Łódź: 80.rocznica deportacji Żydów do łódzkiego getta

Piotr Drzewiecki

Bądź na bieżąco!

Ambasadorowie oraz przedstawiciele ambasad krajów, z których w 1941 roku Niemcy przywieźli blisko 20 tysięcy Żydów wzięli udział w uroczystościach upamiętniających 80. rocznicę deportacji Żydów z Europy Zachodniej do Litzmannstadt Getto.

Przy pomniku na stacji Radegast w Łodzi, skąd wywożono transporty Żydów do obozów zagłady, złożono kwiaty i zapalono znicze. Jesienią 1941 roku nazistowskie władze Rzeszy Niemieckiej przywiozły do Litzmannstadt Getto – gdzie było zamkniętych 160 tysięcy polskich Żydów – blisko 20 tysięcy Żydów z niemieckich, austriackich, czeskich i luksemburskich miast. Przybywali na stację Radegast przez 20 dni, od 17 października do 4 listopada 1941 roku. Wśród nich było wielu naukowców, lekarzy, pisarzy i artystów z Berlina, Pragi, Wiednia czy Frankfurtu, m.in. Paul Kornfeld, jeden z ważniejszych pisarzy ówczesnej Europy. W praskim transporcie Niemcy przywieźli też m.in. dwie siostry Franza Kafki. Z Frankfurtu przyjechał wybitny specjalista w dziedzinie chorób nowotworowych, profesor Wilhelm Caspari, a z Wiednia – światowej sławy pianista Leopold Birkenfeld. Warunki, w jakich przyszło żyć przybyszom z Europy Zachodniej, podobnie jak pozostałym mieszkańcom getta, były makabryczne. Wielu ludzi zmarło w pierwszych tygodniach z rozpaczy, chorób i głodu, wielu popełniło samobójstwo. Kilka miesięcy później, w maju 1942 roku, ponad 10 tysięcy przesiedleńców została wywieziona do ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem (Kulmhof), a w 1944 roku niemal wszyscy pozostali do Auschwitz-Birkenau. Wojnę przeżyli nieliczni.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Przerażające jest to, powołując się na słynne słowa Hanny Arendt o banalności zła, iż okazuje się, że ono może być blisko, niemal w każdym z nas. Mam nadzieję, że nauczeni tą straszliwą i brutalną lekcją historii, nigdy nie dopuścimy do tego, by coś takiego spotkało kogokolwiek raz jeszcze. 80. rocznica deportacji Żydów z Europy do Litzmannstadt Getto ma jeszcze jeden tragiczny wymiar, bowiem nici życia wielu wybitnych osób, które dokonały rzeczy wielkich zostało przeciętych. Zostali oni wymazani z mapy świata tylko dlatego, że ktoś ich zdehumanizował dla swoich partykularnych interesów i w imię szaleńczych idei – mówił Adam Pustelnik, wiceprezydent Łodzi podczas uroczystości.

Obchody 80. rocznicy deportacji Żydów z Europy Zachodniej do Litzmannstadt Getto zorganizowało Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. Poprzez organizowane wydarzenia należy przypomnieć ten dramatyczny splot historii, który połączył tragicznie los Żydów łódzkich i ich braci z Czech, Niemiec, Austrii i Luksemburga. W ramach obchodów rocznicy odbył się premierowy pokaz filmu „The Living Witnesses” dla młodzieży z łódzkich liceów oraz panel z twórcami i gośćmi specjalnymi oraz koncert „Z czyjej jesteś tęsknoty…” dedykowany pamięci deportowanych do Litzmannstadt Getto. Innym akcentem był wykład „Deportacje z Rzeszy i Protektoratu Czech i Moraw do getta łódzkiego. Październik-listopad 1941 roku” Adama Sitarka i Ewy Wiatr z Centrum Badań Żydowskich UŁ, jaki odbył się w Centrum Dialogu.

2021-10-25 09:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Łódź: Niezwykły piknik w Ogrodach Geyera

Justyna Kunikowska

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Marisa Howenstine

W tym roku Dom Samotnej Matki obchodzi swój Jubileusz 30-lecia istnienia na terenie Archidiecezji Łódzkiej. Zespół Ośrodka przygotował z tej okazji szereg inicjatyw, wpisujących się w obchody tego ważnego wydarzenia.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

Arkadiusz Bednarczyk

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Bratysława: Kościół modli się za rannego premiera i apeluje o pokój społeczny

2024-05-15 19:56

st
/KAI

[ TEMATY ]

premier

Słowacja

PAP/EPA/JAKUB GAVLAK

Życzę Panu Premierowi szybkiego powrotu do zdrowia, a wiernych wzywam do modlitwy o pokój dla naszej Ojczyzny i wszystkich obywateli Republiki Słowackiej - napisał w związku z atakiem na premiera Roberta Fico przewodniczący Konferencji Episkopatu Słowacji abp. Bernard Bober.

„Wyrażam głębokie ubolewanie z powodu nieszczęścia, które spotkało premiera Roberta Fico. Potępiam przemoc, nienawiść i agresję, które jedynie rodzą dalsze zło i pogłębiają polaryzację w społeczeństwie. Apeluję do sumień wszystkich, nie bądźmy obojętni, bądźmy budowniczymi pokoju. Nie krzywdźmy się wzajemnie, ale umacniajmy dobro, które jest w każdym człowieku. W modlitwie życzę Panu Premierowi szybkiego powrotu do zdrowia, a wiernych wzywam do modlitwy o pokój dla naszej Ojczyzny i wszystkich obywateli Republiki Słowackiej” - napisał abp Bober.

CZYTAJ DALEJ

Reklama