Zdecydowane „nie” Żydów i katolików dla jakiejkolwiek formy eutanazji czy wspomaganego samobójstwa
Komisja Dwustronna Naczelnego Rabinatu Izraela i Komisja ds. Stosunków Religijnych z Żydami Stolicy Apostolskiej we wspólnym oświadczeniu w piątek wyraziły sprzeciw dla eutanazji i wspomaganego samobójstwa – poinformowała watykańska ACI Stampa.
„Powtarzamy, że godność każdej istoty ludzkiej dla Żydów i katolików wywodzi się z uznania świętości życia ludzkiego. Zostało to ujęte już w deklaracji Komisji Dwustronnej ogłoszonej w Rzymie w lutym 2006 r./5766 roku żydowskiego”. Te słowa znalazły się w piątkowym wspólnym oświadczeniu Komisji Dwustronnej Naczelnego Rabinatu Izraela i Komisji ds. Stosunków Religijnych z Żydami Stolicy Apostolskiej.
W deklaracji czytamy, że „życie jest boskim darem, który należy szanować i chronić”. Komisja odrzuca „koncepcję eutanazji czynnej (tzw. zabójstwa z litości) jako bezprawne roszczenia człowieka do wyłącznej boskiej władzy do określania momentu śmierci osoby ludzkiej”.
Sygnatariusze deklaracji podkreślają, że „ludzka wiedza i zdolności muszą służyć promowaniu życia i godności człowieka. (…) W związku z tym muszą istnieć ograniczenia w stosowaniu nauki i technologii, bo nie wszystko, co jest technicznie wykonalne, jest również etyczne”.
Komisja Dwustronna omówiła też wytyczne obu religii dotyczące śmiertelnie chorych. Podkreślono istotne rozróżnienie między działaniami powodującymi śmierć, a wyborem zaniechania tak zwanej terapii uporczywej wykraczającej poza ludzkie potrzeby.
„Złożoność etyczna i religijna związana z sytuacjami końca życia wymaga rozważenia każdego przypadku w odniesieniu do jego szczególnych okoliczności i potrzeb” – napisano.
Reklama
Spotkanie Komisji poprzedziła wizyta w szpitalu Shaare Zedeq w Jerozolimie, gdzie delegaci „mogli zapoznać się z metodami leczenia pacjentów w stanie terminalnym, zgodnie z zasadami uznanymi przez obie religie”.
Komisji przewodzili rabin Rasson Arussi i kardynał Kurt Koch.
Członkowie brytyjskiego parlamentu zatwierdzili „ustawę o nieuleczalnie chorych dorosłych (koniec życia)” 330 głosami przy 275 przeciwnych. Jeśli ustawa przejdzie cały cykl ustawodawczy, wprowadzi prawdopodobnie najbardziej znaczącą zmianę społeczną w Anglii i Walii od czasu legalizacji aborcji w 1967 roku. Ustawa została zatwierdzona po pięciogodzinnej debacie zaledwie 18 dni po opublikowaniu tekstu.
Kościół katolicki, kierowany przez kardynała Vincenta Nicholsa, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Anglii i Walii, stanowczo sprzeciwiał się ustawie. W październikowym liście pasterskim arcybiskup Westminsteru ostrzegł posłów, że „prawo do śmierci może stać się obowiązkiem umierania”. Kard. Nichols podpisał również wspólny list sprzeciwiający się ustawie wraz z przywódcami anglikańskimi, żydowskimi i muzułmańskimi.
W książce pt. "Jezuita. Papież Franciszek" dwoje argentyńskich dziennikarzy przedstawiło zapis wielogodzinnych rozmów przez dwa lata prowadzonych z prymasem Argentyny kardynałem Bergoglio. Książka jest bardzo osobista i odsłaniająca nie tylko fakty biograficzne papieża, ale nade wszystko jego wrażliwość, sposób postrzegania świata, odwagę i bezkompromisowość w podążaniu za Bogiem, któremu on ufa i który jemu zaufał.
Odpowiadając na wiele pytań kardynał powtarza, że utrata poczucia grzechu utrudnia spotkanie z Bogiem. Mówi, że są ludzie, którzy uważają się za sprawiedliwych, na swój sposób przyjmują katechezę, wiarę chrześcijańską, ale nie mają doświadczenia bycia zbawionymi. „Bo co innego – tłumaczy – gdy ktoś opowiada, że pewien chłopak topił się w rzece i jakaś osoba rzuciła mu się na ratunek, co innego, gdy to widzę, a jeszcze co innego, gdy to ja jestem tą osoba, która się topi i ktoś mnie ratuje. Są osoby, którym ktoś opowiedział, co się działo z chłopcem. One jednak same tego nie widziały, nie doświadczyły więc na własnej skórze, co to oznacza. Myślę, że tylko wielcy grzesznicy mają taką łaskę. Mam zwyczaj powtarzać za św. Pawłem, że chlubić się możemy tylko z naszych słabości” – mówił przyszły papież Franciszek.
Lepiej uczestniczyć we Mszy św. w języku, którego się nie rozumie, czy połączyć się ze swoją parafią poprzez transmisję? Co jeśli tam, gdzie spędza się urlop, nie ma możliwości udziału w Eucharystii i czy poza Polską obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych? Na te i inne pytania poszukujemy odpowiedzi z ks. dr. Stanisławem Szczepańcem.
Wakacje to czas, gdy wielu udaje się na zasłużony wypoczynek. Destynacje urlopowe – zarówno te bliższe, jak i dalsze – z różnych przyczyn mogą stanowić wyzwanie z perspektywy praktykowania wiary w warunkach innych niż te codzienne. – Czas urlopu jest ważny i potrzebny. Wielu myśli o nim przez wiele miesięcy. Planuje, wybiera, realizuje. Człowiek wierzący w tych działaniach pamięta o Bogu – podkreśla ks. dr Stanisław Szczepaniec. Wraz z przewodniczącym Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego, a jednocześnie konsultorem Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, poruszamy kwestie, o których warto pamiętać, planując wakacyjne wyjazdy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
