Z Jasnej Góry

Bądź na bieżąco!

„Przywracajmy nadzieję ubogim”

Pod takim hasłem w dniach 23-26 stycznia przebiegało 15. Sympozjum Rekolekcjonistów, Ojców Duchownych i Spowiedników Kapłańskich. W sympozjum wzięło udział ok. 80 kapłanów diecezjalnych i zakonnych. Na co dzień odpowiadają oni za duchową formację kapłanów, a także za przygotowanie kleryków w seminariach duchownych. „Głównymi tematami są uczynki miłosierdzia co do ciała i co do duszy - wyjaśniał bp Paweł Socha, członek Komisji ds. Duchowieństwa Episkopatu Polski, organizator spotkania. - Temu poświęcone są i konferencje ascetyczne, i medytacje. Wykłady natomiast dotyczą sposobu czynienia dobra - czy to jest łatwe, czy trudne. Poruszany jest także problem kierownictwa duchowego - jak służyć wiernym, żeby ich sumienia były prawe i odpowiedzialne za wszystko, co się myśli, mówi i czyni”. W sympozjum wzięli udział: abp Stanisław Nowak - metropolita częstochowski, bp Andrzej Suski - przewodniczący Komisji ds. Duchowieństwa, bp Stefan Cichy - przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, biskup diececezji łowickiej Andrzej Dziuba, biskup diececezji siedleckiej Zbigniew Kiernikowski. Konferencję wygłosił także o. Jacek Salij, dominikanin.

Jasna Góra modli się za ofiary tragedii w Katowicach

„Wszyscy przeżywamy tę wielką tragedię, która dotknęła wiele rodzin, wiele osób. Oczywiście, myślimy najbardziej o tych, którzy zginęli podczas tych dramatycznych wydarzeń - powiedział o. Bogdan Waliczek, przeor Jasnej Góry, na wieść o tragedii chorzowskiej. - Polecamy wszystkie ofiary Bożemu miłosierdziu, ale także modlimy się o pociechę, o nadzieję chrześcijańską dla tych, którzy pozostali, którzy opłakują swoich bliskich”. Od 28 stycznia do czasu zakończenia żałoby narodowej na Jasnej Górze modlono się w intencji tragicznie zmarłych, wszystkich rannych i poszkodowanych w wyniku katastrofy hali wystawowej w Chorzowie. Szczególna modlitwa była zanoszona podczas Mszy świętych o godz. 15.30, także codzienny Różaniec odmawiany był w tych intencjach. Modlitwy w intencji ofiar katastrofy zanoszone były zarówno w Kaplicy Matki Bożej, jak i w wewnętrznej kaplicy klasztoru, w której spotykają się kilka razy dziennie ojcowie i bracia na wspólnych modlitwach.

Modlitwa Parlamentarzystów RP

Po raz 17. na Jasną Górę dotarła Pielgrzymka Parlamentarzystów. Przybyło ok. 120 posłów i senatorów, wśród nich marszałek Sejmu RP Marek Jurek. Jak powiedział ks. Piotr Pawlukiewicz, duszpasterz parlamentarzystów, członkowie parlamentu przyjechali na Jasną Górę, „by zawierzyć sprawę Polski Matce Bożej”. „Sejm wielokrotnie przyjeżdżał na Jasną Górę, żeby tutaj właśnie oddać hołd Matce Bożej jako Królowej Polski i żeby spojrzeć na sprawy społeczne w perspektywie wartości wiecznych i z dobrą perspektywą moralną. Jest to miejsce, z którego wszystko lepiej widać” - wyznał Marek Jurek.
Mszy św. przed Cudownym Obrazem przewodniczył bp Jan Wątroba z Częstochowy. Parlamentarzystów powitał o. Bogdan Waliczek, przeor Jasnej Góry. Miał okazję m. in. podziękować tym posłom, którzy głosowali za uchwałą upamiętniającą 350-lecie zwycięskiej obrony Jasnej Góry podczas potopu szwedzkiego.
„Jeśli Bóg i Jego miłość są dzisiaj za mało znane, to nie jest to wina ateistów, niewierzących, ale to jest nasza wina - bo nasz płomień jest za mało widoczny. Zbyt dużo w nas niekonsekwencji, strachu przed opinią publiczną, wygodnictwa i konformizmu” - mówił w homilii bp. Wątroba. Na zakończenie Eucharystii głos zabrał poseł Franciszek Jerzy Stefaniuk, wiceprzewodniczący klubu parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego. Eucharystię koncelebrowali m.in.: ks. P. Pawlukiewicz, ks. Jacek Dzikowski, kapelan kaplicy sejmowej, a także ks. inf. Ireneusz Skubiś, redaktor naczelny Niedzieli. Na pielgrzymkę przybyli m.in.: Tadeusz Wrona - prezydent Częstochowy, Artur Warzocha - pierwszy wicewojewoda śląski, Andrzej Sikora - dyrektor oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach.
Uczestnicy pielgrzymki skierowali listy do Ojca Świętego Benedykta XVI, a także do Prymasa Polski kard. Józefa Glempa oraz do przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp. Józefa Michalika.
W programie pielgrzymki była także konferencja metropolity częstochowskiego abp. Stanisława Nowaka pt. Miłość a polityka oraz zwiedzanie wystawy Narodowy zryw „Solidarności” w wotach pielgrzymów jasnogórskich w Bastionie św. Rocha. Marszałek Sejmu przekazał dla Jasnej Góry przygotowany ozdobny tekst uchwały z 29 grudnia 2005 r., w której Sejm RP uczcił 350. rocznicę zakończenia oblężenia Jasnej Góry.

W skrócie

27 i 28 stycznia bożonarodzeniowe jasełka pt.: Na chwałę Bożemu Dzieciątku zaprezentowali tradycyjnie wychowankowie Domu dla Chłopców im. św. Stanisława Kostki w Częstochowie, prowadzonego przez Siostry Obliczanki. Jasełka były formą podziękowania skierowanego do wszystkich, którzy włączyli się w tegoroczną akcję Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom. Wsparcie finansowe dobroczyńców przyczynia się do budowy nowego domu dla chłopców.

27-29 stycznia na Jasnej Górze odbyła się 10. Konferencja Stowarzyszenia Opieki Hospicyjnej - więcej na stronie12.

28 stycznia odbył się koncert kolęd w wykonaniu Jasnogórskiej Orkiestry Dętej pod dyr. Marka Piątka - jasnogórskiego kapelmistrza. Koncert poprowadził o. Kamil Szustak. Orkiestra od 1961 r. nieustannie uczestniczy w najważniejszych uroczystościach jasnogórskich.

29 stycznia po raz dziewiąty kolędowała Orkiestra Dęta OSP z Mszany Dolnej i Piekiełka pod dyr. Piotra Rataja. Przybyło 250 pielgrzymów wraz z rodzinami. Obecny był Stanisław Antosz - prezes OSP z Mszany Dolnej. Mszy św. w Bazylice Jasnogórskiej przewodniczył wikariusz parafii Mszany Dolnej - ks. Tadeusz Skupień. Pielgrzymów powitał i słowo Boże wygłosił o. Robert M. Łukaszuk. Po Mszy św. górale kolędowali przy szopce jasnogórskiej.

Więcej wiadomości na stronie internetowej www.jasnagora.com

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Boże Ciało w Częstochowie

Niedziela częstochowska 22/2007

Wydział Kultu Bożego Kurii Metropolitalnej w Częstochowie

Procesja Eucharystyczna z Archikatedry na Jasną Górę

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

Benedykt XVI - papież

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Eucharystia największym skarbem Kościoła

2024-05-30 10:43

Ks. Łukasz

ks. Łukasz Romańczuk

Centralna procesja Bożego Ciała wyruszyła z katedry pw. św. Jana Chrzciciela do kościoła garnizonowego św. Elżbiety przy wrocławskim Rynku. Procesje poprzedziła Eucharystia sprawowana przez abp. Józefa Kupnego.

W słowach wprowadzenia ks. Paweł Cembrowicz, przywołał znacznie uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Podkreślił, że procesja ulicami Wrocławia będzie wyznaniem wiary, a także prośba o błogosławieństwo dla całego miasta. - Chcemy w podniosłej procesji uwielbiać naszego Pana - mówił proboszcz parafii katedralnej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama