Wspólnota Katolickiego Poradnictwa Rodzinnego tworzy swoistą rodzinę, która już od przeszło trzydziestu lat służy w parafiach, przygotowując przede wszystkim młode pary do małżeństwa i sporadycznie spotykając się z małżonkami.

W ciągu dwóch miesięcy w siedmiu rejonach archidiecezji odbywały się spotkania osób zaangażowanych w Poradnictwie Rodzinnym w swoich parafiach z bp. Bogdanem Wojtusiem. Spotkania te, mające wieloletnią tradycję, nazywane są spotkaniami opłatkowymi. Odbyły się w następujących rejonach: Dziekanowice, Kcynia, Górka Klasztorna, Gniezno (par. bł. Radzyma Gaudentego, Bydgoszcz (konkatedra), Żnin ( św. Floriana i kaplica Sióstr Służebniczek), Inowrocław (Świętego Ducha). Uczestniczyło w nich łącznie 230 osób.

W ramach tych spotkań miała miejsce wspólna Eucharystia, po niej w domach parafialnych dzielenie się opłatkiem, zawsze połączone z uroczystą oprawą, a przy wspólnym posiłku, przy śpiewie kolęd, wymiana doświadczeń służby w Poradnictwie oraz wysłuchanie bieżących informacji. Nie obyło się też bez tradycyjnych prezentów. Uczestnicy spotkań, którzy przybywali w wielu przypadkach ze współmałżonkami, otrzymali w prezencie program duszpasterski na rok 2002 oraz jeden z numerów czasopisma List, poświęcony małżeństwu i rodzinie. Współorganizatorami spotkań byli dekanalni referenci ds. rodzin (ks. A. Sypniewski, ks. L. Kowalczyk, ks. E. Siwak, ks. W. Mruk, ks. Z. Kollet, ks. St. Talaczyński, o. A. Doniec OMI) oraz inni kapłani (ks. Zb. Kapturczak, ks. M. Kostecki, ks. Z. Maruszewski, ks. T. Nowak, ks. F. Resiak).

W homiliach Ksiądz Biskup podkreślał rolę, jaką odgrywa duszpasterstwo rodzin, a szczególnie posługa w Katolickim Poradnictwie Rodzinnym, w kształtowaniu przyszłych rodzin, a także ukazywał współczesne zagrożenia rodziny. Powiedział m.in.: "Zmaganie dobra z tak bardzo zagrażającym rodzinie złem ustawicznie trwa. W ostatnim czasie zabrano dodatki dla dzieci, podwyższono podatek VAT na artykuły dziecięce, skrócono urlopy macierzyńskie i zlikwidowano zasiłek porodowy. Naprawę finansów publicznych podjęto kosztem dzieci i rodziny. Z wyliczeń ekonomistów wynika, że budżet państwa w wyniku tej reformy zyska 500 mln zł. Tyle samo zostanie wydane na przewidywany spis ludności, który zapewne nic nie wniesie nowego do naszej rzeczywistości. Wykaże, że dzieci rodzi się mniej. I nic więcej.

Z rządu usunięto pełnomocnika ds. rodziny, a na jego miejsce powołano pełnomocnika ds. równego statusu kobiet i mężczyzn. Jak sama nazwa wskazuje, jest to droga do równego traktowania par małżeńskich i związków homoseksualnych czy lesbijskich. Świadczy to o tym, że obecna władza nie jest przyjazna rodzinie, wręcz boi się rodziny. A przecież kto jak nie rząd ma stworzyć rodzinie warunki dla jej właściwego rozwoju?

Należy także powiedzieć o działaniach polskich feministek, których celem jest liberalizacja ustawy antyaborcyjnej (zabijanie nienarodzonych na życzenie). Ma to być przejaw wolności: kobieta jest wolna, więc ma prawo zabijać dzieci. Wolność jednak kończy się tam, gdzie zaczyna się czyjeś cierpienie, czyjaś krzywda. Pytam! Czy zabijanie drugiego człowieka można nazwać przejawem wolności, czy raczej morderstwem? Rząd, który deklarował w programach przedwyborczych poprawę życia obywateli, teraz zajmuje się tematami zastępczymi i wyciszającymi.

Do Sejmu został wniesiony poprawiony przez prezydenta projekt Kodeksu Karnego, który zakłada, by w szczególnych wypadkach sąd odstępował od karania lekarza za ułatwianie śmierci osoby starej czy ciężko chorej. To jest eutanazja! Nie daj Boże, abyśmy doczekali się tego w kraju. Kiedy bowiem do człowieka chorego będzie podchodził lekarz ze strzykawką, ten nie będzie wiedział, czy idzie po to, aby go zamordować, czy aby go leczyć. Jakich konsekwencji tej ustawy można się spodziewać? Ze względów ekonomicznych będzie się usuwać osoby stare, chore, wymagające opieki, ponieważ ekonomia będzie ważniejsza niż człowiek. Aborcja i eutanazja to w gruncie rzeczy ten sam problem: fałszywej litości dającej pole do traktowania ludzkiego życia wyłącznie w materialistycznym wymiarze; stwarzający niebywałe możliwości przeliczania ludzkiego życia na pieniądze. Trzeba nam przyczyniać się do przezwyciężania zła. Chrystus daje nam moc, abyśmy to zło, które nam się narzuca, odrzucali. Nie zabijaj! Wróć do Bożych przykazań i według tych przykazań kształtuj swoje życie rodzinne i życie publiczne".

W archidiecezji w 140 parafiach (na 313), w których istnieją punkty Poradnictwa Rodzinnego, swą apostolską posługę pełni 220 osób. W czerwcu kurs Poradnictwa ukończy 30 kolejnych osób.

W strukturę duszpasterstwa rodzin wchodzą: diecezjalny referent (ks. F. Jabłoński), diecezjalny duszpasterz (ks. P. Wencel) i diecezjalne doradczynie (p. M. Konieczna z Gniezna i p. G. Frymark z Bydgoszczy). Do dyspozycji duszpasterstwa rodzin są dwa pomieszczenia: w Gnieźnie na placu św. Wojciecha (czynny we wtorki i czwartki w godz. 10.00-12.00 i od 16.00-18.00) oraz w Bydgoszczy przy konkatedrze - ul. Farna 8 (czynne w każdą środę w godz. 17.30-19.00). Również w Kurii w każdą środę w godz. od 9.00-15.00 dyżur pełni duszpasterstwo rodzin.

Dla formacji i przepływu informacji na poziomie diecezjalnym ukazuje się Informator Duszpasterstwa Rodzin. Do tej pory ukazały się cztery numery, które docierają do wszystkich parafii oraz do parafialnych doradców.