W kościele Najświętszego Imienia Maryi w Częstochowie 5 kwietnia, w łączności z rzymską bazyliką Matki Bożej przy Via Lata, została odprawiona Msza św. w ramach stacyjnych nabożeństw wielkopostnych w intencji Kościoła częstochowskiego.
Liturgii przewodniczył abp Wacław Depo. W homilii hierarcha wskazał na nadzieję każdego grzesznika, jaką jest Chrystus Ukrzyżowany, który z wysokości krzyża patrzy na człowieka. – Ta wymiana spojrzeń już jest gwarantem naszego zbawienia. Nasze szczęście wieczne, radość z bliskości Jezusa i Jego miłość są w nas poprzez wiarę, bo do Boga przychodzi się tylko poprzez Jezusa – podkreślił.
– Ten akt stawia wymagania: znoszenie prześladowań, miłość nieprzyjaciół, przebaczanie bez wyjątku. Nie można iść na kompromisy, kiedy poznało się prawdę – kontynuował abp Depo i przytoczył przykład postawy Żydówki św. Edyty Stein, która na obawy swojej matki, że odcina się od swoich korzeni, wskazała na Chrystusa jako na ostateczną drogę swych poszukiwań intelektualnych i egzystencjalnych. – A przecież finałem tej drogi była śmierć w komorze gazowej – zaznaczył metropolita częstochowski.
W dalszej części homilii przywołał postać innego Żyda Romana Brandstaettera, który kiedyś spojrzał na obraz Chrystusa, na Jego twarz tuż po śmierci i zobaczył Jego spojrzenie, mimo tego, że oczy Zbawiciela były zamknięte. Ten martwy Chrystus żył – przytaczał słowa poety abp Depo. – Moment nawrócenia poety był znamienny, bo stało się to w 1943 r., kiedy jego rodzice ginęli w Treblince. Wielu wtedy zwątpiło w Opatrzność Bożą nad światem, ale właśnie wtedy olśniła go Prawda – tłumaczył istotę nawrócenia wybitnego pisarza metropolita częstochowski. Na zakończenie homilii zaapelował, byśmy prosili Boga, aby obdarzył nas łaską głębokiej wiary.
We wtorek, 28 marca w kościele rektorackim Najświętszego Imienia Maryi w Częstochowie odbędzie się koncert pasyjny słuchaczy Studium Liturgii i Muzyki Kościelnej.
Poprzedzi go Msza św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Przybylskiego, która rozpocznie się o godz. 18.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Wrażenie podczas spotkania robił kościół pełen kobiet
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
