Przemyśl

Abp Józef Michalik

„Ostatnie miesiące ujawniły, że potęgującym się zagrożeniem jest źle wykorzystana telewizja. Mnożą się programy demoralizujące. Przyciągają ekstrawagancją i złudą wolności słowa. Za tym misternie tkanym parawanem kłamstwa kryją się treści zagrażające porządkowi moralnemu. Do planowej akcji niszczenia autorytetu władzy dołączają coraz śmielsze, bezwzględne programy wyśmiewające ludzi niepełnosprawnych i drwiące z katolickiej modlitwy. Jeden z ostatnich programów ujawnił zagrożenie, które wkrada się do szkół pod wzniosłym hasłem walki z homofobią, a tak naprawdę jest propagowaniem wśród młodzieży zachowań homoseksualnych. Inwazja jest brutalna. Wyprowadza z klas nauczycieli, odbiera prawa dyrektorom, a nade wszystko ignoruje prawa rodziców do wiedzy, co w szkole przekazuje się ich dzieciom. Na szczęście powstała grupa mądrych ludzi, którzy założyli komitet do obrony przed brutalnością w środkach przekazu. (...)
Apeluję do wszystkich o podjęcie działań mających na celu ratowanie polskiego ducha, tradycji i polskich rodzin.
Człowiek umocniony blaskami Zmartwychwstania nie może ulegać bezwładowi, poczuciu zniewolenia. «Nie niewola ni wolność są w stanie / Uszczęśliwić cię... nie! - tyś osobą: / Udziałem twym - więcej!... - panowanie / Nad wszystkim na świecie, i nad sobą» - napisał przed laty mądry Norwid”.

Płock

Bp Stanisław Wielgus

„Przywracanie nadziei ubogim to zadanie, jakie stawia sobie w tym roku Kościół w Polsce. Aby być wiarygodnym świadkiem nadziei, potrzebny jest dar głębokiej wiary i umiłowanie Prawdy, jaką jest sam Bóg; potrzebna jest dziecięca ufność w kontemplowaniu tajemnic, jakie dokonały się w Wieczerniku i na wzgórzu Golgoty; potrzebny jest wreszcie głęboki zachwyt nad misterium Poranka Wielkanocnego, z którego wspólnota Kościoła czerpie siłę i moc do nieustannego wędrowania ku pełnej jedności na końcu czasów.
Jezus zmartwychwstał, On żyje - pozostał z nami, aby wzmacniać swój lud w drodze ku życiu wiecznemu, abyśmy nawet w najtrudniejszych momentach naszej indywidualnej i społecznej egzystencji nie tracili nadziei i z ufnością patrzyli w przyszłość. Jego Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie prowadzą do tego, że jest z nami «przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28, 20)”.

Zamość - Lubaczów

Bp Jan Śrutwa
Bp Mariusz Leszczyński

„W Wielkim Poście tego roku wspominaliśmy doniosłe rocznice kościelne i narodowe: 1 kwietnia obchodziliśmy 350-lecie pamiętnych ślubów króla Jana Kazimierza, złożonych w 1656 r. przed obrazem Matki Bożej Łaskawej w archikatedrze lwowskiej. Uświadomiliśmy sobie na nowo, że ich treść skłania także nasze pokolenie do pogłębienia wiary w Boga i czci do Matki Najświętszej oraz wprowadzania w życie osobiste, rodzinne i społeczne wartości ewangelicznych; 2 kwietnia przeżywaliśmy 1. rocznicę odejścia do Domu Ojca naszego ukochanego Papieża Rodaka - sługi Bożego Jana Pawła II, modląc się ufnie o Jego rychłą beatyfikację i kanonizację. Obecnie przygotowujemy się duchowo do spotkania z Następcą św. Piotra - Papieżem Benedyktem XVI, który w maju tego roku odwiedzi naszą Ojczyznę.
Droga do życia wiecznego wiedzie przez miłość względem Boga i ludzi oraz wierność krzyżowi, jak tego przykład daje nam Jezus. Na kartach Ewangelii «opisuje swą osobistą drogę, która poprzez krzyż prowadzi Go do zmartwychwstania - drogę ziarna pszenicy, które pada w ziemię i obumiera i dzięki temu przynosi obfity owoc» (Benedykt XVI, Deus caritas est, n. 6, por. też 12, 13). Te święte tajemnice zbawienia - jak nam przypomina Papież Benedykt XVI - uobecniają się w sposób bezkrwawy podczas każdej Mszy św. W Eucharystii dokonuje się cud Zmartwychwstania i objawia się najpełniej «zwycięska pewność, że (...) Bóg jest miłością!» (Benedykt XVI, Deus caritas est, n. 39)”.

Sosnowiec

Bp Adam Śmigielski

„Chrystus umarł i zmartwychwstał dla nas. Już teraz uczestniczymy w Jego zmartwychwstaniu. Mamy więc szczególne powody do radości. Inny powód naszej radości to świadomość, że zło nie zwycięży, choć grzeszni jesteśmy. Dlatego też św. Paweł kieruje do swoich wiernych słowa: «Jako więc wybrańcy Boży obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem. Na to zaś wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest więzią doskonałości» (por. Kol 3, 12-14)”.

Szczecin - Kamień Pomorski

Abp Zygmunt Kamiński

„Celebrując misterium Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, z serca ludzkiego wyrywa się wdzięczny głos: «O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna. O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa! O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!» (Exsultet). Miłosierny Bóg w fakcie zmartwychwstania swojego Syna wyznaczył miarę złu i nie pozwolił, aby po tragedii grzechu ogarnęły człowieka strach i ciemność.
W uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego objawia się Kościołowi i rodzinie ludzkiej dobroć Boga, który słyszy wołanie człowieka spragnionego pomocy, wsparcia czy zrozumienia i troskliwie prowadzi go drogami zbawienia. Blask zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią rodzi nadzieję i z wdzięczności przynagla do oddania swoich sił na rzecz rozwoju pełni człowieczeństwa”.

Toruń

Bp Andrzej Suski
Bp Józef Szamocki

„Prawda o zwycięstwie życia nad śmiercią stanowi fundament wiary chrześcijańskiej. Jest to prawda wyzwalająca nas z wszelkich lęków i niepokojów. Idąc za Chrystusem Zmartwychwstałym, mamy pewność, że idziemy w bezpiecznym kierunku. Naszym przeznaczeniem jest bowiem życie wieczne, a nie grób i unicestwienie. Dlatego wiara w zmartwychwstanie Jezusa jest drogą nadziei, która pozwala ufnie patrzeć w przyszłość.
Wszyscy potrzebujemy nadziei jak świeżego powietrza i czystej wody. Nadzieja nas mobilizuje, przynagla, stawia na nogi.
Polska zatruwana pesymizmem i widmem beznadziejności woła dzisiaj o siewców nadziei. Potrzebni są zwłaszcza ludzie myślący kategoriami dobra wspólnego, działający z troską o dobro kraju i narodu, dostrzegający prawdziwe ziarna dobra na różnych polach życia społecznego. Siewcy nadziei potrzebni są również w rodzinach dotkniętych ubóstwem, w szkołach kształtujących postawy dzieci i młodzieży, w zakładach pracy oraz instytucjach obarczonych często trudnościami ekonomicznymi, w samorządach i organach władzy państwowej, we wszystkich ośrodkach przekazu społecznego, które mają znaczny wpływ na klimat życia całego społeczeństwa”.