W sobotni poranek szlak poświęcony Patronowi pielgrzymów w Szczyrku i Simoradzu otworzył proboszcz, ks. Andrzej Loranc. Proboszcz szczyrkowskiej parafii poświęcił także jedną z 5 monumentalnych drewnianych figur świętego, które dodatkowo zdobią malowniczą trasę.
W uroczystości wzięli udział członkowie Bractwa św. Jakuba ze Szczyrku i Simoradza, przedstawiciele lokalnych władz i parafianie. Zasadzono także pamiątkowy dąb św. Jakuba, który upamiętni Jubileuszowy Rok Jakubowy. Podobne sadzonki otrzymali przedstawiciele parafii jakubowych w Polsce obecni na podczas uroczystości na Karkoszczonce.
Po oficjalnym otwarciu, uczestnicy spotkania wyruszyli w procesji z figurą św. Jakuba w stronę szczyrkowskiego sanktuarium na Górce. Tam odprawiono uroczystą Mszę św. dziękczynną, której przewodniczył kustosz sanktuarium św. Jakuba z Jakubowa, ks. Stanisław Czerwiński.
Proboszcz szczyrkowskiej parafii podkreśla, że szlak ma zachęcać ludzi do przeżywania piękna i duchowych przemyśleń. - Szlaki Jakubowe mają na celu pobudzenie pobożności, dają także sposobność do przemyślenia swojego życia, swoich spraw. Można tę drogę przejść zachwycając się pięknem stworzonego świata, a poprzez to pięknem samego Boga - mówi ks. Andrzej Loranc, podkreślając, że widoki na trasie ze Szczyrku do Simoradza nie ustępują pięknem pejzażom hiszpańskim.
Dzień wcześniej czciciele św. Jakuba ze Szczyrku i Simoradza modlili się na drugim końcu wytyczonego szlaku. W piątkowy wieczór w zabytkowej świątyni w Simnoradzu odprawiono nabożeństwo do Patrona parafii i celebrowano Eucharystię. Po Mszy św. proboszcz parafii wręczył muszle św. Jakuba członkom nowo powstałej dziecięcej Grupy Przyjaciół św. Jakuba.
Beskidzka droga jest czwartą częścią Szlaku św. Jakuba. Trasa rozpoczynająca się w zabytkowej świątyni w Szczyrku wiedzie przez miejsca kultu, m.in. maryjne sanktuarium na Górce, Kaplicówkę, aż do kościoła w Simoradzu. Pozostałe części projektowanej Beskidzkiej Drogi św. Jakuba zaczynają się od Starego Sącza do Myślenic (I odcinek), z Myślenic przez Kalwarię Zebrzydowską do Wadowic (II odcinek) oraz z Wadowic przez Rzyki, Groń Jana Pawła II, Rychwałd, Żywiec do Szczyrku (III odcinek).
Krople deszczu zaczynają spadać z nieba. Zrobiło się pochmurno, wiatr stał się chłodniejszy. Deszcz jest przyjemny, orzeźwia nas po długim marszu, po chwili jednak ustaje. Chmury nadal gromadzą się na niebie. Dochodzimy do płotu, który uniemożliwia dalszą drogę. – Źle poszliśmy – stwierdzam. – Niemożliwe. Nie mieliśmy gdzie się pomylić. Analizujemy przewodnik po szlaku oraz przypominamy sobie ostatnie muszle, które widzieliśmy na drzewach. Wygląda na to, że jednak idziemy w dobrą stronę. Postanawiamy zejść ze ścieżki, zbliżyć się do torów i iść wzdłuż nich, aby dotrzeć do miasta. Za pół godziny zaczyna się Msza św., na którą chcemy zdążyć. Mamy mało czasu, zmuszamy więc obolałe nogi do szybszego marszu.
Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.
Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -
Konkurs biblijny dla szkół podstawowych [Zaproszenie]
2024-04-19 17:46
opr. xłr
Karol Porwich/Niedziela
Szkoła Podstawowa nr 158 im Jana Kilińskiego w Warszawie zaprasza do udziału w VII Międzyszkolnym Konkursie Biblijnym pod tytułem „Z Biblią na co dzień”. Konkurs ma zasięg ogólnopolski i dotyczy treści związanych z czterema Ewangeliami. W ubiegłym roku wzięło w nim udział ok 150 uczestników z 27 szkół.
Tegoroczna edycja Konkursu obejmuje przypowieści Pana Jezusa zawarte w Ewangelii św. Mateusza i nosi tytuł: “Opowiesz mi historię życia Pana Jezusa?”. Zadaniem konkursowym jest przedstawienie w formie plastycznej jeden z cudów Pana Jezusa, zaś multimedialnej i literackiej wybranego przez ucznia klas 4-8 szkoły podstawowej rozdziału Ewangelii św. Mateusza - wskazują organizatorzy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
