Monika Łukaszów: - Słowo program kojarzy się nam z programem telewizyjnym. Czy Kościół chce nas w jakiś sposób oderwać od telewizorów i przedstawić swoje propozycje programowe?

Ks. Bogusław Wolański: - Może nie odciągnąć ludzi od telewizorów, bo to nie o to chodzi. Program ma za zadanie uporządkowanie czegoś. Np. z programu telewizyjnego wiemy, o której będzie jakaś transmisja, o której będzie film. Człowiek ma uporządkowany dzień, bo wybiera to, co chciałby obejrzeć. Podobnie jest w Kościele. Program jest po to, żeby uporządkował działania Kościoła. Czyli nie działamy chaotycznie, na zasadzie, że komu co się umyśli, to wprowadza w czyn. Tylko wcześniej ludzie do tego upoważnieni, jakimi są biskupi, ustalają pewien program działania Kościoła w danym kraju. I tak samo jest w Polsce. Od wielu lat powstają programy kilkuletnie. Ostatnio mieliśmy program 5-letni pt: „Kościół niosący Ewangelię nadziei”, który zakończyliśmy, a teraz wchodzimy w program 3-letni: „Kościół domem i szkołą komunii”. Mamy w nim pokazane, jak uporządkować nasze działanie, w jaki sposób budować komunię, z jakich projektów pastoralnych skorzystać we wspólnotach parafialnych, we wspólnotach diecezjalnych. Program, który proponują nam biskupi staramy się przełożyć na program Kościoła lokalnego, jakim jest w naszym przypadku diecezja legnicka po to, żeby uporządkować działania w parafiach.

- A więc Kościół z tym programem chce trafić do różnych wspólnot parafialnych i uzmysłowić ludziom, że parafia to fundament?

- Parafia to wspólnota, gdzie istnieje więź między ludźmi a Bogiem i więź między ludźmi. I teraz ten program, który jest proponowany jest rozłożony na 3 roczne etapy. Pierwszy etap, w który wchodzimy z pierwszą niedzielą Adwentu, będzie nosił tytuł „W komunii z Bogiem”. On ma również w sobie trzy poziomy zastosowania. Po pierwsze, episkopat obejmuje nim cały kraj. Po drugie, poszczególne diecezje. I tu Biskup wraz z Radą Duszpasterską, a także z poszczególnymi wydziałami kurialnymi przystosowuje program ogólnopolski do specyfiki swojej diecezji. Bo każda diecezja ma swoją specyfikę i ma niejednakowo rozbudowane różne instytucje, które mogą pomóc w realizacji tego programu. Dlatego wybiera się z programu ogólnopolskiego poszczególne elementy, aby móc przystosować program do specyfiki swojej wspólnoty i jej potrzeb. Diecezja przystosowuje go jeszcze konkretniej dla wspólnot lokalnych, jakimi są parafie. W parafiach zastanawiamy się, jak konkretnie w tej właśnie wspólnocie zrealizować projekty pastoralne proponowane przez program. Konkretnie w programie „W komunii z Bogiem” mamy propozycję, by dalej troszczyć się o adorację Najświętszego Sakramentu i każda parafia zastanawia się, w jaki sposób może to uczynić na swoim terenie. Jako diecezja będziemy proponowali weekendowe szkoły duchowości, w parafii zastanawiamy się, w jaki sposób zaprosić ludzi do szkoły duchowości, w jaki sposób przekazać ludziom informacje o potrzebie takiej formacji. Czyli idziemy od ogółu do szczegółów.

- A jakie są najważniejsze założenia nowego programu duszpasterskiego?

- To jest bardzo pozytywne i budujące, że program nie jest programem, który ma zaktywizować Kościół, ale przede wszystkim to jest program, który ma za zadanie zwrócenie naszej uwagi na formację. To, co napisał Ojciec Święty Jan Paweł II w swoim liście apostolskim otwierającym trzecie tysiąclecie: „Novo millennio ineunte”, że podstawowym zadaniem Kościoła w trzecim tysiącleciu jest budowanie komunii z Bogiem, że Kościół ma się stawać szkołą i domem komunii.
Patrząc na program ogólnopolski, przyjęliśmy w naszej diecezji następujące założenia. Na pierwszym etapie jego realizacji, kiedy będziemy budowali komunię z Bogiem, przyjęliśmy potrzebę formacji biblijnej, jako podstawową i fundamentalną sprawę. Po drugie to formacja duchowa, trzecie formacja liturgiczna i czwarte świętowanie niedzieli. I na te cztery rzeczy chcemy zwrócić uwagę. Jeśli chodzi o pierwszy etap - formację biblijną, to od kilku lat w naszej diecezji działa Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II. Jest to stowarzyszenie ogólnopolskie, ale zaadaptowane w naszej diecezji. Teraz podejmie działa diecezjalne, takie jak wieczory biblijne, weekendy biblijne, również kręgi biblijne w parafiach. Chcemy zaszczepić w ludziach jeszcze większą miłość do Biblii. W formacji duchowej na szczeblu parafialnym będzie to mocniejsze zwrócenie uwagi na kontynuowanie tzw. Katechez Niedzielnych. Czyli na 5 min. przed Mszą św. w każdym kościele naszej diecezji powinny być czytane katechezy napisane na podstawie Katechizmu Kościoła Katolickiego. W Lwówku Śl. organizujemy sześć razy w roku tzw. Weekendowe Szkoły Duchowości. W ramach etapu trzeciego tzw. formacji liturgicznej od marca 2011 r. otwieramy Diecezjalną Szkołę Lektora i Akolity. W ramach czwartego etapu przedstawimy inicjatywę, która będzie kontynuowana przez kilka lat w naszej diecezji - Społeczny Ruch Obrony Świętości Niedzieli. Bo jak napisał Jan Paweł II w liście „Dies Domini” czy w II Polskim Synodzie Plenarnym, jeżeli w danym kraju nie wróci świąteczny charakter niedzieli, gdzie człowiek idzie do kościoła, świętuje i odpoczywa, to nie może być mowy o powrocie ducha chrześcijańskiego.

- Czy realizacja programu duszpasterskiego spada na księży, czy można tutaj mówić o zaangażowaniu laikatu?

- Odkąd wprowadzamy diecezjalny program duszpasterski oparty na programie ogólnopolskim, to chcemy mocno odejść od stereotypu, że za wszystko odpowiedzialny jest ksiądz. Księdza nikt nie może zastąpić w konfesjonale czy przy ołtarzu. A w innych działaniach, poza szafowaniem sakramentów, księdza można zastąpić czy wyręczyć. I dlatego na temat programu spotykamy się z księżmi w różnych rejonach i przekazujemy propozycje i metody jego realizacji, ale także raz do roku organizowane jest spotkanie ze świeckimi przedstawicielami rad parafialnych. Wówczas pokazujemy tym osobom, w jaki sposób oni mogą wziąć odpowiedzialność za realizacje programu. I o to właśnie chodzi, żeby w różne projekty duszpasterskie, które prezentujemy w programie zaangażowani byli ludzie świeccy.