Diecezjalne Sanktuarium Bożego Miłosierdzia znajduje się w świebodzińskiej parafii pw. Miłosierdzia Bożego. O istnieniu sanktuarium i kulcie Bożego Miłosierdzia informują tablice rozstawione na rogatkach miejscowości oraz monumentalna figura Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata wznosząca się nad miastem.

historia powstania kościoła i parafii na Osiedlu Łużyckim sięga roku 1987 r., kiedy to podczas wizytacji kanonicznej bp Józef Michalik polecił ks. Sylwestrowi Zawadzkiemu – ówczesnemu proboszczowi parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Świebodzinie - budowę kaplicy lub kościoła na rozwijającym się osiedlu. W 1990 r. rozpoczęło się dzieło budowlane. W 1994 r. podczas Mszy św. polowej bp Adam Dyczkowski poświęcił i wmurował kamień węgielny kościoła pw. Miłosierdzia Bożego a 25 sierpnia 1999 r. została powołana nowa świebodzińska parafia pw. Miłosierdzia Bożego.

Bryła świątyni nawiązuje do tysiącletniej historii architektury Kościoła w Polsce. Świątynia posiada trójnawowy układ bazylikowy z transeptem. Zwieńczenie dwuwieżowego frontonu kościoła symbolizuje wielokulturową historię Świebodzina. Wieża południowa nawiązuje do zachodniego – strzelistego gotyku. Wieża północna do wschodnich i środkowoeuropejskich obłych form zwieńczeń kościołów unickich, grecko-katolickich i prawosławnych. Autorem projektu jest prof. dr hab. inż. Arch. Marian Fikus z Poznania.

22 listopada 2008 r. bp Stefan Regmunt dokonał konsekracji kościoła i ustanowił go Diecezjalnym Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.

Myśl, by w nowo wybudowanym kościele stworzyć sanktuarium Miłosierdzia Bożego zrodziła się rok po oddaniu kościoła do użytku. Ks. prał. Sylwester Zawadzki dbał o to, by kult Miłosierdzia Bożego zakorzenił się w parafii a jednocześnie zbierał materiały, rejestrował pielgrzymki, prowadził kronikę budowy kościoła i kultu Miłosierdzia Bożego.

Decyzja o ustanowieniu sanktuarium zapadła w połowie 2007 roku, jednak w związku z przejściem na emeryturę bp. Adama Dyczkowskiego i przybyciem do diecezji bp. Stefana Regmunta termin ustanowienia sanktuarium został zmieniony i ustalony na 22 listopada 2008 roku.

W ołtarzu głównym znajduje się obraz przedstawiający Miłosierdzie Boże. W sanktuarium znajduje się również ołtarz poświęcony św. s. Faustynie Kowalskiej, w którym umieszczone są relikwie oraz wizerunek Świętej - autorstwa malarki Jadwigi Streb. Dębowy ołtarz wykonany został na podobieństwo ołtarza łagiewnickiego. W kościele obecne są także relikwie oraz figura bł. ks. Michała Sopoćki - spowiednika św. s. Faustyny Kowalskiej i założyciela Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego.

Od pomysłu postawienia posągu Chrystusa Króla w Świebodzinie do zrealizowania idei minęło 10 lat. Wzniesienie zaczęto usypywać w 2005 r. Rok później na kopcu stanął trzynastometrowy szkielet postaci. W 2007 r. wylano betonową podstawę monumentu. Kolejne trzy lata zajęło ustawienie dolnych i środkowych elementów figury oraz prace przy ramionach i głowie – na korpusie umieszczono je 6 listopada 2010 r. Pracujący przy nim doc. Mikołaj Kłapoć i prof. Jakub Marcinowski rozwiewają obawy co do bezpieczeństwa tak ogromnej figury. – Kołowy fundament chroni pomnik przed wywróceniem się pod wpływem silnego wiatru – mówił doc. Kłapoć podczas konferencji prasowej. W badaniach uwzględniano m.in. warunki klimatyczne, testowano materiały budowlane. Dużą pomocą okazał się cyfrowy model przestrzenny figury. – Na podstawie szeregu badań laboratoryjnych jestem pewien, że zarówno pomnikowi, jak i jego otoczeniu nic nie grozi – dodał prof. Marcinowski.

W świebodzińskiej figurze ukryta jest symbolika. Jej wysokość – 33 metry – oznacza liczbę ziemskich lat Jezusa, a trzymetrowa korona to znak Jego trzyletniej publicznej działalności. Szesnastoipółmetrowy kopiec, na którym stanął posąg, jest utworzony z pięciu kręgów oznaczających liczbę kontynentów – jest to odwołanie do panowania Chrystusa nad światem. Posąg jest integralną częścią Sanktuarium Miłosierdzia Bożego – każdy, kto przybędzie obejrzeć figurę, znajdzie w pobliskim kościele przestrzeń do modlitwy i refleksji.

Choć w całym przedsięwzięciu nie chodziło o bicie rekordów, twórcy posągu mają powody do dumy. Rozpiętość ramion figury wynosi 25 metrów, a jej ciężar oszacowano na ok. 440 ton. Na świecie znajdują się tylko dwa podobne monumenty – statua Chrystusa na górze Corcovado w Rio de Janeiro (Brazylia) oraz figura Chrystusa w Cochabamba (Boliwia). Górującego nad miastem posągu Chrystusa trudno nie zauważyć przejeżdżając drogą S3.