„W czasie gdy nadal modlimy się natarczywie o pokój na Ukrainie, naprawdę niestrudzenie, nie wolno nam przyzwyczajać się do tej wojny jak do każdej innej. Nie możemy pozwolić, aby nasze serca i umysły znieczuliły się przed powtórzeniem tych najcięższych okropności przeciwko Bogu i człowiekowi” - stwierdza Ojciec Święty we opublikowanym przez włoski dziennik Corriere della Sera wstępie do książki «Un’enciclica sulla pace in Ucraina» (Encyklika o pokoju na Ukrainie), która zbiera przemówienia papieża na temat konfliktu w Europie.
„Nigdy nie twierdziłem, że Pan rozpoczął cud, nie kończąc go dobrze". Odkąd wiele lat temu przeczytałem i przeczytałem ponownie „I promessi sposi” (Narzeczeni) Alessandro Manzoniego, zawsze długo medytowałem nad tym zdaniem. Jest to zdanie nadziei, w miarę jak wędrujemy ku Jubileuszowi 2025 roku, którego motto chciałem poświęcić właśnie tej cnocie teologicznej: Pielgrzymi nadziei . Benedykt XVI dał nam wspaniałą encyklikę o nadziei Spe salvi . Pisze, że "«Odkupienie», zbawienie, zgodnie z wiarą chrześcijańską, nie jest jedynie zwyczajnym wydarzeniem. Odkupienie zostało nam ofiarowane w tym sensie, że została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoło naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi” (n. 1).
