Idea Światowych Dni Młodzieży stała się integralnym programem formacji młodych całego świata. Od Europy, przez Amerykę, po Azję młodzi wiernie przybywali na kolejny przystanek swoich spotkań z Pasterzem świata. Przybywali, aby doświadczyć prawdy, że Kościół żyje, jest młody i że jego skałą jest Następca św. Piotra. Przybywali, aby zabrać ze sobą nowy program, który pozwala im trwać w jedności wiary.
Każdy Światowy Dzień Młodzieży wyznaczał nowy impuls dla młodego Kościoła. W Rzymie (1985) Jan Paweł II zwrócił uwagę na bogactwo, jakie Kościołowi dają młodzi ze swoją ewangeliczną niecierpliwością. Buenos Aires (1987) zgromadziło młodych z Ameryki Południowej na poważnej refleksji nad służbą, miłością i sprawiedliwością w świecie. W Santiago de Compostela (1989) Jan Paweł II przypomniał, że stary Kościół może dać bardzo dużo młodym. Wyjątkowa była Częstochowa (1991). Tutaj wreszcie Kościół zaczął oddychać dwoma młodymi płucami: młodzieży Wschodu i Zachodu. Zwłaszcza młodzi ze Wschodu mogli na własne oczy zobaczyć, że Kościół, wbrew propagandzie komunistycznej, nie tylko nie umiera, ale się rozwija i jest młody. W Denver (1993) Jan Paweł II zachęcał młodych, aby nie stawali się pokoleniem X, ale wracając do wartości chrześcijańskich, odbudowali swoje chrześcijańskie podobieństwo do Boga. Spotkanie w Manili (1995) było największym zgromadzeniem na świecie w całej historii. To znak budzącego się młodego chrześcijaństwa w Azji. Spotkanie w Paryżu (1997) było przypomnieniem o konieczności nowej ewangelizacji. To ponoć na Longchamp ktoś po raz pierwszy nazwał młodych pokoleniem Jana Pawła II. W Roku Jubileuszowym Papież Jan Paweł II przeprowadził młodych przez bramę trzeciego tysiąclecia. Uniwersyteckie błonia na Tor Vergata stały się symbolem nowych czasów Kościoła. Kolejny etap Światowych Dni Młodzieży, już w nowym tysiącleciu, odbył się w Kanadzie, w Toronto (2002). Tutaj Jan Paweł II przypominał młodym, że to również na nich spoczywa odpowiedzialność za budowanie Kościoła.
Dzisiaj już nikt nie wątpi w zasadność pielgrzymowania młodych z Ojcem Świętym po wszystkich kontynentach świata, bo Kościół jest Kościołem powszechnym i Kościołem młodych. Warto też przypomnieć, że obok tych wielkich spotkań swoją olbrzymią rangę miały coroczne spotkania z młodymi w Niedzielę Palmową. To święto młodości ma z jednej strony zwrócić uwagę Kościołowi na konieczność troski o młodych, a z drugiej - ma pozwolić samej młodzieży doświadczyć tajemnicy piękna Kościoła.