episkopat

Gotowa jest pierwsza wersja dokumentu roboczego na październikową sesję synodu nt. synodalności. Instrumentum laboris jest aktualnie konsultowane przez ok. 70 osób reprezentujących lud Boży z całego świata, o różnej wrażliwości kościelnej i z różnych „szkół” teologicznych. Po zaaprobowaniu ostatecznej wersji dokumentu przez papieża Franciszka zostanie on opublikowany. Ma to nastąpić w pierwszej połowie lipca.

Jak informuje specjalny komunikat, pierwsza wersja Instrumentum laboris była dyskutowana przez członków Rady Zwyczajnej Sekretariatu Generalnego Synodu, którzy obradowali w Watykanie w dniach 23-24 czerwca i spotkali się z Ojcem Świętym. Dokument jest teraz konsultowany przez księży, osoby konsekrowane i ludzi świeckich, którzy reprezentują różne rzeczywistości kościelne. Kard. Mario Grech, który jest sekretarzem generalnym Synodu Biskupów wskazał, że jest to wyraz praktycznej synodalności.

CZYTAJ DALEJ

Rocznica Szkoły Podstawowej im św. Jana Pawła II w Walawie

2024-06-25 09:47

SP Walawa

Uczestnicy uroczystości

Uczestnicy uroczystości

Wzruszający jubileusz obchodziła Szkoła Podstawowa z Oddziałem Przedszkolnym im. Jana Pawła II w Walawie. W czwartek 6 czerwca 2024 r. szkoła świętowała 10. rocznicę nadania Szkole imienia Jana Pawła II - papieża Polaka, wiecznego pielgrzyma i przyjaciela młodzieży.

Uroczystość rozpoczęła się od Eucharystii pod przewodnictwem ks. Zbigniewa Jakieły. Oprawę liturgii uświetnili swoją czynną obecnością Rodzice uczniów oraz byli wychowankowie szkoły. W tym wyjątkowym dniu swoim przybyciem szkołę zaszczycili liczni goście z władz Powiatu Przemyskiego i Gminy Orły na czele z Wicestarostą panem Janem Januszem oraz Wójtem panem Bogusławem Słabickim. Po Mszy Świętej nastąpił przemarsz pod budynek szkoły, gdzie w scenerii ogrodu sensorycznego nastąpiło uroczyste odśpiewanie "Barki" i oficjalne powitanie gości przez Dyrektor panią Agatę Wydrzyńską - Lach. Następnie uczniowie z klas III - VIII zaprezentowali montaż słowno - muzyczny przybliżający pontyfikat Ojca Świętego, jego słowa i przesłanie pozostawione młodym ludziom. Po części artystycznej Pani Dyrektor wygłosiła przemówienie, w którym przypomniała jak zrodziła się idea nadania szkole imienia Jana Pawła II oraz w jaki sposób placówka realizuje zadania wynikające z Jego nauczania. W dalszej części głos zabierali kolejno zaproszeni goście, którzy na ręce Pani Dyrektor złożyli okolicznościowe upominki. Niespodzianką - przygotowaną przez Rodziców - był tort, którego symbolicznego pokrojenia dokonała Pani Dyrektor Danuta Daniel - inicjatorka powołania patrona szkoły w 2014 roku. Był to moment, w którym jak w kalejdoskopie zaczęły się pojawiać wspomnienia minionych dni, miesięcy i lat szkolnego życia. Po części oficjalnej nastąpił czas na pamiątkowe zdjęcia w ogrodzie, także z udziałem niepowtarzalnych person ze Stowarzyszenia Damy i Huzary. Na zakończenie wszyscy zaproszeni goście udali się na obiad przygotowany przez Rodziców. Każdy jubileusz jest okazją do wspomnień, które - choć minione - zawsze pozostają w pamięci. Dostrzeganie czasu jest cudownym darem dojrzałości. Trudno bowiem być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część życia.

CZYTAJ DALEJ

Abp Galbas: Seminarium nie jest wytwórnią pereł, ale ich przekazicielem

2024-06-25 17:32

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Episkopat News

- Seminarium nie jest wytwórnią pereł, ale ich przekazicielem - powiedział abp Adrian Galbas w homilii podczas Mszy sprawowanej na zakończenie roku formacyjnego w Wyższym Śląskiem Seminarium Duchownym w Katowicach. Nawiązując do postawy niewierności Asyryjczyków opisanej w 2 Księdze Królewskiej odniósł ją do współczesności. - Niewierność nie popłaca. Nie dlatego, że Bóg każe, tylko dlatego, że człowiek z powodu niewierności, małej codziennej, na skutek regularnego odpuszczania sobie, staje się coraz bardziej niewrażliwy i coraz bardziej niewdzięczny - mówił abp Galbas.

Alumnom śląskiego seminarium zwrócił uwagę, że każdy z nich „jest w sytuacji, w której większość myśli inaczej niż oni”. - Przez czas wakacji z tą sytuacją się spotkasz jeszcze częściej. I będziesz słyszał: odpuść, daj sobie sposób. Asyria jest silniejsza, pogaństwo jest silniejsze. Dowiesz się jak bardzo chrześcijaństwo, a zwłaszcza Kościół katolicki jest passe, na jak bardzo przegranej jest pozycji. Co zrobisz? To co Ezechiasz: tym bardziej pójdziesz przez Najświętszy Sakrament tam szukać wsparcia, czy odpuścisz!? - pytał hierarcha.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję